Оғиз бўшлиғи аъзолари ва юз-жағ соҳалари тўқималарини

Травматик остеомиелитни даволаш.
Ўткир ва сурункали травматик 
остеомиелит ҳам одонтоген остеомиелитни даволаш принциплари асосида 
даволанади.
Травматик остеомиелитнинг асоратлари қуйидагилардан иборат:
Иккиламчи адентия–
жароҳат туфайли тишларнинг тўлиқ чиқиб кетиши; 
бўлаклар репозициясига халақит берганлиги учун тишнинг олиниши; доимий 
тишлар куртагининг некрозга учраши; шунингдек травматик гиперостоз,
иккиламчи деформацияловчи остеоартроз, пастки жағ–чакка бўғими анкилози. 
Юқори жағ синиши (Fracturae os maxillae) 
Болаларда юқори жағ синиши кам учрайди ва, одатда, оғир жароҳатланиш 
натижасида юзага келади. Юқори жағ синиши болаларда ҳам Ле Фор бўйича 
таснифланади. Аммо болалардаги юқори жағ тузилишига хос ҳусусиятлар ва 
жароҳатланиш механизми ўзгача бўлганлиги учун синишлар Ле Фор таснифига 
ҳамма ҳолларда ҳам мос тушавермайди. Болаларда юқори жағ жароҳатлари ёноқ 
ёйи, ёноқ суяги ва бурун суякларининг синишлари билан биргаликда. Болаларда 
Ле Фор бўйича, одатда, фақат бир ҳолат яъни пастки–альвеоляр ўсиқ асоси (Герен 
чизиғи) бўйлаб синиш катталарга монанддир.
327 

---

Шикоятлари:
юқори жағ соҳасидаги оғриқ; юмшоқ тўқималардаги шиш; 
оғиз, бурун, қулоқдан қон кетиши; тишларни жипслаштира олмаслик; бош 
оғриғи; кўнгил айниши ва қўсишга бўлади. 
Клиник манзара.
Юқори жағ синишлари бош миянинг ёпиқ жароҳати 
билан кечгани учун боланинг умумий аҳволи оғир бўлади. У атрофдагиларга 
бефарқ, ранги оқарган, юқори лаби, кўз ости соҳалари, бурун атрофи тўқималари 
қонталаш шишади. Айрим болаларда юмшоқ тўқималар лат ейиши, шилиниши, 
эзилиб-йиртилган яра кузатилиши мумкин. Юзи “чўзилгандек” кўринади, 
қонталаш (гематома) қовоқлар, ёноқ ва кўз косаси ва тўр пардага тарқалиб, “кўз 
ойнак” белгиси (симптоми) намоён бўлади. 
Бош суягининг асоси синган бўлса кеч, “кўз ойнак” белгиси 24-48 соатдан 
сўнг намоён бўлади.
Оғиз бўшлиғида: альвеоляр ўсиқни қопловчи шиллиқ парданинг зарб 
тушган соҳалари йиртилган, атрофи қонталаган, тишлар синган ёки қоқилиб 
кириб кетган ёки “чиққан”, жағда (жисм тешиб кирган) нуқсон бўлиб, бурун ёки 
юқори жағ бўшлиғи билан туташади. Пайпасланганда, жағ қимирлаб қолган. Икки 
бармоқни қанотсимон ўсиқларнинг илмоғига қўйиб, юқорига томон босилганда, 
юқори жағ синиш чизиғи соҳасида оғриқ оғриқ (Герен белгиси) пайдо бўлади. 
Ташхис қўйиш учун: шикоятлар, анамнез, объектив кўрик ва 
рентгенологик текширув маълумотлари таҳлил қилинади. 
Юқори жағ тузилиши мураккаблиги, бир неча суяклар билан 
бирикканлиги, шунингдек, текширувда боланинг тинч ҳолатда туришини 
таъминлаш мушкул бўлганлиги боис, рентгенологик текширув бир неча 
проекцияларда ва ҳар ҳил усуллар ёрдамида ўтказилади: Ортопантомография, 
компьютер томографияси, МРТ, спираль КТ. Улардан олинган маълумотлар 
асосида юқори жағ синишларини юқори даражада аниқлик билан ташхислаш 
мумкин.