Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

амали катта, чиройли, аьутли аёл ни кўрганида ўш анинг 
фақат айбини кўради. Бу аёлларнинг бир қусрли айблари.
- Н има, ҳали мен аҳмоқ эканм ан-да, - деб Ойгул 
беғараз жаҳл билан эр и га қаради.
- Йўқ, ундай демоқчимасман, биринчидан, сен у аёлни 
ёмон деб танидинг, иккинчидан, албатта, унинг олди га 
кириш учун анча навбат ҳам кутган бўлсанг керак, шунча
202

---

ғазаб билан унинг олди га киргансан, шундай кўринади-да. 
Оддий аёллик ғаразинг, ўзингни у билан тенг қўйишга 
ҳаракат қилишинг, аниқ, бу аёлларда учрайдиган табиий 
ҳолат, холос.
Ойгул, у сен айтмоқчи тўсиқ эмас, у ҳам сенга ўхшаган 
аёл. Уни кибрли деб ўйлаб кибрлик билан жавоб берсанг, 
қўполлик қилса қўполлик қилсанг, албатта, ўша тўсиқ яна 
ҳам катталашади. Унга аксинча муомала қилиб, очиқчеҳра 
ва ҳалимлик билан жавоб қайтарсанг ўзингга ҳам, унга 
ҳам яхши бўлади, деб ўйлайман.
Ойгул эрининг бу сўзларини эш итиб кечаги қилган 
ишидан уялиб кетди. Лекин Толибнинг гапи тўғри эди. 
Ш унинг учун эрининг бўйнидан қучиб олди.
— Раҳмат Толиб ака, ҳамма гапингиз тўғри.
— К ейин яна бир нарса, агар ҳар бир сизга ёққан 
гапларим учун биттадан ўпич бўладиган бўлса, ж оним , 
кўпроқ овқат ейиш ингиз керак, бўлмаса ўпавериб чарчаб 
қоласиз, — деб мийиғида кулиб қўйди Толиб. Бўғилиб турган 
Ойгулнинг иштаҳаси ҳам очилиб, нонушта қила бошлади. 
Эр-хотин тайёр бўлиб кўчага чиқишганда. Салим машинада 
келиб, ичида ухлаб ётганди.
— Салим қачон келдинг, нега киравермай машинада 
ўтирибсан, — деди Толиб ҳайрон бўлиб.
— Кечқурун бир дўстимнинг тўйида эдик, ўша ердан