N iz o m iy n o m id a g I to sh k en t davlat ped a g o g ik a universiteti mamasoli jumaboyev

Inson hayotda sog'lom, tetik, qo'rqmas, jasoratli bo'lib kamol topishi
zarur. Mabodo u soyasidan ham cho'chib, hadiksirab, qo'rqib yashaydigan
bo'lsa, bunday bola kelajakda omadsiz, tolesiz bo'lib qoladi.
Hamza Imonberdiyev «Yolg'izlikda» she'rida xuddi shu masala ustida
to'xtaladi. Botir o'zi tabiatan qo'rqoq bola. Qo'rqqanga qo'sha ko'rinar
deganlaridek, ayniqsa, kechqurunlari har qanday sharpadan cho'chib, qo'rqib
yuradi. U kechqurun ko'cnaga chiqdimi tamom, go'yo qo'shiq aytgandek
baqirib-chaqirib, to'polon qilib yuradi. Natijada u hammaning tinchini, oromini
buzadi: mushuklar miyovlaydi, itlar vovillaydi, odamlar «hangmang» boiadi.
Voqea oydinlashgach, ko'rsalarid, bu Botiming quyon-yurakligi bo'lib chiqadi:
Bilsak, Botir bu palla 
Qo'shiq aytib baralla 
Madad berib o'ziga,
Botbot qarab iziga 
Qo'rqinchdan qochib borar.
Bolalar adabiyotida o'y o'ylash, xayol surish, xayoliy orzular bilan
yashash ijobiy natija berishi to'g'risida ko'p gapiriladi. Bunga misol qilib

---

G'afur G'ulom, Quddus Muhammadiy, Po'lat Mo'min, Miraziz A’zam
asarlaridan ko'plab misollar keltirishimiz mumkin. Bolalardagi bunday shirin
tuyg'ulami Hamza Imonberdiyev ham to'g'ri payqay olgan. «Lofchilar —
aldoqchilar» asarida u kichkintoylardagi mana shunday orzu, xavasni o'ziga
xos usul bilan ochib berishga erishgan.
Ali xayolan qushcha shaklini yaratadi. Uni tomosha qilishga Valini
chaqiradi. Vali ko'rsaki qushcha yo'q. Lekin Alining bo'sh kelmasligi kitobxonda
yaxshi taassurot qoldiradi.
Ha, bolalar qush rasmini chizishadi, xayolan qushchalarga don berishadi
— bulaming hammasi umumlashib kelajak poydevorini bunyod etadi. Bu