N iz o m iy n o m id a g I to sh k en t davlat ped a g o g ik a universiteti mamasoli jumaboyev

ham kerak emas. Unga vayrona bo'lsa ham o'z uyi, vatani kerak. To'yib
ovqat yemasa ham, yelka kerib yashamasa ham o'z kulbasi bilan baxtiyor.
Anvar Obidjonning «Vatan» asarida vayronada yashaydigan Boyqush ham
xuddi bulbul kabi o'z hayotidan mamnun, vayronasi bilan shod. Negaki
vayrona bo'lsa ham o'z uyi bon
— 
Senga bitta savol bor,
Menga quloq sol, hoy, qush.

---

Vayronada yashaysan,
Noming esa naq Boyqush.
Ayt-chi, nahot sen boysan?
— Asl boylik neligin 
Tushunmaysan, chamasi,
Bu — vayrona bo'lsa ham,
0 ‘zimniici hammasi,
Shuning uchun men boyman.
Dunyoda eng yomon odat bu ochko‘zlikdir. Nafsni tiyish, ochko'z
bo'lmaslik boylik hisoblanadi. Kimki nafsni tiyib, yon-atrofga quloq solib
yashasa faqat yutadi, el-yurt o'rtasida obro'-e’tibori oshib boraveradi. Bir
misol. O'tmishda bir kampiming bir chiroyli tovug'i bor ekan. Bu tovuq
har ikki kunda bir marta tuxum qilar ekan. Kampir ikki kunda bitta tuxum
olishga aanoat qilmabdi. Bir kuni u o'ziga-o'zi:
— 
Tovug'im oiguming ichi to'la tuxum, qomida tuxum xazinasi bo'lsa
ham, ikki kunda bitta tuxum berib meni aldab yuribdi. Undan ko'ra qomidagi
hamma tuxumni chiqarib ola qolay, deb o'ylabdi. Darhol tovuqni so'yibdi.
Lekin uning qomidan bir dona ham tuxum chiqmabdi, boz ustiga nodon
kampir tovug'idan ham ajralib qolibdi...
Mana sizga ochko'zlikning oqibati! Agar kampir sabr-toqatli
bo'lganida, ochko'z bo'lmaganida, ertani o'ylab ish ko'iganida o ‘z nasibasini
o'zi qiymagan, tovuqni o'ldirmagan bo'lar edi. Anvar Obidjon o'zining
bir qator asarlarida bolalami xuddi kampir singari ochko'z bo'lmaslikka