Musa Urud uruda ики сяфяр Бакы – 2009

Bərbad ölkənin abad yolları
Maşınımız təzə təmir olunmuş asfalt dağ yolları ilə böyük sürətlə İrəvana doğru şütüyür. Dünəndən bu yana demək olar ki, Ermənistanı diaqonalı boyunca gəzmişəm. Heç yerdə ti­kinti, abadlıq işləri görülmədiyi halda, yolların belə yaxşı təmir olunmuş vəziyyəti məni təəccübləndirir.
Təəccübümü Samvel Nikoyandan gizlət­mirəm:
- Bu qədər kiçik büdcəsi olan Ermə­nistan magistral şose yollarını nəyin hesabına belə gözəl təmir etdirə bilib?
- Bu yolların təmirinə və yenidən qurulmasına Ermənistanın dövlət büdcəsindən bir qəpik də xərclənməyib. Üç il bundan öncə Amerikada yaşayan erməni milyarderi Gül­bekyan «yol ölkənin ən birinci mədəniy­yətidir», - söyləyərək Ermənistanın əsas ma­gistral yollarının bərpası üçün öz vəsaitindən 800 milyon dollar (hər kilometrə bir milyon!) ayırıb Ermənistanın yol fonduna köçürtdü. Həmin vəsaitlə də yollar yenidən quruldu. Yoxsa bu yolları biz 6 saata da gələ bilməzdik. Həmin Gülbekyan indi hər il Ermənistanın yollarının cari təmiri üçün 50 milyon vəsait ayırır.
Səfərin yorğunluğundan və içdiyi tut arağının təsirindən Samvel Nikoyan dərin yuxuya gedib bir də İrəvanda ayılır. Mən isə bir-birini əvəzləyən təbiət mənzərələrindən gözümü ayırmır, bir də Allah bilir nə vaxt yolum düşəcək Vətən torpağının gözəlliyini seyr etməkdən doymuram.
Gecə saat on birin yarısında İrəvana çatdıq, otelin qarşısında Samvel Nikoyanla xudahafizləşib ayrıldıq, “cangüdənlərim” məni otağa qədər ötürdülər. Nömrəyə girər-girməz telefon zəng çaldı, Asəf müəllim idi, necə gedib-gəldiyimi soruşdu.

• 
  Salamatçılıqdı, - dedim, ancaq bərk yorulmuşam, sabah ətraflı danışarıq.
  

Mətbuat konfransı
İyunun 7-8-i günümüz konfransda keçdi. İclas arası tənəffüslərdə erməni jurnalistləri əsl zəli kimi yaxamızdan yapışdılar. Bu yazının məqsədinə aid olmadığından mətbuat kon­fransından geniş bəhs etməyəcəyəm, ancaq ümumi şəkildə onu bildirmək istəyirəm ki, əsas suallar Qarabağ məsələsinin həlli ilə bağlı idi. Biz də məsələnin beynəlxalq hüquq nor­malarına uyğun, Azərbaycanın ərazi bütövlüyü çərçivəsində, Qarabağın erməni əhalisinin təh­lükəsizliyinə dövlət təminatı verilməklə həllinə tərəfdar olduğumuzu bildiririk.
Ancaq çox təəssüf ki, Ermənistanın iqtidaryönlü mətbuatı, bizim isə müxali­fət­yönlü qəzetlərimiz bizim İrəvandakı çıxış və müsahibələrimizi öz maraqlarına uyğun şəkildə təhrif etməkdən çəkinmədi.
Bununla belə obyektiv yazanlar da kifa­yət qədər idi. Məs: İrəvanda rusca nəşr olunan «Novoye vremya» qəzeti mənim Uruda səfərimdən bəhs edərkən qəbiristanlığın da­ğı­dılması barədə fikirlərimi olduğu kimi vermiş, erməni jurnalistinin “erməni kababı xoşunuza gəldimi?” - kimi xoş məramlı olma­yan sualına –“kababın ermənilərə, gürcülərə yaxud azər­baycanlılara məxsus olmasını söyləmək çətin­dir, amma ətini yediyimiz er­məni qoyunu idi”, - kimi sarkazmla dolu cavabımı təhrif etmədən dərc etməkdən çəkinməmişdi.
Eləcə də həmin qəzet Culfadan erməni qəbirlərinin dağıdılması ilə bağlı suala deputat Asəf Hacıyevin- “Culfada erməni qəbirlərinin olub-olmamasını araşdırmaq lazımdır, amma mənim həmkarım Musa Urud dünən öz kənd­lərində olub, oradakı qədim qəbiristanlıqdan əsər-əlamət qalmadığını öz gözləri ilə görüb, bəs buna kim qiymət verəcəkdir”, - cavabını da olduğu kimi öz səhifəsində əks etdirmişdi.
“Arm. diaspora” saytında mənim Ermə­nistanın müxalifətyönlü “Haykakan jamanak” (“Erməni vaxtı”) qəzetinə kifayət qədər sərt eksklüziv müsahibəmin ingilis dilində fikir və üslub saxlanılmaqla verilməsi də maraqlıdır. Həmin müsahibənin bəzi epizodlarını burada verməyi məqbul hesab edirəm.