Microsoft Word saodat asri 3 ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
48
Хотинларимизни кайтариб бер, эвазига онангнинг суякларини оласан, деймиз. 
— Бу сафар биз енгилмаймиз! 
— Биз мағлуб бўлиш учун кетаётганимиз йўқ, қасос олишга боряпмиз. Қасос олишга! 
Ҳар томондан чиқаётган овозлардан ҳалиги кишининг дами ичига тушиб кетди. Аммо яна 
кимдир унинг фикрини маъқуллади: 
— Бу суяклар бахонасида талай молдунёни осонгина қўлга киритиш мумкин. 
Абу Суфённинг хотини Ҳинд ҳам қабрни очиш тарофдори эди. 
— Бу фурсатни қўлдан бой бермаслик керак, — деди у. Бошқа бир киши эътироз 
билдирди: 
— Қабиҳ ишга қўл урмоқчи бўляпсизлар. Эллик йил аввал ўлган бир хотинни қўяйлик, 
қабрида тинч ётсин. Унда нима гуноҳ?! Бу иш қилинса, Ҳузоа ва Бакир қабилалари қараб 
турармиди? Улар ҳам бизга қарши худди шу ишни қилишса, унда нима бўлади?.. 
Бу сўз маккаликларни ховуридан туширди. Ҳинд ва унга ҳамфикр бир неча киши 
қўлларини мушт қилиб бақиришса ҳам, фойдаси бўлмади. 
Пайғамбарлар Султонини дунёга келтирган, аммо уни тўйиб бағрига боса олмай ажали 
етган Омина бу мунозаралардан хабарсиз, сокин ётар эди. 
* * * 
Шаввол ойининг бешинчисига тўғри келган пайшанба куни тонг пайти қўшин Мадина 
уфқларида кўринди. Уҳуд тоғи этакларида қароргох қурилди. Ўшанда, милодий хисобга кўра, 
март ойининг йигирма иккинчи куни эди. 
Жосусликка юборилган Ҳубоб ибн Мунзир қайтиб келди. Вазиятни Расули акрамга 
тушунтирди. Отлар, туялар, зирҳли аскарлар, уларнинг сони, жангга ташвиқ этувчи хотинлар 
ҳам келгани, хуллас, кўрган нарсаларини бир-бир айтиб берди. 
—Бу ҳакда ҳеч кимга оғиз очма, эй Ҳубоб... 
—Бош устига, ё Расулуллоҳ! 
Ўша кеча Расули акрамнинг уйлари атрофида тонггача навбатчилар туришди. Улар фақат 
Оллоҳ ризоси учун Унинг элчисини асрашни ўзларининг энг муқаддас вазифалари деб билган 
кишилар эди. Ораларида Саъд ибн Муоз, Усайд ибн Ҳузайр ва Саъд ибн Убода каби қабила 
раислари ҳам бор эди.