Microsoft Word qisasi rabguziy ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
38
Қуёш қиёмга келгунга қадар шу ҳаёлда турди. Кун пастлай бошлагач, "Мен ботиб 
кетгувчи нарсани севмасман. Бундай одамлардан йироқман", деди. (Оят) "Албатта, 
мен сизлар Ҳудога шерик қилаётган нарсаларингиздан безорман".
- Буларг топинмасанг, кимга сиғинарсан ахир? - дейишди. 
- (Оят) "Мен ер ва осмонларни яратган зот томонига юзимни таслим бўлган 
ҳ
олимда бурдим", - деди. 
Бир куни онаси олдига келди. Отасининг олдига кирса, у бут тарашлаётганда, 
Иброҳимга "Бу бутни бозорга олиб бориб сотиб келгил", деди. Иброҳим бутнинг 
бўйнига арқон боғлаб, сувга солиб, тупроққа булаб, бозорга олиб борди-да 
"Кўрмайдиган, эшитмайдиган, одамга нафи тегмайдиган шу нарсани Ким сотиб 
олади?" де байта берди. 
Кунларнинг бирида бир бутни бозорга олиб кетаётиб ёзилмоқчи бўлди. Бутни 
ерга қўйиб, ҳожатини ушатиб келгунча, бир тулки келиб у бутнинг устига сийиб, 
булғаб кетибди. Шунда буни кўрган Иброҳим беҳад севинди ва "Бошига тулки сийиб 
кетган нарса парвардигорми?! Тўғри йўлдан адаштирадиган ва Оллоҳга шерик 
қ
илинадиган нарсаларнинг ҳаммасидан безорман. ?олиб ва ягона Оллоҳга имон 
келтирдим", дея нидо қилди. 
Отаси Иброҳим алайҳиссаломни етти йил бутга соқчи қилиб қўйди. Иброҳим бутга 
топинганларга: "Буларга нима учун сиғинасиз?" деб айнатаверди. Отасига 
айтгандилар, у Иброҳимни маъломат қилди. 
- Эй ота, бу кўрмайдиган, эшитмайдиган нарсага нима учун топинарсан? Менга 
илм берилди, аммо сенга берилмади. Сўзимни эшитгил, сени тўғри йўлга бошлайин, 
- деди. (Оят) "Эй отагинам, ҳақиқатдан менга илмдан сенга келмаган нарса келди, 
шунинг учун менга эргашгин". "Эй отагинам, шайтонга ибодат қилманг, ҳақиқатда 
шайтон Раҳмон отли ҳудога осийдир". 
- Эй Иброҳим, сен менинг бутларимга сиғинмайсанми? Бу ишингдан қайтмасанг, 
мен сендан безман. (Оят) "Агар сен бизнинг худоларимизни ҳақорат қилишдан 
тўхтамасанг, сени тошбўрон қилиб ўлдираман, мендан абад-ул абад узоқ бўл", - 
деди Иброҳим. 
- Эй ота, шайтонга қул бўлмагин. (Оят) "Салом бўлсин сенга. Мен 
Парвардигоримдан сенинг учун мағфират тилайман. Ҳақиқатда у менга кўп 
меҳрибондир", - деди Иброҳим. 
Иброҳим алайҳиссалом шаҳардан сахро томонга чиқиб кетди. Оллоҳ таоло 
ҳ
изматида бўлди. Отаси ўлгач, бутлар назорат отасининг қариндоши бўлган Ҳозарга 
қ
олди. У Лут пайғамбарининг отаси эди.
- Ҳар ойда бир марта менинг бу бутлар билан ишим бор, - деб айтар эди 
Иброҳим. (Оят) "Ҳудо номи билан қасамёд қиламанки, сизлар орқа ўгириб 
кетганларингиздан кейин бутларингизни иложини қиламан".
Шу аснода уларнинг ҳайитлари бўлди. Улар турли таомлар келтириб, бутларнинг 
олдига қўяр, сўнгра ийдгоҳга чиқиб, кун ярмида қайтиб келгач, "Бутларимизнинг 
барокати тегди", дея бу таомларни уйларига олиб кетар, аҳли оиласи билан 
тановвул қилар эдилар. Бу галл ҳам шундай бўлди. 
- Биз билан бирга чиққил, - дейишда Иброҳимга. 
- Мен юлдузлар илмига қарагндим, менга беморлик келаётир, чиқолмайман, - 
деди Иброҳим. 
Улар юлдузлар илмига эътиқод қилар, унинг кўрсатмалрига турмушларида амал 
қ
илар эдилар. Шу туфайли Иброҳимни кўп қистамадилар. Ҳамма кетгач, Иброҳим 
бир болта олиб, бутхонага кирди. Бутларнинг боши, қўлини парча-парча қилди, 
синдирди. Бутларнинг энг каттаси олдига келди-да, болтани унинг қўлига осиб 

---

Қиссаси Рабғузий. Носируддин Рабғузий