Microsoft Word qisasi rabguziy ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
39
қ
ўйди. Сўнг бутга қараб: "Олдингиздаги таомни нега емайсиз?" -дея киноя қилди. - 
"Нега сўзламайсиз?" Яна итоб қилди. 
Кун оққанда кофирлар қайтиб келдилар. Кўрсалар, бутларнинг бирини бош 
кесилган, бирини қўли, оёғи синган. Одамлари Билан бутхонага кирган Намруд 
сўради: 
- Бизнинг тангриларимизни ким бундай ҳолатга солди? 
- Иброҳим деган бир йигит бор, бу ишни ундан бошқа ҳеч ким қилмайди, - 
дейишди. 
ФОЙДА. Намруд кофир бўлса ҳамки, Иброҳимга нисбатан аччиқ сўз айтмади, 
ҳ
укм этмади. Шу боис унинг мулки давлатига завол тегмади. Айтишларича: "Адл 
қ
илган кофир Билан мулк боқий қолар, аммо зулм қилган мўмин Билан мулк боқий 
қ
олмас". 
Намруд кофир бўлгани Билан ассоқ сўз демади. 
- Одамлар йиғилсин. Уларнинг кўз олдида гувоҳлик берсин, - деб фармон берди. 
(Бугун ҳам ёлғон сўз Билан бир кимса устидан ҳукм қилганлар Намруддан ҳам 
баттар бўларлар). 
- Бизнинг тангримизни сен шу аҳволга солдингми?-дея савол қилдилар 
Иброҳимни келтиргач. 
- Бу майда бутларни анави катта бут чопиб ташлади. Ишонмасанглар, 
бутчаларнинг ўзларидан сўранглар, агар сўзлай олсалар, - деди Иброҳим. 
- Бу бутлар сўзлай олмайди, қандоқ қилиб ҳам сўрармиз, - дейишди улар. 
- Сизлар Оллоҳни қўйиб, сиз учун бирор нарсада нафи тегмайдиган ва зарари 
ҳ
ам йўқ нарсага ибодат қиласизларми?-деди Иброҳим алайҳиссалом. 
Улар билдиларки, бу ишни Иброҳимдан бошқа ҳеч Ким қилмаган. Уни 
қ
ийнамоқликка кенгашдилар. Иброҳимга пайғамбарлик келди.
- Ёлғиз тангрига сиғининг, бутга топинманг, мени тангримнинг элчиси деб 
билинг, - деди у одамларни тўғри йўлга чорлаб.
- Бизни оталаримизнинг динидан чиқариб, бошқа динга чақирурмисан? - 
дедилар. 
- Оталарингиз бари ботил динга сиғинар эдилар. Мен сизларни тўғри йўлга 
даъват қиларман, -деди Иброҳим. 
Айтадиларки, ўша пайтда ҳамма халқлар очликка дучор бўлгандилар. Озиқ-овқат 
топилиши қийин эди. Намруд одамларга овқат тарқатди. Бир куни Иброҳим таом 
олгани Намруднинг олдига келди. 
- Менга сажда қилсанг, таом бераман, деди Намруд. 
- Мен шундай тангрига сажда қилурманки, ул зот ўликни тирилтирар, тирикни 
ўлдирар, - деди Иброҳим. 
- Мен ҳам шундай қила олурман, -деди Намруд. 
- Қандай қилиб, -деди Иброҳим. 
Шунда Намруд зиндондан икки махбусни чиқарди, бирини ўлдирди, бирини эса 
қ
олдирди. 
- Мана ўликни тирилтирдим, тирикни эса ўлдирдим, - деди Намруд. 
Иброҳим билдики, бу кофир аҳмоқ экан: 
- Маҳбусни ўлдирмай қолдириш тирилтириш эмас, - деди у. Аммо Иброҳим унга 
"Ўлдирганингни тирилтиргин!" деса бўлардию, аҳмоқ кофир Билан тортишишни эп 
кўрмади. Уни бир сўз Билан унини ўчиришни истади. 
- Менинг тангрим шундай зотки, у ҳар куни Машриқдан чиқаргувчи. Сен бир 
кунгина қуёшни мағрибдан чиқаргинчи! - деди Намрудга. Иброҳимдан бу сўзни 

---

Қиссаси Рабғузий. Носируддин Рабғузий