Microsoft Word qisasi rabguziy ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
40
эшитган кўпгина кофирлар кўнгилларида "Бу бутлар ботил турурлар, улардан ҳеч 
қ
андай наф йўқ, Иброҳим тўғри айтар, йўлсизлармиз", деган фикр ўта бошлади. 
Намруд алайҳил-лаъна одамларнинг кўнглидан кечганини билиб, "Мендан тониб, 
Иброҳимга эргашиб кетсалар-а", -деган ўйдан қўрқиб кетди. 
- Буни ушланг, ўтга ташланг, тангрингизга мадад беринг! - деди Намруд. 
Иброҳимни ўтга отишгат келишдилар. 
- Эй Иброҳим, "Мени тангримнинг ўтли дўзахи бор, олов Билан азоб беради", дер 
эдинг. Мен бугун сени олов Билан қийнайин, ким қутқарар экан, бир кўрайин, -деди 
Намруд. 
Ҳамма қўшинни сафарбар этиб, тўрт ой мобайнида ўтин йиғилди. У ўтинни қайси 
уловга ортсалар кўтармади. Туяга ортдилар, ўрнидан қўзғалмади. Эшак ва от ҳам 
қ
абул қилмади. Хачирга юклагандилар, қабул қилди. Буни кўрган Иброҳим хачирни 
лаънатлади. Шу боисдан хачир насли кўпаймайдиган бўлди. Бугунги кунда хачирга 
юк ортсалар, урмагунча ё сўкмагунча юрмас. Тул кампирлар Намруд биздан ҳушнуд 
бўлсин деб, тунлари ухламасдан чарх йинириб, кундузи бозорда сотиб, пулга ўтин 
олар эдилар. 
Айтишларича, бир йиғочлик (тахминат 9 км) ерни ўтин билан тўлдирдилар. 
Атрофини тери Билан тўсдилар. Туяларда гугурт суви келтирдилар. Шундан 
кейингина ўт ёқтилар. Ўн кеча-кундуз олов ёниб, кучланди. Оловнинг баландлиги 
уларнинг ўлчовида йигирма қари (тирсак) эди. Иброҳим алайҳиссаломни икки 
йилдан бери оғир кишанларга боғланган ҳолда уй ичига қамаб қўйган эдилар. 
Ўтнинг ёқилганинга ўн кун бўлганда "боринг, Иброҳимни энди ўтга отинг!" деган 
фармон берилди. 
Олов келтириб ўт ёққан Иброҳимнинг ота қариндоши Ҳозар (Лут пайғамбарининг 
отаси) эди. Қалдирғоч тумшуғида сув келтириб, оловга қуяр эди.
- Эй қалдирғоч сенинг тумшуғингдаги сув бу ўтга қандай ҳам таъсир қилсин, - 
деди Иброҳим шунда ва уни эзгу дуо қилди. Чумчуқ эса келиб ўтни қаноти Билан 
урарди, шу боис уни лаънатлади, қирқ кеча-кундуз ўтда куйди. 
Олов шу даражада баландладики, киши тўрт йиғоч ердан яқинлаша олмайдиган 
бўлди. Қай бир қуш ҳавода учса қанотлари куйиб тушар эди. Намруд теми рва 
мисдан бир микора қурдирди, унинг устига чиқиб оловга қарагач: 
- Иброҳимни қандай қилиб ўтга отамиз? -дея ҳаёлга чўмди. Шунда Шайтон келиб 
палахмон ясамоқликни ўргатди. Унгача дунёда бундай қурол йўқ эди. Иброҳимнинг 
қ
ўл ва оёқлари етмиш ботмонли темир ҳалқа Билан палахмонга боғладилар. 
- Эй Иброҳим, қўрқмайсанми? - деб сўрадилар шунда. 
- Кимики қалбидан Оллоҳнинг ўти бўлса, қандай қилиб одамларнинг ўтидан 
қ
ўрқсин, -* деди Иброҳим. 
- Тангрингдан сўрагил, сени қутқарсин, -дедилар. 
- Менинг нимамни қутқарсин? - деди у. 
- Нафсингни, -дедилар. 
- Нафснинг иши ёвузлик, гуноҳкорликдир. Гуноҳкорлик ўтга маҳкумдир, - деди у. 
- Бўлмаса жонингни сўрагил, - дедилар. 
- Жон омонат турур. Унинг иши яратганига қайтишдир, - деди у. 
- Ундай бўлса кўнглингни сўргали, -дедилар. 
- Кўнгил тангрининг мулкидир. У қандай истаса, шундай ҳолга солгувчидир, - 
деди у. 
Шундан сўнг палахмонга жойладилар. Қанчадан-қанча одамлар палаҳмонни 
тортмоқчи бўлдилар, аммо кучлари етмади. Чунки палахмонни фаришталар босиб 

---

Қиссаси Рабғузий. Носируддин Рабғузий 
www.ziyouz.com кутубхонаси 
41
турар эдилар. Шайтон билдики, фаришталар палахмонни босиб турардилар. Шунда 
у бир покиза киши қиёфасида келиб кофирларга: 
- Бу иш қўлингиздан келмайди. Аммо бунинг бир ҳийласи бор. Бузуқ хотинларни 
олиб келинглар. Эркаклар улар Билан фоҳиша ишни қилсин. Шунда палахмон 
отилади, - деди. 
Шундай иш тутгандилар палахмон отилди. Иброҳимни ҳавога қараб отдилар.