Microsoft Word pushkin sherlar ziyouz com doc

 
Миртемир таржимаси 
 
 
ЎРТОҚЛАРИМГА 
Учиб ўтиб кетди тутқунлик вақти: 
Энди кўп қолмади, эй тенгқурларим, 
Биз ташлаб кетамиз бу тор хилватни, 
Царское Село дала-қирларин. 
Бизни чорлар олис шовқин-сурон, 
Жудолик кутади эшик ёнида, 
Ҳар ким кўз тикади йўлга, навқирон 
Ва мағрур хаёллар ҳаяжонида. 
Биров бўрк остига ақлин беркитиб, 
Ҳарбий либос кийиб шу махалданоқ, 
Гусар қиличини ёнда силкитиб, 
Чилла совуғида қотса ҳам, бироқ, 
Сафда сиполикни бой бермай сира, 
Сўнг соқчихонага иссиққа кирар: 
Биров — мансаб учун тугилган азал, 
Ишда виждон эмас, шуҳрат дардида, 
Ўзин итоаткор мугтаҳам сезар 
Машҳур мутаҳамнинг эшик олдида; 
Фақат мен, тақдирга буткул бериб тан, 
Бахтли танбалликнинг содиқ фарзанди, 
Кўнглим ҳар нарсага бефарқ ва беғам, 
Танҳо мудрамоққа секин ястандим... 
Бефарқман мирзолик ва уланликка, 
Барибир қонунлар, гусар бўрклари. 
Ўзимни урмайман капитанликка, 
Ёки асессорлик мансаби сари; 
Дўстлар! Лекин ҳиммат қилингиз пича 
То катта гуноҳлар қилиб бир куни 
Жанговар қалпоққа алмашгунимча, 
То кутмай даҳшатли офат хавфини. 
Июль кунларида танбал бемалол 
Ечиб юроларкан жилет тугмасин — 
Қизил қалпоғимга ҳеч ким тегмасин. 
1817 
 

---

Александр Пушкин. Шеърлар ва достон 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
10
Асқад Мухтор таржимаси 
 
 
ЧААДАЕВГА 
Бу диёрда илк йиллар изтиробин унутдим, 
Овидий мозорини холи ҳамсоя тутдим, 
Бунда мен учун шуҳрат — арзимас бир машаққат, 
Ҳорғин руҳим сени дер, сен камсан унга фақат. 
Мен-ку: сиқиқ — танг ҳаёт, кишанга сақлайман кек. 
Базмлардан воз кечмоқ бўлмади унча қийин. 
Унда юрак ухларкан, жилваланур пуч ҳикмат, 
Совуқ одоб қуйнида музлар ёниқ ҳақиқат, 
Ёш дўстлар даврасидан айрилиб шу кунларда — 
Сира афсусланмадим мен олис қувғинларда; 
Тин олиб, ўзга озғур ўйдан қоча бошладим, 
Ёвларимни гумдонлик лаънатига ташладим. 
Уздим бандилик тўрин — азоб, маломатини. 
Юрагим олур бунда янги ором тотини. 
Тинч меҳнат ва тафаккур чанқовин, бу фурсатда 
Англаб олди хўб ўжар фаросатим ғурбатда. 
Ўз кунимга ҳокимман; ақлим тартибга иноқ. 
Узун ўйлар ипини тугаман қўймай йироқ; 
Ўтган исёнкор ёшлик йилларимни излайман, 
Эрк қўйнида уларни тасдиқламоқ истайман. 
Ҳам бўлай маърифатда асрим билан баравар. 
Жаҳон маъбудалари, келди тагин музалар — 
Ва қилдилар табассум мустақил, ҳур райига 
Тўқнашди дудоқларим ташландиқу насимга: 
Кўнгилга севинч солди ўша қадимий овоз: 
Куйлайман — орзуларим, табиат ва шавқни боз. 
Содиқ, вафодор дўстлик мадҳин роса куйлайман, 
Ёш чоқда мафтун этган ҳарна бўлса куйлайман. 
У кунларда-ку, ҳали ҳеч кимга маълум бўлмай, 
Ғам билмай, ташвиш билмай, тартибга амал қилмай 
Куй таратдим, томоша — эрмак маконларида. 
Шох қишлогин оғуши — салқин майдонларида. 
Аммо, менга дўстлик йўқ, қайғуларла юраман. 
Мен бунда бегона юрт уфқларини кураман: 
На музалар, на ашъор, на эрк — севинч саросар: 
Биргина сен дўстимга ҳечам келмас баробар. 
Рухий кучларимнинг сен ҳокими эдинг, ахир, 
Эй ягона дўст, сенга маьлум эди бутун сир, 
Бағишлагандим бебахт қисқа умримни сенга. 

---

Александр Пушкин. Шеърлар ва достон