|
www.ziyouz.com
kutubxonasi
37
Iso a. s.ning mu’jizoti ko‘b zohir bo‘ldi.
Chun «Injil» Iso a. s.g‘a nozil bo‘ldi, uchovda Baytul-muqaddasqa kelib, Iso a. s. amri ilohi bila
xalqni Tengri taolo amrig‘a dalolat qildi. Xalq ani takzib qilib, nomunosib so‘zlar dedilar. Ammo
havoriyun iymon kelturub, dinini qabul qildilar. Va alar o‘n iki kishi erdilar, peshalari bo‘yog‘chiliq
erdi. Iso a. s.din mu’jiza tiladilar, borchaning bo‘yar raxt-larin olnb, Nil ko‘yiga soldi. Alar iztirob
qilg‘ochkim, bulardan har birini bir rang buyurubdurlar. Iso a. s. Mil ko‘yiga ilik urdi. Har birinikim
chiqardi, iyosi tilagon rang bila chiqti. Bu mu’jiza ul elga mujibi imon bo‘ldi. Ul nimakim Yso a. s.
eliga amr qildi tavhid erdi. Va xotamun-nubuvvatning risolatiga iqror qildikim, Qolallohu taolo: «va iz
qola Isabnu Maryama yo bani isroila inni rasulullohi ilaykum musaddiqan limo bayna yadayya minat-
tavroti va mubashshiran birasulin ya’ti min ba’dismuhu Ahmadu»
64
. Sallallohu alayhi va alo olihi
vassalam.
Iso a. s. olam va dunyo asbobidin hech nima qabul qilmadi va alardnn bir pashmina to‘n va bo‘rk
va bir asosi bor erdi. Bir yerda bo‘lmas erdi, doyim sayrda erdi. Ro‘zi uchun kasb qilmadi, har ne yetti
qone’ bo‘ldi. Chun havoriyun iltimos qildilarkim, bir markab mingilkim, yayog‘liq mashaqqati kamroq
bo‘lg‘ay. Aning yemak va muhofazati tashvishidin rad qildi. Va iltimos qildilarkim, bir maskan yasoli.
Qabul qilmadi. Va zuafo bila ixtiloti yo‘q erdi. Bu jihatlardin mujarradliqqa mashhur bo‘ldi. Va soyir
mu’jizotidin biri xuffoshdurkim, bolchig‘din ul hay’ot bila yasab, nafasin anga surdi. Va ul nafasdin
ruh topib uchti va emdigacha bor. Va biri akmah va biri abras ilojidurkim, Qolallohu taolo, «Anni
axluqu lako‘m minat-tiyni kahiyatut-tayri faanfuxu fihi fayakunu tayran biiznillohi va ubriul-akmaha
val-abrasa»
65
yana ulkim, duo bila o‘lukni tirguzdik, «va uhyil mavta biiznillohi»
66
. Va ul o‘lukkim,
Iso a. s. tirguzdi ibnal-a’juz erdi. Va sharhi budurkim, sayr asnosida bir ajuzani ko‘rdikim, bir qabr
boshida muassir navha qiladur, kayfiyatin so‘rdi. Dedikim, o‘g‘lum erdi va firoqidin betoqatmsn. Iso a.
s. duo qilib, Tengri taolo ul mayyntqa ruh kiyurdn va o‘luk tirilgach, iltimos qildikim, duo qilg‘ayki,
burung‘i holig‘a borg‘ay va mavt sakaroti bo‘lmagay. Ruhulloh duosi bila bu ish ham bo‘ldi va
ruhulloh andin o‘tti. Nasibin viloyatida malike bor erdi; mutakabbir va jabborsifat. Iso a. s. aning
da’vatig‘a ma’mur bo‘lub, ul yon azimat qildi va havoriyung‘a dedikim, sizdin kim bo‘lg‘aykim shu
shahrg‘a kirib nido qilg‘aykim, Iso ru-hullohknm, Tengri taoloning rasulidur va kalimasidur kelibdur.
Ya’qub va Tumon va Sham’un otlig‘ uchov dedilarkim, biz borurbiz. Iso a. s. har qaysi bobida bir so‘z
aytti, dag‘i alarni uzotti. Alardin ikisi ilgorirak, Sham’un keyinrak yurub, Ya’qub ul nidoni qildi. El
hujum qilg‘och, yondi. Tumon iqror qildi. Ani podshoh qoshig‘a elttilar. Hamul so‘zni aytti. Ul zolim
buyurdikim, Tumonning ilikin, ayog‘in kesib, ko‘zlarin ham ko‘r qildilar. Ul so‘zidin qaytmadi. Bu
mahalda Sham’un yetib, malikdin Tumon ilzomig‘a so‘z istid’osini qildi, ruxsat topti. Dog‘i Tumondin
so‘rdikim, bu kishikim, sen aning risolatig‘a iqror qilasen hech hujjati va mu’jizi bormu? Tumon
dedikim, bor! Sham’un dedikim, ayt! Ul dedikim, akmah va abrasni iloj qilur. Sham’un dedikim, bu
ishta atibbo sharikturlar. Tumon dedikim, kishi oqshom ne yemish bo‘lsa va uyida ne nima bo‘lsa,
aytur. Sham’un dedikim, imkoni sihr borkim, jin tasxiri qilmish bo‘lg‘an. Tumon dedikim, bolchig‘din
qush yasab, damini anga hurub, ruh tanig‘a kiyurur. Sham’un dedikim, imkoni sihr bor. Tumon
dedikim, o‘lukni tirguzur. Sham’un malik sori boqib aytti: muning imtihoni osondur va imkoni
yo‘qturkim, bu ish Tengri taolodin yo payg‘ambaridin kelur. Agar hukm qilsangkim, ul kishi hozir
bo‘lsa, filhol ma’lum bo‘lur. Iso a. s.ni hozir qildilar, Tumon aytqon so‘zlarni so‘rdilar. Borchasig‘a
iqror qildi. Sham’un dedi: agar bu so‘zlaring chindur, avval rafiqingdin boshla. Iso a. s. Tumonning
kesilgan a’zosini o‘runlarig‘a qo‘yub, duo qildi. Tengri taolo borchasni butkordi. Va xuffosh bobida
taqozo qildilar, yasadi. Salmoni forsii rahmatullohi ilayhdin manquldurkim, ul viloyatning jami’
murazosini dedilarkim, sahih qilmoq kerak. Aning duosi bila borcha sihat toptilar. Borchadin, so‘ngra
o‘lukni tirguzmak iltimos qildilar. Iso a. s. dedikim, har o‘luknikim siz desangiz duo qilay. Ittifoq bila
Som binni Nuhni dedilar. Tirguzkim, mavtidin to‘rt ming nil o‘tub erdi, aning qabri boshig‘a borib, Iso
a. s. iki rak’at namoz qilib, duo qildi. Qabr shaq bo‘lub, bir oq soch-soqolliq kishi chiqti va elga
dedikim, Iso ruhulloh payg‘ambardur, aning dinag‘a kiring va g‘animat tutuig. Iso a. s. andin
Alisher Navoiy. Tarixi anbiyo va hukamo
Do'stlaringiz bilan baham: |
