www.ziyouz.com kutubxonasi
7
uyg‘otdi. Bunday tuyg‘u uchala qizda ham (lekin har birida o‘ziga xos tarzda) vujudga kelgan edi.
Qizlarning ko‘zlarida qandaydir ajib uchqunlar chaqnadi: boya yuqorida ichilgan shampan vinosi faqat
endi o‘z ta’sirini ko‘rsata boshlagandi.
Nihoyat, zinaning oxiriga yetishdi. Endi qizlar ko‘mir o‘rasi yonida turib kiyimlariga oro bera
boshladilar; shu payt Jamila birdan chinqirib yubordi — egnidagi qirmizi harir sarisining beliga yaqin
yerida uchta barmoq izi yaqqol ko‘zga tashlanib turardi. Bu — Mo‘ltoniyning “tutqichlarni
ushlamanglar”, deb bergan maslahatiga parvo qilmagan Ishoqning barmoq izi edi — mana oqibat.
Jamilaning chinqirig‘idan cho‘chib ketgan Shakuntala bilan Sanjana ham shosha-pisha o‘z liboslarini
ko‘zdan kechira boshlashdi: ular ham sarilarining bellariga yaqin yerida xuddi shunday dog‘ paydo
bo‘lganini ko‘rishdi.
Ishoq qotib-qotib kular, qizlar achchig‘lanib uni koyishardi. Lekin u uzr so‘rash o‘rniga hamon
xandon tashlab kulishdan to‘xtamasdi.
Mo‘ltoniy jiddiy tus olib, qizlarning mashina bo‘limiga tushishlariga avvaldan qarshi bo‘lganini aytdi.
So‘ng tutqichlarda mazut yuqi bo‘lgani uchun, kemaning butun komanda a’zolari nomidan kechirim
so‘radi va nihoyat, bu ko‘ngilsiz holni bartaraf qilmoqchi bo‘lganday hamda go‘yo shu bugundan
boshlab iste’foga chiqmoqchi va aynan shu qizlarni ikkinchi mexanik lavozimiga tayinlamoqchi
bo‘lganday, bu yerdagi mashinalar haqida mufassal ma’lumot bera boshladi. Jamila uning gaplarini
diqqat bilan eshitardi. Sanjana og‘zini katta ochib homuza tortdi va Ishoqni qo‘ltiqlab olib, goh u, goh
bu mexanizm haqida so‘ray boshladi.
Bu qizning kutilmaganda texnika uskunalariga qiziqishi Ishoqni jamoadan uzoqroqqa olib ketish
uchun bir bahona edi, xolos; ular ko‘mir o‘rasining narigi chetiga borishdi; bu yerda barometr va
termometrlarga o‘xshab ketuvchi uskunalarning boshqaruvi joylashgan va ularga pastdan kelgan mis
quvurlar ulangan edi. Boshqaruvidagi qizil va yashil lampochkalar goh yonib, goh o‘chib turardi.
— Bu nima?.. Mana bu-chi? — deb ustma-ust savol berardi Sanjana.
— Ie, men qayoqdan bilay? — deb javob qilardi unga har gal Ishoq. — Mo‘ltoniydan so‘rang.
— U zeriktiradi odamni. Men kemaga faqat shampan ichgani keluvdim. Keyin, ilgari hech ham hech
bir kemaga chiqmaganman.
Bu yerga Shakuntala keldi, Sanjana Ishoqning qo‘lini qo‘yib yubordi.
Shakuntala yaraqlab turgan uskunalarni diqqat bilan ko‘zdan kechirarkan, bitta murvatni ko‘rsatib
so‘radi:
— Bu nima?
Ishoq Shakuntalaga boshdan-oyoq razm solib chiqdi. Bu baland bo‘yli, sarvqomat, xuddi sayqal
berilgan nafis haykaldek go‘zal qiz shundoqqina yonginasida turardiki, Ishoq Sanjanani ham, butun
borliq olamni ham, o‘zining qaerda va nima qilib turganini ham bir lahzaga unutib qo‘ydi.
— Bu termometrning vazifasi nima? — Shakuntala Ishoqqa taajjub bilan boqarkan, savolini
takrorladi.
— O, bilasizmi, — dedi Ishoq nihoyat savolga javob topib, — bu asbob shampan vinosining qay
miqdorda ichilganini ko‘rsatib beradi.
— Bu-chi? — jilmayib turib so‘radi Shakuntala boshqa uskunani ko‘rsatarkan va ayni chog‘da
Ishoqning ko‘ziga tikilib qararkan; uning bu sehrli nigohidan yigitning ko‘zi tinib, boshi aylanib ketdi.
— Bumi?.. Bu sizning yana qancha ichishingiz mumkinligini ko‘rsatib beradi.
— Qizil lampochka-chi? — so‘radi Shakuntala deyarli pichirlab. Shunda Ishoqning yanoqlariga
qizning nafasi ufura boshladi.
— Bu xavf-xatar darakchisi... Keragidan ortiq ichganlar uchun.
— Qanaqa xavf-xatar?
Shakuntala Ishoqqa deyarli yopishgudek yaqinlashgan edi. Ishoq javob qaytarish uchun endi og‘iz
juftlagan ham edi, Sanjana uning qo‘lidan ushlab olib shang‘illab so‘radi:
— Ayting-chi, mana bu qanaqa asbob?
— Bu belingizga qo‘yilgan barmoqlar bosimini aniqlovchi indikator! — deb Ishoq javob qilarkan,
Musaffo osmon (qissa). Krishan Chandar
Do'stlaringiz bilan baham: |