Microsoft Word marsga hujum ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
125
— Ular ham raketada uchib kelishadimi? 
— Ha. Agar ilojini topisholsa. Oilaviy raketalar Oyga uchishga mo‘ljallangan, Marsga emas. Bizning 
bir omadimiz keldi-da, bu yerga uchib kelishda. 
— Siz raketani qaerdan olgan edingiz? — shivirlab so‘radi Timoti; qolgan ikki bolakay oldinga 
chopib ketishgandi. 
— Men uni yashirib qo‘ygan edim. Yigirma yil yashirdim, Tim. Yashirdim-u, hech qachon 
asqotmasa kerak deb o‘yladim. Urush boshlanganda davlatga topshirib yuborishim kerak edi, lekin 
men ham doim Mars haqida o‘ylardim... 
— Sayr haqida ham!... 
— Ha-da! Lekin bu gap ikkalamizning oramizda qolsin. Yerning umri bitayotganini ko‘rdim-da, men 
so‘nggi daqiqani kuta boshladim ! — yo‘lga hozirlik ko‘ra boshladim. Bert Edvards ham bir kemani 
yashirib qo‘ygandi, bordi-yu, kimdir bizni yo‘ldan urishga  harakat qilgudek bo‘lsa, baravar uchishni 
mo‘ljallab qo‘ygandik. 
— Siz nega uni portlatib yubordingiz, dada? 
— Hech qachon qaytib ketmasligimiz uchun, hech qachon. Yomon odamlar bir kun kelib Marsda 
paydo bo‘lib qolsalar, bizning bu yerdaligimizni bilmasliklari uchun shunday qildim. 
— Shuning uchun ham sira osmondan ko‘z olmas ekansiz-da? 
— Albatta, bu ahmoqlik. Hech kim bizni ta’qib etolmaydi. Hech nimada uchib kelisha olmaydi ular. 
Men haddan tashqari ehtiyotkorman, hamma gap shunda. 
Maykl yugurib qaytib keldi. 
— Dadajon, rostdanam bu shahar biznikimi? 
— Butun sayyora bizga qarashli, bolalarim. Butunlay va butunisicha. 
Ularning nomlari endi quyidagicha edi — Qirlar va do‘ngliklar Qiroli, Asosiylardan eng Birinchisi, 
Ko‘zga Tashlanib  Turuvchi Barcha Kengliklar Hukmdori, Begunoh Monarxlar va Prezidentlar, — butun 
olam hukmdori degan gapning mag‘zini chaqishga harakat qilish, axir bu qanchalik ko‘p narsa — 
butun olam-a!  
Havosi siyrak Mars atmosferasida tez qorong‘i cho‘kmoqda edi. Otilib turgan favvora yonidagi 
maydonda oilasini qoldirib, ota qayiqqa bordi va bahaybat qo‘llarida bir quchoq qog‘ozni ko‘tarib 
qaytib keldi. 
Tashlandiq hovlida u kitoblarni bir joyga uydi-da, yoqib yubordi. Ular isingani gulxan atrofiga 
cho‘nqayib o‘tirgancha kular edilar, Timoti esa olov yamlay boshlaganda sahifalarning hurkkan 
hayvonlarday sakrashlarini tomosha qilardi. Qog‘ozlar qariya terisiday bujmayar, alanga har 
tomondan qurshab kelib, so‘zlar safini tobora qisib kelar edi. 
“Davlat obligatsiyalari; 1999 yilgi Tijorat statistikasi; Diniy xurofotlar, esse; Harbiy ta’minot 
haqidagi fan; Panamerika birligi muammolari, 1998 yil 3 iyuldagi Birja axboroti; Harbiy to‘plam...” 
Ota aynan mana shu maqsadda ataylab shu kitoblarni ko‘tarib kelgan edi. Mana, gulxan oldida 
o‘tirib, u huzur qilib birin-ketin kitoblarni olovga tashlar va gap nimadaligini bolalarga uqdirar edi. 
— Endi u-bu haqda o‘ylaydigan vaqtingiz keldi. Ehtimol, men sizlarni bundan qaytarganimda nohaq 
bo‘lgandirman. Bilmadim, sizlar qancha narsani tushunasizlar, ammo men sizlarga  hamma narsani 
ochiq aytishim kerak, shundan yuzdan birini anglab ololsangiz ham katta gap. 
U bir varaq qog‘ozni olovga tashladi. 
— Men hayot tarzini yoqayapman — bu hozir Yer yuzidan kuydirib yo‘qotishayotgan hayot 
tarzining o‘zidir. Siyosatchiga o‘xshab gapirayotgan bo‘lsam, meni ma’zur tutasizlar, axir men 
shtatning sobiq gubernatoriman-da. Men halol odam edim va shuning uchun meni yomon ko‘rishardi. 
Biron-bir jo‘yali ish qilish uchun Yerdagi hayot sira to‘g‘ri kelmas edi. Fan haddan tashqari tez va 
haddan tashqari uzoq ilgarilab ketgandi va odamlar mashinalar o‘rmoni ichida adashib qolgan edilar, 
ular xuddi bolalarday ermakbop narsalar, boshqotirma mexanizmlar, vertolyotlar, raketalar bilan 
andarmon bo‘lib qolgandilar. Kerakli narsa bilan ishlari yo‘q edi, nuqul yangidan-yangi mashinalarni 
o‘ylab topar edilar, ularni qanday boshqarishni xayollariga ham keltirmasdilar. Urushlar tobora 

---

Marsga hujum (roman). Rey Bredberi