Microsoft Word marsga hujum ziyouz com doc

 Oktyabr 2026 
 
MARSDAGI TA’TIL 
 
Nimagadir bu fikrni onam aytdi — butun oila baliq oviga bormaymizmi? Sirasini aytganda, bu 
so‘zlar oyimniki emasdi, Timoti buni juda yaxshi bilardi. Bu gaplar dadamniki edi, ammo nimagadir 
ularni dadam emas, uning o‘rniga oyim aytdi. 
Shaqirlagan mars shag‘ali ustida og‘irligini u oyog‘idan bu oyog‘iga solib turgan dadam rozi bo‘ldi. 
Hammamiz qiyqirib yubordik, ko‘z ochib-yumguncha lager yig‘ishtirildi, hamma narsa kapsula va 
konteynerlarga joylandi, oyim safar kombinezonini va kurtkasini kiydi, uning bir ko‘zi mars osmonida 
edi, titroq qo‘llari bilan trubkani to‘ldirdi va uchala bola shodon qiyqirgancha motorli qayiq tomon 
otildik — uchala o‘g‘ildan faqat Timotigina tinmay dadam bilan oyimga qarar edi. 
Oyim tugmachani bosdi. Osmonga guvillagan tovush o‘rladi. Tumshuq tomondagi suv orqaga 
otildi, qayiq esa do‘stona “ura!” qichqiriqlari ostida olg‘a intildi. 
Timoti qayiq tumshug‘ida otam bilan birga o‘tirib olgan, ingichka barmoqlari otamning sertuk qo‘li 
ustida. Qazib tashlangan maydoncha kanal muyulishi ortida ko‘zdan yo‘qoldi, ular Yerdan qilgan uzoq 
parvozlaridan so‘ng o‘zlarining mo‘‘jazgina oilaviy raketalarida shu yerga kelib qo‘ngan edilar. Uchish 
arafasidagi tunni, shoshilinch va to‘s-to‘polonni, otasi qandaydir yo‘l bilan topib kelgan raketani, dam 
olgani Marsga uchishlari haqidagi suhbatlarini esladi u. Ta’til uchun xiyla olislik qilardi-yu, biroq Timoti 
churq etmadi, chunki u yerda ukachalari ham bor edi-da. Ular Marsga omon-eson yetib kelishdi va 
o‘sha joydan ular bugun baliq oviga yo‘l olishdi.  
Qayiq kanalda uchib borardi... Bugun dadamning ko‘zlari bejoroq edi. Nima bo‘lganiga Timotining 
hech aqli yetmasdi. Uning ko‘zlari charaqlardi va ularda qandaydir yengillik borga o‘xsharmidi-ey. 
Bundan esa chuqur ajinlar xo‘mrayib va g‘amga botib emas, aksincha, kulib turar edi. 
Kanalda yangi muyulish — qotib turgan raketa ham ko‘zdan yo‘qoldi. 
— Uzoqqa boramizmi? 

---

Marsga hujum (roman). Rey Bredberi