www.ziyouz.com kutubxonasi
22
rivoyati, Termiziy).
Tilning shahodat kalimasini qayta-qayta takrorlashi yaxshilik alomatidir. Abu Sayid
Xudriy aytadi: Rasululloh sallallohu alayhi vasallam dedilar:
«O’limi yaqinlashgan kishilaringizga «La ilaha illalloh» ni takrorlab turinglar» (Ibn
Hibbon rivoyati).
«Rasululloh sallollohu alayhi vasallam shunday degan edilar, deydi Usmon roziyallohu
anhu:«Kim O
lloh
dan o‘zga iloh yo‘qligini, faqat O
lloh
gina bor-ligini bilgan holda vafot
etsa, jannatga kiradi» (Imom Ahmad, Muslim, Nisoiylar rivoyati).Olloh rozi bo‘lsin, Umar
dedi: «O’limi yaqinlashgan kishilaringizdan ogoh bo‘lib turing, ularga Ollohni zikr
qiling.Chunki, ular siz ko‘rmayotgan narsalarni ko‘radi, «La nlaha illalloh»ni ularga
takrorlang».
Abu Huranra dedi: «Rasulu
lloh
sallollohu alayhi vasallamning shunday deganlarini
eshitdim:«O’lim farishtasi o‘layotgan kishining oldida hozir bo‘lib, uning kalbiga nazar
soladi. Qalbidan xech narsa topmaydi. So‘ngra uning ikkala jag‘ini ochib, tilining «La
ilaha illalloh» degan xolda tanglayiga yopishib qolganini ko‘radi. Ixlos kalimasi tufayli bu
banda mag‘firat kilinadi» (Bayxaqiy rivoyati).
O’limi yaqinlashgan kishiga shaxodat kalimasini keskin talab bilan emas, balki
xalimlik ila aytib turmoq lozim. Ba’zan til so‘zga qovushmay qoladi. Bunday holatda
qat’iyat ma-shaqqat tug‘dirishi, kalimalarni aytishni og‘irlashtirishi, xatto xoxishni
so‘ndirishgacha olib borishi mumkin.
Bu kalimani aytishga shunchalik jiddu jaxd qilinishidan maqsad — xayot bilan
vidolashayotgan inson so‘ntti nafaslari-gacha qalbida O
lloh
dan o‘zgasiga o‘rin
qoldirmaslik. Qachonki qalbda yakkayu yagona Zotdan o‘zga matlub qolmas zkan,
o‘limga tashrif maxbub tomon yaqinlashish, ne’matlar manbaiga yetish xisoblanadi. Agar
qalb dunega mukkasidan ketib, butun bor-lig‘i bilan unga yopishsa, qolib ketaetgan
o‘tkinchi lazzatlarga achinsa, shaxodat kalimasi qalbdan emas, til uchidan chiqadi. Bu
naqadar yomon xotima! Negaki, dil ishtirokisiz tilning harakatidan foyda kam, Lekin O
lloh
taolo fazl etsa, ne tong! O’lim onlarida yaxshi gumonda bo‘lish xam mustahab
amallardan xisoblanadi.Voila ibn Asqo’ o‘limi yaqinlashgan bemor huzuriga kirib,
so‘radi:O
lloh
taolo haqida nimalarni o‘ylayapsan?
— Gunohlarim meni g‘arq kildi xalokatim yaqin. Lekin Rabbimning rahmatidan
umidvorman.
Boila takbir aytdi. Bemorning ahli baytlari ham «O
lloh
u akbar» deyishdi. Keyin Voila
Rasululloh sallollohu alayhi vasallam shunday deganlarini eshitganini aytdi: «Olloh taolo
deydi: Men meni o‘ylayotgan bandamning o‘yidaman, men xaqimda xohlaganini
o‘ylayversin».
«Payg‘ambar alayhissalom o‘limi yaqinlashib qolgan yigitning oldiga kirib so‘radilar:
— O’zingni qanday his qilyapsan?
— O
lloh
taolodan umidvorman, gunohlarimdan qo‘rkyapman,
—Shunda Rasululloh sallo
lloh
u alayhi vasallam:
— Bu ikki xislat bir bandaning qalbida jamlansa, O
lloh
u bandaga umid qilganini ato
etadi, qo‘rqayotgan narsasidan saqlaydi» (Termiziy rivoyati).
Bitta a’robiy betob bo‘lib qoldi. Unga:
— Sen o‘lasan,- deyishdi.
— Meni qaerga olib ketishadi?- deb so‘radi a’robiy.
— Ollohning xuzuriga!
— U holda, yaxshiliklar egasi bo‘lgan Zotga qaytishimning nimasi yemon?!-
dedi a’robiy.
Ihyou ulumid-din. O’limni eslash kitobi. Imom G’azzoliy
Do'stlaringiz bilan baham: |