Microsoft Word ihyo ulimni eslash ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 

23

O’lim farishtasi bilan uchrashuv onlaridagi hasrat 

 

Ash’as ibn Aslam deydi; «Ibrohim alayhissalom o‘lim farishtasidan so‘radi: 

— Ey o‘lim farishtasi! Bitta jon mashrikda, bittasi mag‘ribda bo‘lsa, yer yuzida vabo 

o‘lati tarqalsa, qaerlardadir ikki qo‘shin to‘qnashsa, shuncha odamlarning jonini qanday 

olasan? 

— O

lloh

ning izni bilan ruxlarini chaqiraman. Ular darxol mana shu ikki barmog‘im 

orasida hozir bo‘lishadi. 

Keyin yer o‘lim farishtasi oldida lagandek aylantiriladi. O’lim farishtasi uning ichidan 

xohlagan jonni sug‘urib oladi...» 

Vahb ibn Munabbih hikoya qiladi: «O’tgan podshohlardan biri qaergadir sayohatga 

otlandi. Yurish oldidan u o‘ziga hammani hayratga soladigan kiyim keltirishlarini buyurdi. 

Olib kelingan kiyim podshohning didiga o‘tirmadi. Darhol bundan ham yaxshirog‘ini 

keltirishlarini buyurdi. To hayratdan yoqa ushlaydigan darajadagi ajabtovur kiyim 

keltirgunlaricha bu hol davom etdi. Podshoh ulovni ham shu talab bilan tanladi. Har 

safar ko‘rsatilayotgan otlarni qaytarib, yanada chnroyliroq yanada xushbichimroq ot 

keltirishlarini buyuradi. Nihoyat, podshoh antiqa kiyimlar kiyib, eng chiroyli ot ustiga 

mindi. O’sha paytda Iblis uning burniga dam urdi, podshohning ichi kibrga to‘ldi. Endi 

uning ko‘zi ko‘r bo‘lib, na atrofdagi otliqlarni, na yo‘ldagi odamlarni ko‘rardi. 

Shu payt uvada kiyimda, holi xarob bir kishi yo‘l o‘rtasiga chiqib, podshohga salom 

berdi. Podshoh uning salomiga alik olmadi. U otning jilovidan ushlab, yo‘lga ko‘ndalang 

turib oldi. Shunda podshoh: 

— Jilovni qo‘yvor! Qattiqjazoga munosib ish qilyapsan,-dedi unga g‘azabnok. 

— Senda hojatim bor,- dedi u podshohga. 

— Sabr qil otdan tushay. 

— Yo‘k, hoziroq, shu hojatimni ravo qilasan. Podshoh ulovning jilovini unga 

topshirishga majbur bo‘ldi va: 

— Ayt xojatingni,- dedi. 

— Bu sir! 

Podshoh boshini egib unga kulog‘ini tutdi. U sirni ochdi: 

— Men o‘lim farishtasiman! 

Podshohning rangi o‘zgarib, tili kalimaga kelmay qoldi, Keyin o‘ziga kelib: 

— Fursat ber, ahlimni oldiga qaytib, omonatlarimni ado qilay,- dedi o‘lim farishtasiga. 

— Yo‘q, Ollohga qasamki, endi sen ahlingni ham, qoldirgan mol-dunyoyingni ham 

hech qachon ko‘rolmaysan,- dedi o‘lim farishtasi va uning jonini oldi. 

Podshoh kurigan yog‘och kabi yerga kuladi. 

Keyin o‘lim farishtasi shu ahvolda mo‘min bandasiga yo‘liqdi, unga salom berdi. 

Mo‘min banda uning salomiga alik oldi. 

— Senda hojatim bor,- dedi o‘lim farishtasi unga.  

— Aytaqol, qulog‘im senda. 

— Yaqinroq kel, dedi o‘lim farishtasi va unga sirni ochdi:  

— Men o‘lim farishtasiman! 

— Xush kelibsan, marhabo, ey intizor kutilgan zot! Yer yuzida g‘oyib narsalar ichida 

men uchun eng suyuklisi sensan! 

— Nimani xohlaysan? Hojatlaring bo‘lsa, bemalol ado qilishing mumkin. 

—Yo‘q! Olloh taoloning diydoridan ulug‘roq va suyukliroq hojat bormi! - dedi mo‘min 

banda. 

— Ayt joningni qanday shaklda olishimni istaysan? 

— Sen men istaganday jonimni olishga qodirmisan? 

---

Ihyou ulumid-din. O’limni eslash kitobi. Imom G’azzoliy