Microsoft Word fargona kelini ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
97
— Afshin mol-dunyo topmoq uchun sizni aldaydi, chunki siz musulmonlarga qarshi 
muhorabaga otlanmasangiz, unga rizq eshigi yopilib qoladi. Ammo Tabariston shohi 
Moziyorning niyati tuzukroq bo‘lsa, ajab emas. Lekin sizning ishingiz uni qizitirmaydi. 
Mening talabimni qabul qil, desangiz, askarlaringiz bilan birga aldanib, muhorabaga 
kirishingizni istamayman. Chunki unda g‘olib chiqsangiz, Afshin sizdan sheriklik haqini 
talab qiladi. Mabodo, mag‘lub bo‘lib qolsangiz, mag‘lubiyatingizdan foydalanib qoladi. 
Uyqudan uyg‘ongandek Bobakning ko‘zi ochildi. Jahon uning ko‘zlaridan pardani olib 
tashlagandek bo‘ldi. Jahonning o‘zidan ustun ekanini sezdi-da: 
— Rahmat senga, juda ma’qul fikrni aytding, haqiqatda Afshin makkor ekan, — dedi. 
— Sizdek bir zotning hamma ishni o‘z qo‘liga olishi, boshqalarga o‘rnak bo‘lishi, 
taqsimga qo‘shiladigan va o‘lja talashadigan sherigi bo‘lmasligi kerak. Shu fikrimga 
qo‘shiladigan bo‘lsangiz, yarashish quvonchida ham, jang tashvishida ham sizni qo‘llab-
quvvatlayman. Nikohimiz masalasi esa urushdan xotirjam bo‘lingandan keyin hal 
bo‘lishini oldingizga shart qilib qo‘yaman. Ana shundagina men: «Forslar ichidan eng 
ulug‘ kishi menga nasib bo‘ldi», — deb maqtansam arziydigan bo‘ladi. 
Bobak zavqlanib ketdi:
— Lekin, qani, ayt-chi? Hozirdan boshlab meni sevasanmi? — Jahon g‘olibona tabassum 
bilan: 
— Muhabbat sizni qachondan qiziqtiradi? — dedi. 
— Muhabbatimga arziydigan ayolni topsam, uning sevgisiga loyiq bo‘lishni istayman. 
Meni sevasanmi, yo‘qmi? 
Jahon o‘zini ozgina tutib turdi-da: «Ha... yo‘q...» dedi gapini tugatishga ham tili bormay. 
— Bu urushdan qutulguningizcha singil o‘z akasini sevganidek sevib turaman.
— Bo‘ldi, Jahon shu gaping menga yetarli, — dedi Bobak xursand bo‘lib. 
— Lekin, — dedi Jahon, — odamlar meni shu ismim bilan tanimasligi kerak. Chunki kim 
bilsin, balki men askarlar ichida yo‘l-yo‘riq ko‘rsatib, so‘zlab qolarman-da, nomim chiqib 
ketar. U vaqtda Afshinmi, boshqasimi, meni tanib qolishi mumkin. Boshqalarga o‘zimni 
tanitishni istamayman. Hozirdan boshlab mening ismim «Gulnor» bo‘lsin,— dedi. 
Bobak rozilik bildirib: 
— Xo‘p, mayli, kelishdik. Gulnor bo‘la qolsin, — de-di-yu, shu payt buzuq maishatparast 
kishilar anjumanidan qutulib, muhabbatli, yaxshi odamlar suhbatiga muyassar 
bo‘lgandek bo‘ldi. Bunday yaxshi o‘zgarish faqatgina chin muhabbat tufayli sodir bo‘ladi, 
xolos. Bobak «lazzat ayshu ishratda», deb bilib, faqat jismoniy shahvatga mukkasidan 
ketgandi. Butun ko‘nglini o‘ziga maftun qilgan, ko‘ziga olovdek ko‘ringan birorta ayol 
bilan o‘zi orasidagi chin muhabbat lazzatini totib ko‘rmagandi. Shuning uchun ahvoli 
o‘zgarib, qalbida bir rohat his qildi. Jahonga bosh egib, uning maslahatisiz biror ishga 
qadam qo‘ymaydigan bo‘lib qoldi. Jahonni ilgari tanimagan bazzliklar orasida uning nomi 
Gulnor bo‘lib ketdi. 
Bobak ketish uchun qo‘zg‘alarkan: 
— Gulnor, bugun baxt-saodatimning boshlangan kuni. Hech qachon o‘zimni hozirgidek 
baxtli sezgan emasman, — deb o‘rnidan turdi-da, gapini davom ettirib: — Mening bir 
iltimosim bor, unga qarshilik ko‘rsatmassan deb o‘ylayman, suhbatdoshlarim ichkilik 
bazmiga odatlangan, oralarida sharob ichishga qattiq berilganlari bor. Ularga hozirgacha 
to‘g‘ri yo‘l ko‘rsatadigan kishi bo‘lmagan. Bu odatlarini birdan yo‘q qilishga o‘tsam, 
mendan xafa bo‘lib qolishadi. Hozirgi urush paytida ularga juda muhtojman. Shuning 
uchun ularni o‘zimdan bezdirmay, suhbatlarini davom ettirib, birga ichishayotgandek 
bo‘lib yursam, keyinroq biror maslahat chiqib qolar. 
— Mayli, o‘rgangan odatlarini asta-sekin tashlatishingiz sharti bilan, — dedi Jahon. 

---

Farg‘ona kelini (roman). Jo'rjiy Zaydon