Microsoft Word fargona kelini ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
93
— O‘z xohishing bilan bormasang, majburan oldirib ketaman. Men aytganimni qilmay 
qo‘ymaydigan kishi ekanimni bilasan. Seni men Farg‘onadan Armanistonga olib 
keltirsamu, orasi yuz qadam kelmaydigan bir qasrdan ikkinchi qasrga olib o‘tishni men 
uchun qiyin deb o‘ylaysanmi? 
— Ko‘z o‘ngingizda turganim uchun meni Farg‘onadalik vaqtidan ko‘ra yaqinroq keldi deb 
hisoblayapsiz shekilli? Yo‘q, yaxshi bilib qo‘yingki, men sizdan hamon Farg‘onada yoki 
undan ham olisroqda turgandek uzoqman. 
— Ikki panjam orasida turib, shu gapni aytyapsanmi?— g‘azabi qo‘zg‘adi Bobakning. — 
Istasam, seni temir changalimga olaman, istasam, odamlarimga buyurib, bog‘latib olib 
ketaman. Mayli, hali ham bo‘lsa yaxshilab o‘ylab ko‘r. 
Jahon ham bo‘sh kelmay, o‘zini undan yuqori tutishga harakat qilardi. Nihoyat unga 
mag‘rur bir nazar tashladi:
— Bo‘ynimdan bo‘g‘ib olarsiz. Balki kishilaringizni chaqirib, meni bog‘latarsiz yoki 
o‘ldirtirarsizu, lekin iflos niyatingizni amalga oshirish, biror yerimga tegish qo‘lingizdan 
kelmaydi. Istasangiz o‘ldiring, o‘ldirishga yuragingiz dov bermasa, o‘zimni o‘zim 
o‘ldiramanu, tahqir va tahdidingizdan qutulaman. Sizdan ustunroq, sizdan dovyurakroq 
va kuchliroq bir qiz bilan gaplashayotganingizni unutmang. Meni qasringizdagi ko‘chadan 
topilgan, asir qilingan yoki sotib olingan cho‘ri ayollarga tenglashtirayotgan bo‘lsangiz, 
yanglishasiz. Siz Farg‘ona hokimining qizi bilan gaplashyapsiz. Falakning gardishi bilan 
uning poyqadami sizning tomoningizga yetib qolibdi. Uni o‘zingizga do‘st qilib olingu, 
bas, boshqa xayolga o‘tmang, yoki bu yerdan tuyog‘ingizni shiqillatib qoling-da, meni 
ham, o‘zingizni ham tinch qo‘ying. 
Jahon bu gaplarni ulug‘ saltanat egasidan sira top tortmay gapirardi. Bobak esa uning 
oldida o‘zini yengilayotgandek his qilardi. Jahon har bir nazar tashlaganida, uning yomon 
niyatlaridan biri qulab tushayotgandek bo‘laverdi. U Jahonga qarab:
— Xo‘sh, nima demoqchisan? — dedi. 
— Meni o‘z holimga qo‘ying, demoqchiman. 
— Xo‘p, senga bir necha kun muhlat beraman, tanangga yaxshilab o‘ylab ko‘r! Menga 
itoat etsang, baxt topishingni bilib qolarsan, — dedi-da, teskari qarab, rangi o‘chgancha 
uydan chiqib ketdi. Bobakning oqsochi Hayzuron ularning ba’zi gaplarini eshitib, 
Jahonning dovyurakligi va Bobakning sira pisand qilmayotganidan ajablanib turishgan 
edi. Jahonga teskari bo‘lib qolgan oqsoch shundan keyin uning tomoniga o‘tdi. Shu 
vaqtdan boshlab yuzaki emas, balki astoydil xushmuomala bo‘lib qoldi. 
Jahonning Bobakka aytgan gaplari uni qo‘rqitish uchun emasdi, balki u yomon niyatidan 
qaytmagan taqdirda, o‘zini mudofaa qilishning, bunda ham iloji bo‘lmasa, o‘zini o‘zi 
o‘ldirishning chorasini ham ko‘rib qo‘ygandi. U Iroqqa ketgan ayg‘oqchining Zirg‘om 
to‘g‘risida olib keladigan xabarini kutish uchun Bobakdan bir necha kunlik muhlatni 
undirib olishga ataylab harakat qildi, xabar kelgandan keyin, o‘shanga qarab ish 
ko‘rmoqchi bo‘ldi. 
Shu kuniyoq Jahon voqeasi butun qasrdagilarga yoyildi. Hamma xotinlar unga hayron 
qolishdi. Ular bunga yosh bola kattaning yoki nodon odam aqlli kishining ishiga ajablanib 
qaragandek qarashdi. Haylona Bobakning qasrdan chiqib ketganini bilib, Jahonning 
oldiga yugurib keldida, bo‘lgan voqeani surishtira boshladi. Jahon kamtarlik bilan izoh 
berib, Bobak oldida ko‘rsatgan jasoratini xaspo‘shladi. Jahonning bu ishi Haylona oldida 
uning obro‘sini yana bir necha pog‘ona ko‘tardi.
Shunday qilib, Jahonning bu ishi butun bazzliklar og‘ziga tushdi. Ularga zarbulmasaldek 
bo‘lib qoldi. Jahon esa bu gaplarga e’tibor bermasdi, fikr-xayoli faqat Zirg‘omda, qanday 
qilib bo‘lmasin, unga o‘z boshiga tushgan falokatlarni ma’lum qilishda edi. Xoin Somonni 
qaytib uchratmadi. 

---

Farg‘ona kelini (roman). Jo'rjiy Zaydon