Microsoft Word fargona kelini ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
91
Jahonning ko‘zi Bobakka tushishi bilan jahldan qaltirab ketdi. U otasining qasrida ekan 
paytlarda kishilarning ta’zim qilish hangomasini ko‘p ko‘rgan, ko‘zi pishib qolgan edi. 
Shuning uchun undan ajablanmadi. Lekin o‘zi ular qatori Bobakka ta’zim qilishni 
istamadi. Avval baland martabada bo‘lib, keyin bir oz pasaygan kishi o‘z obro‘sini 
qo‘ldan bermaslikka uringanidek, Jahon ham unga bo‘y bermay turaverdi. 
Bobak yag‘rindor, xum kalla, barkash yuz, ko‘zlari chaqchaygan, lablari qalin, ko‘kragi 
ko‘tarilgan bir odam edi. Yurgan paytida yerga «minnatdor bo‘lsang bosaman», 
degandek viqor bilan qadam tashlardi. U turganda ham, o‘tirganda ham bir xilda 
mutakabbir edi. Mabodo biror narsasi yerga tushsa, engashib uni olishga a’zolari bo‘y 
bermaydi. Hamma vaqt va hamma yerda uning nomini ulug‘laydigan, soyasiga 
ko‘rpacha soladigan, nima desa, buyrug‘ini jon fido qilib bajaradigan laganbardorlari 
ko‘p. Xurramiylar boshlig‘i va urush sarkardasi bo‘lmish Bobakday bir odamning shunday 
bo‘lishi ajablanarli emasdi. Buning ustiga Bobak shijoatli, qattiqqo‘l, paytlari baquvvat, 
o‘z kuch-qudrati bilan g‘ururlanuvchi kishi edi. Agar u ayshu ishratga qattiq berilmasa, 
nafs balosiga giriftor bo‘lmasa, ulug‘ kishilar — yo‘lboshchilar safidan joy olgan bo‘lardi. 
Lekin u sharobga ruju qilib, xususan tinchlik vaqtlarida ko‘p ichadigan bo‘lib ketgan. Shu 
kuni u o‘z qasrida ichkilik bazmi qurib, Jahonni olib kelishga kishi yuborgan, uni kutib 
sharobxo‘rlik qilib o‘tirgandi. Oqsoch: «Jahon kelishdan bosh tortdi», deb xabar bergan 
vaqtda, sharobdan boshi aylanib, garang bo‘lib turgandi. «Ha-ha, hali gap shunaqami, 
men unga bosh tortish nimaligini ko‘rsatib qo‘yaman», — deb jahl bilan Jahonning oldiga 
kelayotgandi. U Jahonning xonasiga yaqinlashganda, oqsoch ilgariroq yurib eshikni 
ochdi-da: «Mana, Jahon shu yerda», — deb orqasiga qaytdi va Hayzuronni tashqariga 
chaqirib, nariroqqa olib ketdi. 
Tik turgan Jahon Bobak kirgach, o‘tirib oldi. Bunday mensimaslikni Bobak o‘zi uchun 
tahqir deb hisobladi, lekin qizning ajoyib jamolini va ko‘zidagi sehrli boqishni ko‘rarkan, 
o‘zini yo‘qotib qo‘ydi. U fors, gruzin, cherkas va rum go‘zallaridan ko‘pini ko‘rgan 
bo‘lishiga qaramay, bu qadar sehrli malakka ko‘zi tushmaganini sezdi-da, jahldan bir 
parda tushdi, lekin «o‘rgangan ko‘ngil o‘rtansa qo‘ymas» deganlaridek, hamisha 
odamlarda itoat va ta’zim ko‘rgan bu hukmdor takabburlikni qo‘ygisi kelmay: «Meni 
ko‘rib, o‘rningdan turish o‘rniga, o‘tirib oldingmi?» — dedi. 
Jahon esa irodasi mustahkam bo‘lishiga qaramay Bobakning haybatini ko‘rib, suvdan 
chiqqan qushdek bir seskanib tushdi. Keyin sochini tuzatgan bo‘lib, boshini ko‘tardi-da, 
unga tikilib qaradi. U qizning ko‘zlariga qaragan Bobakning ko‘kragini bir o‘q teshib o‘tdi-
yu, vujudidagi bor jahli g‘oyib bo‘lib ketgandek tuyuldi. Jahon: 
— Qalbim sizniki bo‘lmaganidan keyin turganimdan sizga nima foyda? — dedi. 
Jahonning javobidan ro‘shnolik kutgan Bobak uning yonidagi ko‘rpachaga o‘tirdi:
— O‘sha qalb menga nasib bo‘larmikan, degan umiddaman. Unga mendan ko‘ra 
mustahiqroq kishi bo‘lmasa kerak, deb o‘ylayman. Musulmon askarlarining ashaddiy 
dushmani, Xurramiya toifasining boshlig‘i, buyuk davlatmand va bahodir Bobakning 
kimligini bilasan, albatta. Seni men majburan oldirib kelganim yaxshi bo‘lmadi, lekin 
yaxshilik yo‘li bilan uddasidan chiqa olmaganim uchun shunday qildim. Xo‘sh, endi men 
to‘g‘rimda fikring qanday? 
Uning yalinayotganini va o‘zini yaqin tutmoqchi bo‘layotganini ko‘rgan Jahon: «Sizni 
bahodir, dovyurak va qattiqqo‘l kishi, shu bilan birga asir deb bilaman», — dedi. 
Bobak hayajonlanib ketdi: 
— Asir? U nima deganing?! 
— Ha, xuddi shunday. Siz asirsiz, maishat, shahvoniy his asirisiz. Qattiqqo‘l ulug‘ 
podshoh uchun bunday asirlik yarashmaydi... Og‘zingizdan sharob hidi anqiydi. 

---

Farg‘ona kelini (roman). Jo'rjiy Zaydon