Microsoft Word fargona kelini ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
108
— Menda ham o‘zimga yarasha dard-alam bor. Undan xabardor bo‘lganingizda, halokat 
yo‘li tomonga o‘zingizdan oldin mening borishimni talab qilgan bo‘lardingiz. Mayli, 
salomat bo‘lsak, hammasini keyin aytib beraman. Har holda mening ishimning oqibati 
ham siznikiga bog‘liq. 
Vardonning yuragi shunchalik kengligidan Zirg‘om taajjublandi. Uning ko‘nglida nimadir 
borligini Zirg‘om ilgaridan sezib yurgan bo‘lsa ham, o‘zi gap ochmagani uchun so‘rashga 
iymangan edi:
— Mayli, do‘stim, Vardon, sen nima istasang, shu bo‘ladi. Ertaga Afshinning bizga 
tayyorlab qo‘ygan vazifasini ko‘ramiz. 
Afshin shu kechani Somon bilan Zirg‘omning kunini ko‘rsatish ustida reja tuzib o‘tkazdi. 
Ertasiga ertalab Zirg‘om Vardon bilan birgalikda Afshin huzuriga borishdi. Afshin yolg‘iz 
o‘zi o‘tirardi. Zirg‘om Afshindan qanday qarorga kelganini so‘ragandi, u:
— Dushmanni yana bir muddat qamal qilib turishni maslahat ko‘ryapman, — dedi. 
Bu o‘zgarishdan Zirg‘om cho‘chidi, hujumni keyinga surish unga ma’qul tushmadi: 
— Ne vajdan bunda qarorga keldingiz? 
— Bugun hujum qilmog‘imizni men yomon natija beradigan shoshma shosharlik deb 
o‘ylayapman. Kechasi bu ishni har tomonlama o‘ylab, mulohaza etib ko‘rdim. Bizning 
g‘alaba qilishimizga kafil bo‘la oladigan hozirlikni topmadim. 
— Bugun hujum qilishga nimadan qo‘rqayapmiz? Shuni menga ma’lum qilsangiz? — 
qaytib so‘radi Zirg‘om. Afshin o‘rnidan turib, chodir eshigi yoniga borib to‘xtadi-da, 
Bazzga va uning qo‘rg‘onlariga sinchiklab tikildi.
— Bu shaharni ko‘ryapsanmi? U osmondagi shunqordan ham badasturroq. Xususan, ana 
shu qasr joylashgan g‘arbiy tomon, u Bobakning qasri. Biz shaharni olish uchun uning 
yonidagi tuproqqo‘rg‘onga yetib borishimiz kerak. Shaharning g‘arbiy tomoniga qarab 
turgan anavi baland tepani ko‘ryapsanmi? Qasrga o‘sha tepaning orqasidan bo‘lak yo‘l 
yo‘q. U yo‘l esa g‘oyat xatarli. Undan ko‘p askar yurolmaydi, kam askar esa 
xurramiylarning o‘qi va manjaniqidan qo‘rqib, jasorat qila olmaydi. Bobak yashirinib 
turgan kishilariga qattiq suyanadi. O‘sha tepaning orqasida yoki uning vodiysida yashirib 
qo‘yilgan askarlari bo‘lishi kerak. Ana shundan xafsirayapman. 
— O‘sha tepaga farg‘onalik askarlarim bilan men borsam? — dedi Zirg‘om dadil. 
— Agar shunday qiladigan bo‘lsang, men qo‘rg‘onlar atrofiga har tomondan askar 
to‘playman. Xudo xohlasa, shu bilan g‘alabaga erishamiz. 
— Hujumni qachon boshlaymiz? 
— Sen ma’qul ko‘rgan paytda. 
— Shu kechasi, — dedi Zirg‘om qat’iy, — men kechasi ularga bostirib kiraman, 
tongotargacha eson-omon Bazzga kirib olsam bo‘lgani. Sizlar shaharning boshqa 
tomonidan hujum qilasizlar. Shu bilan g‘alabani qo‘lga kiritamiz.
— Menimcha, kechasi hujum qilish uchun hammamiz puxta tayyorlanishimiz kerak: sen 
askarlaring bilan tepaning orqa tomonidan borib, shaharning ro‘baro‘sida turasan. Vaqt 
yarim kechadan og‘gach, u yerda uch joyda olov yoqiladi. Undan askarlarimiz har 
tomondan shaharga hujum qilganini bilasan-da, sen ham o‘z tarfingdan hujum 
boshlaysan. O‘g‘lim, sen joylashadigan tomon boshqa hamma tomonlarga qaraganda 
xavotirliroq, buni esingdan chiqarma! 
Zirg‘om: 
— Xavf-xatarning men uchun ahamiyati yo‘q. Hozir men kishilarimni tayyorlash uchun 
boray, ertaga hammamiz Bobak qasrida uchrashamiz, — dedi-da, tashlanmoqchi bo‘lgan 
sherdek tishining oqini ko‘rsatib kuldi. G‘azab va umidsizlik uni yanada haybatliroq 
qilgan edi. Ikki mo‘ylabi dikkayib, qoshlari chimirildi, ko‘zlari chaqnadi. Afshin unga 
qarashga va ko‘ziga tikilishga hayron bo‘lib: «Agar senga o‘xshash o‘n azamat 

---

Farg‘ona kelini (roman). Jo'rjiy Zaydon