Microsoft Word avlodlar dovoni ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
37
bo‘ldi. U yuborgan quvg‘inchilar Bahlulni tungi otishmada o‘ldirdilar va boshini kesib 
qaytdilar... 
Bir zarba bilan ham Humoyunning eng sadoqatli kutvali mahv bo‘lgani, ham Hindol bilan 
akasining do‘stligi adovatga aylangani Sherxonga alohida zavq va mamnunlik baxsh 
etdi. U Alvaro Pakaviraga shukuhli nazar tashlab: 
— Balli, siz bizga yaxshi xizmat qilibsiz, — dedi.— Orzuyimiz amalga oshib, Hindistonda 
ulug‘ davlat tuzsak, sizga zo‘r inoyatlar qilgaymiz! 
Sherxon xazinachini chaqirtirdi. U tadbirkor xufiyalardan oltinni ayamas edi. 
— Janob Pakaviraga ikki man oltin mukofot berilsin! 
Pakavira quvonib ketdi: ikki man oltin — hazilakam boylik emas, bunga yangi bir kema 
sotib olish mumkin! U Sherxonga sidqidildan ta’zim qila-qila, orqasi bilan yurib chiqib 
ketdi. 
Sherxon shomiyonada yolg‘iz qolib, qo‘lini peshonasiga qo‘ygancha o‘yga toldi. 
Humoyunga Agradan yordam kelmasligi endi aniq. Sherxonga esa hatto uzoq 
Farangistondan kelgan Pakavira ham shunchalik ko‘mak berdi. Karamnasa daryosining 
kasofatidan qo‘rqqan kemachi va eshkakchi hindilarning besh-oltitasi tungi shamol-
to‘polonda Ganga orqali suzib kelib, Sherxon ixtiyoriga o‘tdi. Humoyunning ahvoli tang 
bo‘lgani uchun ham bugungi vakillarini yuborgan. Agar Sherxon lashkarboshilarini 
chaqirib, «Chunorni jangsiz ishg‘ol qilamiz, shu shart bilan sulh tuzdim» desa, ular 
albatta, xursand bo‘lishadi, lekin bu xursandchilik uzoq davom etmaydi. Humoyun 
ertaga Sherxonning sirtmog‘idan omon qutulsa, Agraga borib o‘zini tez o‘nglaydi. U 
kechirimli yigit, ukalari bilan yarashadi. Yuz amri issiq, Sherxonday xatarli yov 
qarshisida og‘a-inilar birlashishi mumkin. Boburiylar ittifoq bo‘lsa ularga hech kim bas 
kelolmasligini Sherxon Dalaxruada va Gujaratda Mahmudxon va Bahodirshohlarning 
mag‘lubiyatida ko‘rgan. Sherxonning shuncha vaqt chekinib, xazinasini tog‘dagi 
Roxtaslarga eltib bekitib yurgani yetar! Agar Sherxon boshiga yangidan balo orttirishni 
istamasa fursatni boy bermasligi va Humoyunni daryolar sirtmog‘idan tirik chiqarmasligi 
kerak! 
Sherxon o‘yinni shu tarzda yakunladi-yu lashkarboshilardan to‘rt kishini mashvaratga 
chaqirdi. Sherxonning o‘g‘illari Qutbxon bilan Jalolxon o‘ng tomonga o‘tirishdi. Rajputlar 
sarkardasi Bikramadit Gaur va Sherxonning lashkarboshisi Havasxon chap tomondan joy 
olishdi. Sherxon shomiyonadagi mulozimlarni chiqarib yuborib, eshikning pardasini 
tushirtirdi. Qandilda lipillab turgan shamlarning yorug‘ida o‘g‘illari va sarkardalariga bir-
bir qarab oldi-da: 
— Mening dunyoda eng ishongan odamlarim — to‘rtovlaring senlar, — dedi. — Biz 
vatanimizni kelgindilardan ozod qilib, mustaqil davlat tuzmoqchimiz. Bu orzu bizni roja 
Bikramadit Gaur bilan og‘a-ini qildi. Ulug‘ maqsad yo‘lida biz din-u millat ayirmaymiz. 
Chunki afg‘onlar ham rajputlar kabi asli ariy qabilalaridan tarqalgan. Biz hammamiz 
Hindistonda tug‘ilib o‘sdik, ota-bobolarimizning qabri ham shu zaminda. Oldin kelgindilar 
zo‘r keldi, biz chekinib yurdik. Ammo bizning ham omadimiz keladigan paytni sabr-toqat 
bilan kutdik. O‘sha payt mana endi keldi! 
Dushmanning ahvoli tang. Chunorni bizga jangsiz berishga tayyor. Elchilar kelib sulh 
taklif qildi. Men ularni cho‘chitmaslik uchun sulhga rozi bo‘ldim. Humoyun bugundan 
kuch yig‘ishtirishga buyruq bergay. Endi bizning hujumimizni kutmagay, daryolardan 
tezroq o‘tib ketishga shoshilgay. 
— Dushmanni g‘aflatda qoldirib bosadigan payt kelibdi-ku! — dedi Havasxon. 
Qutbxon bu gapni yoqtirmay, Havasxonga o‘qrayib qaradi. U ikki yil Humoyun askarlari 
safida xizmat qilgan, uning tantiliklarini ko‘p ko‘rgan. 
— Sulhni harbiy hiylaga aylantirib bostirib borish... mardlikka kirarmikan? — dedi 

---

Humoyun va Akbar – Avlodlar dovoni (roman). Pirimqul Qodirov