Microsoft Word avlodlar dovoni ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
225
Hushiga kelganda ko‘zini ochsa, tepasida Akbar turibdi. Rangi o‘chgan, lablari pirpiraydi: 
— Ulug‘ ena!.. Ne qilay? Ayting! Mening ham ilkim qon! Gunohim katta! 
— Hibs qildirsangiz bo‘lar edi-ku... 
— Hibs qildirishga ulgurolmadim!.. Sizning oldingizdagi gunohimni endi ne tavr yuvay? 
Ayting! 
Mohim enaganing ko‘zlarida yosh g‘iltilladi. 
— E, voh! Bu dunyo o‘zi bevafo, nopok... Hammaga qorasi tegarkan... Bergan oq sutim 
ham bulg‘anib qora bo‘ldi!.. Adham, jigarporam!.. Ming marta aytdim... Quloq solmadi... 
Ey, xudo!.. Odam nechuk bunday yaratilgan? 
Adhamni o‘tga itarib, o‘zi chetda turgan yovuz odamlar bor, ulug‘ ena! Yoshlik qilib 
payqamay yurgan ekanmiz, zamon, muhit men suyangan tog‘larni o‘zimning ilkim bilan 
qulatish harakatida ekan. minba’d bu iblis muhit bilan boshqacha olishgaymen! Menga 
sizning madadingiz kerak, ulug‘ ena! Ta-biblarni yuboray, davolanib, tezroq oyoqqa 
turing!.. 
Biroq tabiblarning davosi kor qilmadi. Mohim enaga to‘shakdan qaytib turolmay, 
o‘g‘lining qirqi arafasida jon berdi. 
Akbar farzanddek uning tobutini ko‘tarishdi. Mohim enagani Dehlining mashhur Kutb 
minori yoniga izzat-ikrom bilan dafn etdilar. 
______________ 
* Afsonaga ko‘ra. M a n u — inson zotining ilk bobokaloni ekan. Hindlar uni o‘zlarining birinchi payg‘ambarlari deb bilgan. Manu qonunlari 
shariat va tariqat kuchiga ega bo‘lgan. 
* D u h a z o r i — ikki mingboshi. 
* M u s o h i b — yaqin suhbatdosh.