Microsoft Word 1 Arif thesis cover final doc

APPENDIX 4 
YABAN – TEXTUAL VARIANTS 
329 
[A198] 
yurdumuzun en son kayası üstünde de, kendimizi müdafaa edeceğiz. 
Düşmanı vatanın harimi - ismetinde boğacağız.,, diye bir ses yükseldi. Bu, onun 
sesidir. Bu, insana ümit, kuvvet ve metanet veren sestir. 
İşte, yeni bir azim ile toplanan Büyük Millet Meclisi, onu geniş salâhiyetlerle 
Başkumandan tayin etti. Harp meydanına bizzat, o geliyor. Altın başı ufukta bir 
çoban yıldızı gibi parıldamağa başladı. 
Dağılır gibi olan koçlar sürüsü, gene toplanıyor. Muntazam asker kafilelerinin 
birer cüzütam halinde yeni mevzilerine doğru yol aldıklarını görüyorum. 
Bir topçu müfrezesi, bütün ağırlıklariyle bizim köyün içinden geçti. Uzun 
uzadıya, zabitlerle konuştum. Büyük bir meydan muharebesine hazırlandıklarını 
söylüyorlar. Hepsi de ümitli görünüyorlar. Gerçi, eskisi gibi, “Mutlaka yeneceğiz!,, 
demiyorlar. Fakat, yenildiklerini de kabul etmiyoalar. İçlerinden babacan bir binbaşı 
bana dedi ki: “Doğrusu, Eskişehirin sukutundan sonra bizi takip etseydi halimiz 
yamandı. Fakat, etmedi.,, 
Öteden bir genç yüzbaşı atıldı: “Edemezdi 
[A199] 
çünkü o bizden daha 
yorgundur. Benim bildiğim, daha birkaç ay yerinden kımıldayamaz.,, dedi. Bir daha 
genci “O vakte kadar da biz, mukabil taarruza geçeriz.,, sözlerini ilâve etti. 
Biz böyle konuşurken, köylülerin her biri bir deliğe kaçmış, uzaktan bizi 
gözetliyorlardı. 
O, binbaşı etrafına bakınıp: “Yahu bu köyde kimseler yok mu?„ dedi. 
Genç yüzbaşı, bana, cevap vermeğe vakit bırakmadı: “Vardır, vardır amma, ne 
olur ne olmaz diye hepsi bir köşeye sinmiştir. Onlara çarıklı erkânı harp derler.,, 
Binbaşı, iri gövdesi hoplıyarak gülüyordu: “Yarın öbürgün, burada kızılca 

---

APPENDIX 4 
YABAN – TEXTUAL VARIANTS 
330 
kıyamet kopunca, görürler onlar, Erkânı harpliği...,, diyordu. 
Genç zabit kulağıma eğildi: “Sahi, azizim. Siz onlara söyleseniz de, bir an evvel 
hayvanlarını önlerine katıp, ateş hattının öbür tarafına çekilseler fena olmaz.,, dedi. 
[M159] 
Cebimden, Yunan tayyarelerinin
1
attığı kâğıtlardan bir tanesini 
çıkardım ve genç zabite
2
uzatarak: 
— “Onlar buna inanıyorlar. Benim sözüme kulak asmazlar... dedim.