Меnejment

4. Rahbarda qanday ijobiy xislatlar mujassamlashgan bo’lishi kerak?

6.4.а. Раҳбарнинг сифат ҳислатларини белгиловчи мезонлар Раҳбарнинг сифат ҳислатларини белгиловчи мезонлар кўп. Бироқ қуйидаги ижобий ҳислатлар улар орасида алоҳида мавқега эга: Довюраклик - бундай раҳбарда мардонаворлик, ботирлик, дадиллик мавжуд бўлади. Улар омадсизликдан қўрқмайди. Қурқув уларни жасоратга чорлайди ва зафарларга олиб келади. Ҳар бир янги ҳаракатни тараққиётга ва ҳаётий тажрибаларга эриштиради. Сабрлилик - бундай раҳбар мувафақиятга бирданига эришиш мумкин эмаслигини яхши тушунади. Унга фақат бардош ва сабр-тоқатли бўлиб, сабот-матонат билан қийинчиликларни енгиш орқали эришиш мумкинлигини билади. Чидам, сабр тўғрисида Абдулло Авлоний шундай деган эди: Сабр шундай бир кучли нарсадирки, ғазабни шижоатга, катталикни тавозега (камгапликка) ёмонликни яхшиликка айлантирмакка қуввати етар. Бир ҳакимдан сўрадилар: “Одамларни ўзингдан узоқлаштирмасликнинг чораси нима?” У деди: “Чидам ва мулойимлик”. Яна ундан: “Мушкул нарсаларни қандай ҳал қилса бўлади?”, - деб сўрадилар. У яна “Чидам ва мулойимлик билан!”, - деб жавоб берди. Яхши ниятлик - бундай раҳбар хайрихоҳ ва илтифотли бўлади, кишиларга нисбатан доимо яхши ниятда бўлади. Ўзидаги қаноатсизликни ғирром рақобатчилик йўли билан эмас, балки хайрихоҳлик йўли билан бартараф қилишга ҳаракат қилади. Унинг ҳаётидаги шиори ҳасад эмас, балки: “Бирни кўриб шукур қил, бирни кўриб фикр қил” — деган шиор. Шу ўринда қуйидаги ҳикматли сўзларни таъкидлаш ўринлидир. Уч дардга даво йўқдир: дангасаликдан келган камбағалликка; ҳасаддан туғилган душманликка; хўжайинлиқдан келиб чиққан касалликка.