Меnejment

Раҳмдиллик - бундай раҳбар барчага раҳм-шафқатли бўлади. Улар бошқаларни кўп нарсада кечиришади, аммо ўзларини ҳеч нарсада кечиришмайди. Улар раҳм-шавқат инсонларнинг энг олий фазилатларидан бири эканлигини, раҳм-шавқатли киши доимо одамларга ёрдам қўлини чўзишини, ожиз ва нотавон кишилардан хабар олиб туриш лозимлигини яхши тушунадилар.
Ҳушхулқлилик - бундай раҳбар инсон гўзаллигининг асоси унинг чиройли хулқида эканлигини, айнан ҳушхулқлик инсонни улуғликка олиб боришини, ёқимли хулқ эгасидан барча катта-кичик хурсанд бўлишини, бундай хулқ эгаси бошқаларни хурсанд қилишдан ташқари, ўзи ҳам доимо хурсанд юришини, бошқалардан эса ўзига муҳаббат ва мулойимлик қайтишини яхши тушунади.
Доноларнинг фикрича, ҳушхулқликнинг ўнта нишонаси бор:

1. 
   Яхши ишларда одамлар билан ҳамиша бирга бўлиш.
   
2. 
   Нафс кўйига кирмаслик.
   
3. 
   Ўзгалар айбини қидирмаслик.
   
4. 
   Бировда бирор айб содир бўлса, уни яхшиликка йўйиш.
   
5. 
   Айбдор узр сўраса, айбни кечириш. “Кечира олишлик - мардлик, кечира билмаслик номардлик саналади” (Амир Темур ўгитларидан).
   

6. 
   Муҳтожлар ҳожатини чиқариш.
   
7. 
   Ўзи ҳақида ўйлайвермай, бошқалар ҳақида ҳам қайғуриш.
   
8. 
   Ўз айбига иқрор бўлиш.
   
9. 
   Очиқ юзли бўлиш.
   
10. 
    Ҳушмуомала бўлиш.
    

Қаноатлилик - бундай раҳбар қаноатсизликдан келадиган офатларни, яъни нафс балоси, хасад, худбинлик, бахиллик, тамагирлик кабиларни яхши англайди. Улар нафс балоси одамни ҳар кўйга солишини, нафсини тийган ҳурмат-иззат топишини ва бехавотир яшашини, қаноатни эса иззатнинг асоси, ўлмайдиган боқий хазина, қуримайдиган дарахт, завол топмайдиган мулк эканлигини яхши тушунишади.
Бу ўринда қуйидаги ҳикматни келтириш ўринлидир:
Ҳар кимнинг нафси ақлига хизмат қилса, ундай кишига бахт ва давлат юзланади. Ҳар кимнинг ақли нафсига хизмат қилса, бахту иқбол ундай кишидан юз ўгиради.
Тамагарлик ҳам қаноатсизликдан келиб чиқади. Тамагир раҳбар ўз орзуларини рўёбга чиқариш учун турли қабиҳликлардан қайтмайди, ҳеч қандай гуноҳдан қўрқмайди, ёлғон гапирмай юрмайди, ёлғон сўзни исботлаш учун ёлғон қасамлар ичади. Тамаси кўпнинг инсофи оз, очкўз бўлур.