25
1.3 Ozon qatlamini yerda hayotning paydo bo’lishidagi o’rni va
ahamiyati
Ozon qatlamini yerda hayotning paydo bo’lishidagi o’rni.
Hayot
dastavval Dunyo okeani suvlarida kislorodsiz muhitda paydo bo’lgan. Kislorod
o’zining faol oksidlovchi kimyoviy hususiyatlari
tufayli qadimgi Yer
atmosferasida uning azot, oltingugurt fosforli birikmalarida mavjud bo’lgan.
Qadimgi davrda yer yuzida o’simliklar, atmosfera tarkibida esa erkin kislorod
atomi bo’lmagan edi. Erkin kislorod ikki atomli molekula holatida o’simliklarda
kechadigan fotosintez jarayoni natijasida paydo bo’lgan.
Yer atmosferasini yorib o’tgan o’tkir ultrabinafsha nurlar uzoq davr
mobaynida, taxminan 2
mlrd yil davomida, hayotning rivojlanishiga imkon
bermagan. Sayyoramizda uzoq o’tmishda faqat koatservat tomchilar, ko’k yashil
suv o’tlari, trilobitlar kabi hayvonlar yashagan. Ular anaerob shaklda
yashashga
majbur bo’lganlar, ya’ni energetik jarayonlarda kisloroddan foydalanmaganlar.
Fotosintez jarayonlari natijasida paydo bo’lgan molekulyar (ikki atomli)
kislorod asta-sekin atmosferada to’plana boshlagan. Sayyoramizda faol kislorod
yordamida nafas olayotgan jonzotlar paydo bo’lishiga o’tgan davrning rivojlanishi
sababchidir. Ular kislorodning kimyoviy energiyasini o’z metabolik jarayonlarida
ishlatganlar.Bunday organizmlar aerob deb nomlangan. Suv muhitida rivojlangan
ushbu hayotning shakli o’sha vaqtda (hozirda ham)
taraqqiy etgan shakl deb
hisoblangan. Suv sathi kosmik nurlarning bir qismini qaytargan, lekin suv ostida
yashaydigan jonivorlar (zirhli baliq, nahang, mollyuskalar) shu nurlardan zirh va
tangacha yordamida jon saqlaganlar.
Atmosferada yetarli miqdorda to’plangan kislorodning bir qismi ozonga
aylangan. Ozon taxminan 620 mln yil burun (kech proterozoy geologik davri)
shunchalik ko’payib ketganki, natijada u quyosh nurlarini
yuta olishini namoyon
qilgan. Shundan so’ng ozon rivojlanish omili sifatida sayyoramizda maxsus
himoyaga ega bo’lmagan yupqa terili jonzotlar paydo bo’lishiga sharoit yaratdi.
Bizning omadimiz keldi: tabiiy fizik jarayonlar natijasida havoda mavjud
bo’lgan kislorodning bir qismi ozonga aylangach, iqlim o’gardi, quyosh nurlaridan
26
himoyalanish uchun
qulay sharoitlar yaratildi, bizning yumshoq terimiz keyingi
evolyutsion jarayonlar natijasidir.Yelkamizdagi og’ir yuksiz tez harakat qilish,
hatto uchish ham mumkin bo’ldi. Toshbaqa va odam dunyoga kelishi o’rtasidagi
evolyutsion davrda qushlar paydo bo’lgan. Shu sababli hozirgacha ularning
himoya qiluvchi patlari mavjud (pat qoplamasi quyosh nurlaridan yaxshi saqlaydi,
hatto patli shlyapalarga moda ham paydo bo’ldi)...
Tashqi himoya (zirh) yo’qligi insonga atrof-muhitda
hayot uchun havfli
bo’lgan omillarni, masalan, o’ta ta’sirchanlik kabi qo’shimcha hususiyatni ato etdi.
Bu esa ruhiyatni, ya’ni odamning boshqa hayvonlardan ajratib turadigan oliy nerv
faoliyati rivojlanishiga sabab bo’ldi. Shunday qilib, odam dunyoga kelishi uchun
hamma sharoitlar yaratildi. Olimlar kompyuter yordamida evolyutsion
jarayonning turli yo’nalishlarida bo’lgan vaziyatlarni tahlil qilib chiqdilar.
Geologik
davrlar
ketma-ketligiga
muvofiq
atrof-muhit
omillari
bilan
uyg’unlashtirildi. Ba’zi davrlarda odam dunyoga kelishi to’g’risida ma’lumotlar
umuman yo’q edi. Hozirda ekologik vaziyat insoniyat uchun juda xavfli bo’lib
bormoqda. O’tkir quyosh nurlari ko’zning to’r
pardasiga zarar keltirishi, shu
sababli asta-sekin ko’rish qobiliyati buzilishi mumkin. Ultrabinafsha nurlari teriga
ta’sir qilib, unda so’gal va o’smalar paydo bo’lishiga olib kelishi mumkin (yaqin
kelajakda zirh ham paydo bo’lishi mumkin). Xavfli nurlar qon tomirlariga ta’sir
qilib, immunitetni pasaytiradi. Kim biladi, balki ozon qatlamining keskin
siyraklashishi OITS ga olib kelgandir (―OITS‖ degan so’z ―Ortirilgan immunitet
tanqisligi sindromi‖ ma’nosini bildiradi).
Do'stlaringiz bilan baham: