Mavzu: «Devoni lug'otit turk» asarining yaratilishi.
R E J A :
1.
«Devoni lug'otit turk» asarining yaratilishi hamda ilmiy-tarixiy
ahamiyati.
24
2.
«Devoni lug'otit turk» asarining o'rganilishi va tarjimalari.
3.
Asarda turkiy qabilalar va ularning tillari xususida fikrlar.
4.
Asarda turkiy tovushlarning xususiyatlari va tovush o'zgarishi haqida
fonetik ma'lumotlar.
5.
Devonda qo'llangan so'z turkumlari va ular haqidagi ma'lumotlar.
6.
Devonda so'z yasalishi va affikslar haqidagi ma'lumotlar.
Turkiy urug' va qabilalar tillarining xususiyatlarini ularning tarixi va lug'at
boyligini o'rganishga bag'ishlangan. «Devoni lug'otit turk» asari Maxmud ibn Husayn
ibn Muhammadil Qoshg'ariy qalamiga mansubdir.
Muallif o'z asarini yozishdan oldin ko'p yillar davomida turkiy qabilalar orasida
yurib, nafaqat ularning tili va dinini, balki tarixini ham sinchiklab o'rgandi va juda ko'p
materiallar so'z va iboralar, she'riy parchalar maqol va xikmatli so'zlarni to'pladi. Bu
haqida u o'z asarida ham ma'lumot beradi va yana shunday deydi:
«Men bu ishlarni til bilmaganligim uchun emas, balki bu tillardagi har bir kichik
farqlarni ham aniqlash uchun qildim... Ularning har tomonlama puxta bir asosda
tartibga soldim».
Asarning yaratilish davri manbalarda har xil ko'rsatilgan bo'lsada, devondagi
ma'lumotlar bu ma'lumotini rad etib, devoni 1072-1083 yillarda yozib tugallaganligi va
o'sha davr an'anasiga ko'ra Abulqosim binni Muhammad Al Muqtadoga taqdim
etilganligini ko'rsatadi. Olimning asari yozishdan asosiy maqsadi: Arablarga turkiy
tilining boyligini, turkiy tilda ham ajoyib asarlar mumkinligini isbotlashdir.
«Devoni lug'otit turk» faqatgina tilshunoslik asarigina bo'lib qolmay, balki o'z
davrining qomusi hamdir. Bu asarda turli qabilalarning tarixi, ijtimoiy-iqtisodiy ahvoli,
geografik va tabiiy xususiyatlariga doir ko'p ma'lumotlar beriladi. Shuning uchun ham
biz bu asarni o'z davrining ensiklopediyasi deb atashga haqlimiz.
Asarning yana bir ilmiy ahamiyati Abulqosim Zamaxshariy Abu Xayyon ibn
Muxanna, Aloiddin Beylik al-Qifchoqiy, Jamoliddin Turkiylarning an'anasini davon
ettirishi va rivojlantirilganligidir.
«Devoni lug'otit turk» asari 1914 yilda Turkiyaning Diyorbakr shahrida topilgan
va ayni paytda Istambulda saqlanmoqda. Devonning I-II qismlari 1914 yil, III-qismi esa
1917 yilda turk olimi Ramididdin Rifat tomonidan nashr ettirildi.
1918-1928 yillar davomida sharqshunos olim Brokkelman devonini o'rganish
borasida ko'pincha ishlarni amalga oshirdi. Uning buyuk xizmati shundaki, u Qoshg'ariy
devonini nemis tiliga tarjima qilib, nashr ettirdi.
Turk olimi Bosim Atoliy 1914 yili devonning faksi melisini, 1943 yili esa
Anqarada indeks lug'atini nashr ettiradi. 1938-1941 yillarda devon usmonli turk tilida 3
tom hamda nashr etiladi.
O'zbek olimlari ham bu asar haqida bir qancha tadqiqotlar olib bordilar. S.
Mutallibov tomnidan devonning o'zbek tiliga tarjima qilinishi fikrimizning yaqqol
dalilidir. 1960-1963 yillarda bu tarjima ham 3 tomli kitob xolida nashr ettirildi. Bundan
tashqari 1967 yili G.Abduraxmonov va S.Mutallibov ishtiroki va taxriri ostida indeks
lug'ati va grammatik ocherkining topilishi ham diqqatga sazovordir.
«Devoni lug'otit turk»ning mukammal o'rganilishi nafaqat o'sha davr balki hozirgi
davr tilshunoslari uchun ham muhim manba bo'lib xizmat qilmoqda. Chunonchi, bu asar
topilgan «Qutadg'u bilig»ni o'qish va uni o'rganishdagi, tarjimadagi xato va
kamchiliklar aniqlandi va tugatildi.
«Devoni lug'otit turk» asari 2 ta asosiy bo'limidan tashkil topgan. Bular:
1.
Muqaddima
25
2.
Lug'at qismi
Muqaddima qismida adib o'z oldiga qo'ygan maqsadlari, devonining tuzilishi,
turkiy qabilalar tillarining xususiyatlarini yoritsa. Lug'at qismida esa X-XII asrlarda
turkiy qabilalar tilida keng qo'llangan so'zlarning ilmiy tarixiy jihatlaridan yoritadi.
Qoshg'ariy lug'atlarni 4 ga bo'ladi:
1.
Tarama lug'at
2.
Darlama lug'at
3.
Antologik lug'at
4.
Qomusiy lug'at
Olim o'z asarida turkiy qabilalar xususida so'z yuritib, turklar aslida yigirma
kabilar. Rumga yaqin bir qabila bajalak, so'ng qipchoq, o'guz, boshg'iriy, basmin so'ng
qay, so'ng yabaku, so'ng tatar, so'ng qirg'iz, so'ng chigil, so'ng tuxsi, so'ng yagma, so'ng
igrak, so'ng taruq, so'ng jumul, so'ng uyg'ur, so'ng tungut, so'ng xitoy... so'ngra tavgach
deydi. Va turkiy qabilalarning chatishuvi va aralashuvi natijasida o'g'iz, chigil va
qipchoq tillari gruppalaridagi tillar so'ngra umumiy tillar vujudga kela boshlaganini
ko'rsatadi.
Bundan tashqari Qoshg'ariyning qabilalari, ularning bir-biriga munosabati va
tillari to'g'risida aniq ma'lumotiga qarab, y-j; m-b; t-d; ga o'tishi bilan xarakterlanishi,
o'sha davrdayoq qipchoq, tunam yagmo tillarida «ch» fonemasining yo'qligi, uning
o'rnida «sh» ishlatilganligini ko'rsatadi. Bu xususiyat ayni paytda qozoq, qoraqalpoq va
kugay tillariga xos xususiyatdir.
Shunday qilib «Devoni lug'otit turk» asari orqali X-XII asrlarda chindan
Cheshdan O'rta Osiyogacha bo'lgan katta xududda yashagan turkiy qabilalarning tillari,
so'zlashuvi va dialekt xususiyatlarini o'rganishimiz mumkin degan xulosaga kelish
o'rinlidir.
Maxmud Qoshg'ariy o'z asarlarida morfologiya, leksika va dialektologiya bilan bir
qatorda fonetikaga ham katta e'tibor qaratadi va tillarni turlicha ekanligini qiyoslash
jarayonida nihoyatda muhim faktlarni bayon etadi.
Masalan: Tovush bilan harf munosabati haqida so'z yuritib, ularning o'zaro
aloqasi va farqlaini aniqlaydi. Qoshg'ariy turkiy tillardagi barcha tovushlarni ifodalash
uchun 18 ta harf yetarli emasligi va maxsus belgilar asosida 7 ta harf qo'shishni
ta'kidlaydi. Alfavitda esa hamzali harflar ya'ni unlilar doim oldin yoziladi, so'ngra
undoshlar tartib bilan yoziladi.
Qoshg'ariy tovushlarini o'rganar ekan, ularning xususiyatlarini quyidagicha
ta'riflaydi.
So'zlarda tovushlarning qattiqligi, qalinligi, yumshoqligi, ingichkaligi hamda
ularning cho'ziqroq talaffuz qilish xodisalarini aniqlaydi.
Tor va keng, qisqa va cho'ziq unlilarning xususiyati, talaffuzini izohlaydi.
Asarda tovush tushishi,tovush almashishi kabi qator fonetik o'zgarishlar va
ularning ahamiyati haqida qiziqarli fikrlar bayon qilingan.
Jumladan, o'sha davr turkiy qabilalar tilga xos quyidagi xodisalar haqida
ma'lumotlar berilgan. Undoshlar tizimidagi sodda va kombinator undoshlar, ulardagi
jaranglik va jarangsizlik undoshlarning qator kelishi xodisalarini bayon etadi.
Asarda tovush tushishi va tovush almashishiga doir ko'pgina ma'lumotlar misollar
bilan izohlanadi.
Masalan: Turklardagi so'z boshida keluvchi «y» o'giz va qipchoqlarda tushib
qoladi yoki «j» (ehtimol ch) ga aylanadi:
Yelkin – elkin (musofir)
Yilig suv – ilig suv (ilik suv)
26
Yinju – (jinju) chingu ( dur marvarid)
Turklar bilan o'g'izlar orasidagi bu xususiyat o'zgarmovchi, doimiy bo'lgan.
So'z boshidagi «m»ni o'g'izlar, qipchoqlar va suvorinlar «v» ga aylantirilgan mun-
bun (sho'rva) so'z o'rtasida kelgan va so'z oxirida kelgan «y» ni argular «n» ga
almashtiradilar. Chigay-chigan (kambag'al: kay-kon (kuy).
O'g'iz va qipchoqlarda ayniqsa tovush tushish hodisasi ko'proq kuzatiladi.
Masalan: t tamgak-tamoq, chumchuq-chuluk (olaqarg'a).
Bundan tashqari, Qoshg'ariy ma'lumotiga ko'ra, ch dan j ga ko'chish erinch-erinj
(maishat) ham tovushlarning fonetik xususiyatlaridan
«Devoni lug'otit turk»da so'z turkumlari hozirgidek 12 xil emas balki 2 xil deb
ta'riflanadi.
Ular:
1.
Ismlar
2.
Fe'llar
Har xil guruhga ham oldin hamzali harflar –unlilar (a,o,u,y kabi) keyin tartib bilan
undosh harflar bilan boshlanadigan so'zlar berilgan. Devonda ko'p ma'noli so'zlar va
omonimlar,sinonimlar, antonimlar haqida yetarli ma'lumotlar berilgan. So'zlarning
antonimlar haqida yetarli ma'lumotlar berilgan, so'zlarning to'liq va qisqa variantlari
haqida ham fikrlar mavjud.
Bundan tashqari devonning marfologiya bo'limida fe'llarning yasalishi, ism-ot va
sifatlar haqida izohlar berilgan.
«Devoni lug'otit turk»da sodda, yasama va qo'shma so'zlar, so'zlarning yasalishi,
so'z yasovchi va so'z o'zgartiruvchi affikslar yordamchi so'zlar haqida ham ma'lumotlar
mavjud.
Jumladan, fe'ldagi ot yasalishiga oid (keng ma'noda) qator yasovchi affikslar
(harflar) keltiriladi.
-(ch) a: bilgz (bildi, bilig asosida)
oge- aqli bilimda (tushuniladi)
-ma (me): kesmz, orta (urama)
-ch: komech (non) kumdi fe'lidan
-sh: urush, tokush, bilish
-gu-gu: urgu (uradigan) keyegu, bitgu (kesadigan narsa)
-(i) m: yazim-gilam, bichim tilish.
Fe'l shakllari yasalishi masalasida orttirma, birgalik o'zlik va majhul nisbatlari
shuningdek orzu istak ma'nolarini ifodalovchi shakllar yasovchi:
-t, -(i),u(sh), -sa, se, -(6, -(i) –i-n kabi affikslar keltiriladi.
Bardi – baturdi, turushdi, ichsadi, atildi, alindi baz tokildi kabi.
Tushum kelishigi – (i, u)g, -(i, u)g Tabug tashyrrar, tashboshig yarar.
Jo'nalsh kelishigining –garu, geri, -ra, re, -n affiksli;
Kuron vosita kelishigi shakli, shuningdek, -dacho', dechi, -glo', gli, duk affiksli
sifatdoshlar ham uchrab turadi.
Bundan tashqari devonda fe'l zamonlarini hosil qilinishi haqida ham ma'lumotlar
berilgan. Fe'lning o'tgan zamon shaklini hosil qilishda dialektlar ikki guruhga ajratiladi.
1.
Yagmo, tuxsi,chigil,arzu,uyg'ur to Chingacha bo'lgan qabilalar –di, -di))
–ti, -ti affikslarini qo'shib yasaydilar.
27
2.
Bu shaklni o'giz va qipchoq ba'zilari –svorinlar duq, -duk affiksi orqali
yasaganlar.
Bularda birlik va ko'plik shakllari farq qilmagan. Fe'lning kelasi zamon shakli
o'g'izlarda qisqargan affiks orqali yasalgan boshqa turklarda barirman, o'g'izlar bariran
(boraman).
Do'stlaringiz bilan baham: |