Мавзу: иситма патофизиологияси

Isitmani tibbiyotda qo‘llanilishi

1876 yil Odessalik vrach Rozenblyum kutilmaganda shu xolatni kuzatdiki, zaxm bilan og‘rigan bemor, qo‘shimcha qorin tif bilan kasallanganda, antibiotik bilan davolanganda holati yaxshilanganligi aniq bo‘ldi. Keyinchalik bunday bemorlarni malyariya, qorin tifi bilan sun’iy tarzda kasallantirib davolaganlar.

Ma’lumki, zaxmni oxirgi bosqichlarida uning qo‘zg‘atuvchisi bosh miyada bo‘ladi. Agar bu davrda faqat antibiotik bilan davolansa, davolash effekti bo‘lmaydi, chunki ular gematoensefalik bar’er orqali o‘ta olmaydi. SHundan, antibiotiklarni tozalangan pirogen moddalar bilan birgalikda bemor organizmiga yuborilsa, davolash effekti yuqori bo‘ladi, chunki tozalangan pirogen preparatlar gematoensefalik bar’er o‘tkazuvchanligini oshirib yuboradi, natijada antibiotiklar o‘z manziliga etib boradi.

Suyak–bo‘g‘im tuberkulezida ham pirogen preparatlar antibakterial dorilar bilan birgalikda qo‘llaniladi.

Buyrakka bog‘liq bo‘lgan gipertonik kasallikda piroterapiya o‘tkaziladi, qorin bo‘shlig‘ida qon tomirlar kengayadi. Bu esa buyraklarga qon kelishini oshiradi va umumiy arterial bosimni pasaytiradi.