4.2. Taraqqiyotning «o‘zbek modeli» tushunchasi
Insoniyat XX asr davomida ilm-fanda, ijtimoiy taraqqiyotda
misli ko‘rilmagan muvaffaqiyatlarni qo‘lga kiritdi. Ammo
aynan shu
asrda ikki marta jahon urushini, bir qancha inqiloblarni, bolshevizm
va fashizm balolarini, kurrai zaminga, tiriklikka xavf solgan ikki
qarama-qarshi siyosiy tuzumlar o‘rtasidagi harbiy-yadroviy raqobatni
boshidan kechirdi.
XX asrning o‘ziga xos qiyofasini, insoniyat tarixidagi ahami-
yatini belgilovchi xususiyatlaridan biri bu mustamlakachilik tuzumi-
ning kapitalistik va sotsialistik ko‘rinishlarining yemirilishidir.
Mustaqillikka erishgan mamlakatlarning hammasi ham bir xil
sur’atlarda rivojlanayotgani yo‘q. Ularning ayrimlari ijtimoiy taraq-
qiyotning qudratli oqimiga tushib oldi, ko‘pchiligi turli iqtisodiy
qiyinchiliklarga duch kelmoqda, ba’zi birlari haligacha qashshoq-
likdan chiqa olmayapti. Yuksak sur’atlarda rivojlanayotgan mamla-
katlarning xoh u sobiq mustabid, xoh sobiq mustamlaka mamlakat
bo‘lsin, tajribasi o‘rganilganda, ularning har biri taraqqiyotning o‘z
milliy modelini yaratganini ko‘ramiz. Bugun «shved modeli», «yapon
modeli», «Janubiy Koreya modeli» va shu kabi atamalarni uchratish
mumkin.
Sobiq sovet mustabidligidan xalos bo‘lgan mamlakatlar ham
mustaqil taraqqiyotning o‘zlariga ma’qul shakllarini izlab topishga
harakat qilmoqdalar. Sobiq sovet respublikalarining ijtimoiy-siyosiy,
81
iqtisodiy vaziyati, rivojlanish sur’atlari, tabiiyki bir xil emas. Buning
albatta, har xil sabablari bor. Ularning barchasida deyarli ko‘pmulk-
chilikka tayangan bozor iqtisodiyotini joriy qilish, huquqiy demok-
ratik davlat qurish, fuqarolik jamiyatini shakllantirish asosiy maqsad,
deb e’lon qilingan bo‘lsada, bu maqsadga erishishning nazariy
konsepsiyalari, amaliy yo‘llari turlicha tushunilmoqda. Binobarin,
milliy rivojlanish uchun tanlangan yo‘l, usullar, omillar, vositalar ham
har xil. Shunday ekan, har qaysi mustaqil mamlakat o‘zi uchun
rivojlanishning samarali «milliy modeli»ni yaratishga intilishi tabiiy.
Bugungi kunda mustaqil O‘zbekiston shunday modelni yarata
olgan mamlakat hisoblanadi.
Buni jahonda 2008-yilda yuz bergan moliyaviy-iqtisodiy inqiroz
sinovi ham tasdiqladi.
Milliy taraqqiyot u yoki bu darajada milliy g‘oya bilan bog‘liq.
Milliy g‘oyasi aniq ifodalanmagan, ya’ni o‘zining eng oliy maqsadi
va ijtimoiy idealini belgilay olmagan xalq ularga erishish
mexanizmini (taraqqiyot modelini) ham yarata olmaydi. Bunday
xalqning taraqqiyoti ko‘p jihatdan stixiyali, umumiy oqimdagi barcha
tasodiflar va tebranishlar ta’sirida kechadi.
Aksincha, milliy g‘oya nechog‘li aniq ifodalangan va omma
ongiga singgan bo‘lsa, u milliy taraqqiyot modelining davlat
siyosatini belgilovchilar tomonidan shunchalik aniq shakllantirilishiga
va ongli ravishda qo‘llanilishiga ta’sir ko‘rsatadi. Bu ta’sir,
shuningdek, keng ommaning mazkur modelga ijobiy hissiy va aqliy
munosabatda bo‘lishida, unga ixlos bilan qarashida, uni tashabbus
bilan qabul qilishida, amalda qo‘llab-quvvatlashida namoyon bo‘ladi.
Aholini, birinchi galda yosh avlodni milliy g‘oya, vatanparvar-
lik, O‘zbekiston bilan faxrlanish, milliy va umumbashariy qadriyat-
larga sodiqlik ruhida tarbiyalashda taraqqiyotning o‘zbek modeli
mazmunini, uning o‘ziga xos xususiyatlarini ochib berish, targ‘ib
etish muhim ahamiyatga ega. Bu bugungi hayotimizga, erishayotgan
yutuqlarimizga, Prezidentimizning nazariy va amaliy ijodkorligiga
munosib baho berish, ularning qadriga yetish uchun ham kerak.
Bundan tashqari, o‘zbek modeli to‘g‘risida mulohaza yuritish, tadqi-
qot olib borish unga o‘z imkoniyatlarini to‘la yuzaga chiqarishda xa-
laqit berayotgan turli omillarni aniqlashga, ularning ta’sirini kamay-
tirish choralarini ko‘rishga yordam beradi.
82
Jahonda davom etayotgan moliyaviy-iqtisodiy inqiroz sharoitida
sobiq sovet respublikalari orasida O‘zbekiston o‘zining ijtimoiy-
iqtisodiy barqarorligi va iqtisodiyotining rivojlanishi bilan ajralib
turibdi. Endilikda chet ellardagi nufuzli iqtisodiy va siyosiy nashr-
larda, olimlar va ekspertlarning maxsus tadqiqot va ma’ruzalarida,
siyosiy arboblar nutqlarida «Taraqqiyotning o‘zbek modeli» iborasi
tez-tez uchray boshladi.
O‘zbek modelining nazariy konseptual asoslari Prezident Islom
Karimov asarlarida o‘z aksini topgan. O‘zbek modelining ko‘pchilik
boshqa milliy modellardan farq qiladigan xususiyati shuki, u faqat
iqtisodiy rivojlanish modeligina emas, balki keng ma’noda milliy
tiklanish va ijtimoiy taraqqiyot modeli hamdir. Shu sababdan u
iqtisodiyot bilan bir qatorda davlat va jamiyat qurilishi, ijtimoiy hayot
va ma’naviyatni ham qamrab oladi.
O‘zbek modeli tushunchasi, avvalo, O‘zbekistonning mustaqil
milliy taraqqiyoti qanday bo‘lishi lozimligini asoslaydigan, uni
muayyan maqsadlarga yo‘naltiradigan eng umumiy nazariy xulosalar
va mo‘ljallar bilan davlatning belgilangan maqsadlarga erishishga
qaratilgan amaliy siyosatining mushtarakligini anglatadi (davlat
siyosati deganda hokimiyatning bo‘g‘ini faoliyati nazarda
tutilmoqda).
Demak, taraqqiyot modeli o‘zining nazariy va amaliy asoslariga
ega. Taraqqiyot modelining nazariy tomoni mamlakatning yuzaga
chiqqan va potensial imkoniyatlari, ishlab chiqaruvchi kuchlarning
rivojlanish darajasi, infratuzilmasi holati, tabiiy boyliklari,
demografik vaziyati, aholining ongi, bilimi, kasbiy salohiyati va
hokazolar hisobga olingan holda rivojlanish konsepsiyasini, oddiy til
bilan aytganda, ushbu mamlakatga mos va xos yo‘lni asoslaydi. U bir
necha nisbatan mustaqil yo‘nalishlardan iborat: iqtisodiy siyosat
tamoyillari va makroiqtisodiy nazariya; davlat qurilishi va jamiyatni
demokratlashtirish tamoyillari, me’yorlari, baholari; mulkdorlar
sinfini shakllantirish va ijtimoiy stratifikatsiyani (jamiyatning
ijtimoiy-sinfiy, tabaqaviy tuzilmasini) takomillashtirish tamoyillari;
milliy g‘oya, milliy mafkura konsepsiyasi va ma’naviy-madaniy
rivojlanish masalalari; tashqi siyosiy, iqtisodiy va madaniy aloqalar
tamoyillari va hokazo.
Modelning amaliy tomoni ham bir necha yo‘nalishlarga ega:
83
– islohotlarning huquqiy bazasini yaratish va mustahkamlashga
qaratilgan davlat siyosati;
– nazariy xulosalarni, mo‘ljallarni amalga oshirish yuzasidan
hukumatning tashkilotchilik ishlari va aniq mexanizmini o‘zida aks
ettirgan farmonlar, qarorlar, maqsadli dasturlar (shu jumladan, sano-
atni modernizatsiya qilish va texnik qayta jihozlash, kichik biznes va
xususiy tadbirkorlikni rivojlantirish va boshqa dasturlar) qabul qilishi;
– bevosita ularning hayotga tatbiq etilishi; ya’ni amaldagi inves-
titsiya siyosati; soliq siyosati; moliya-kredit siyosati; iqtisodiy-tuzil-
maviy siyosat; fond bozorini, qimmatli qog‘ozlar bozorini shakl-
lantirish va rivojlantirish; iste’mol bozoriga ta’sir ko‘rsatish va sh. k;
– farmonlar, hukumat qarorlarining to‘g‘riligiga odamlarni
ishontirish, ularni birlashtirish, ularda eski tuzum inertsiyasini engib
o‘ta oladigan iroda hosil qilish borasidagi targ‘ibiy-tashviqiy va
tarbiyaviy ishlar.
Nazariy jihatdan puxta va to‘g‘ri asoslanmagan siyosat xatolar-
dan xoli bo‘lmaydi, jamiyatning hamma tomonlari nisbatan uyg‘un
rivojlanishini ta’minlay olmaydi. Bunday holda rivojlanishning
busbutun shakllangan milliy modeli vujudga kelmaydi, va aksincha,
puxta va qat’iy amaliy siyosat bilan mustahkamlanmagan nazariy
xulosalar va mo‘ljallar esa ma’rifiylik, targ‘ibot darajasida qolib
ketaveradi. Bunday holda ham model vujudga kelmaydi.
Xo‘sh, o‘zbek modelining o‘ziga xos xususiyatlari nimalarda
ko‘rinadi?
O‘zbekiston mustaqillikka erishgach, iqtisodiy taraqqiyot masa-
lalari bilan bir vaqtning o‘zida milliy davlatchiligini va madaniy-
ma’naviy merosini tiklash, rivojlantirish, jamiyatning ijtimoiy-sinfiy
tuzilmasini takomillashtirish va mustaqil rivojlanish talab qiladigan
yangi kadrlar korpusini shakllantirish masalalarini hal qilishi lozim
bo‘ldi.
Germaniya, Shvetsiya, Yaponiya, Janubiy Koreya, Fransiya,
Xitoy modellari ko‘proq iqtisodiy modellar edi. Bu modellarda siyo-
siy, ijtimoiy va ma’naviy jihatlar alohida ajralib turgan emas. Chunki
mazkur mamlakatlarning birortasida milliy davlatchilikni, madaniy
merosni va ona tilini tanitish masalasi qun tartibida dolzarb qilib
qo‘yilgani yo‘q (faqat Janubiy Koreyada davlat qurilishi dolzarb
bo‘lgan).
84
Shunday qilib, o‘zbek modeli iqtisodiy jihatlar bilan bir qatorda
davlat qurilishi, jamiyatni demokratlashtirish; mulkdorlar sinfi va
o‘rta sinfni shakllantirish, ijtimoiy-sinfiy tuzilmani takomillashtirish
va kadrlar tayyorlash; madaniy meros va umuman, ma’naviyat bilan
bog‘liq jihatlarni qamrab oladi. Bu uning o‘ziga xos xususiyatlaridan
biridir.
O‘zbekiston mustaqillikka erishgach, birdaniga taraqqiyot kon-
sepsiyasini va modelini yaratishga kirishdi, o‘z tarixiy an’analariga,
xalq xo‘jaligining mavjud darajasiga hamda potensial imkoniyatla-
riga, salohiyatiga xos va mos yo‘lni izlay boshladi. Shu bois o‘zbek
modeli o‘tish davriga xos vazifalarni, ya’ni mustaqillikni mustahkam-
lash, mustaqillik bilan bog‘liq ayrim siyosiy va ijtimoiy institutlarni
yaratish va takomillashtirish, mulkni xususiylashtirish, makroiqti-
sodiy barqarorlikka erishish kabi «dastlabki» masalalarni hal qilish
vazifalarini bajardi va endi faol demokratik yangilanishlar va
mamlakatni modernizatsiya qilishni davom ettirmoqda.
Siyosiy mustaqillik, ya’ni davlat mustaqilligi milliy mustaqil-
likning ilk shaklidir. Shu bilan bir qatorda, siyosiy mustaqillik milliy
mustaqillikning boshqa shakllariga erishishda zaruriy shart-sharoit va
bosh omildir. Faqat davlat mustaqilligiga erishilib, milliy mahsulot,
milliy daromad qo‘lga kiritilgandagina, milliy manfaatlarga mos
iqtisodiy va ijtimoiy siyosat olib borish, milliy manfaatlarni ko‘z-
lovchi huquq tizimini shakllantirish, milliy qadriyatlarga, madaniy
merosga munosabatni ijobiy tomonga o‘zgartirish, ish yuritishni
ona
tiliga ko‘chirish mumkin bo‘ladi. Shunday imkoniyat vujudga
kelsada, ammo muammolar o‘z-o‘zidan hal bo‘lib qolavermaydi.
Buning uchun keng ma’nodagi milliy davlat barpo etilishi lozim.
Chunki mustamlaka davlatda hokimiyat organlari to‘liq bo‘lmaydi,
borlari esa mustaqil faoliyat ko‘rsatishga moslashmagan. Masalan,
sobiq sovet davrida O‘zbekistonda milliy armiya yo‘q edi,
diplomatlar korpusi shakllanmagan, emissiya bilan shug‘ullanadigan
banki yo‘q edi. O‘zbekiston xalqaro munosabatlarning mustaqil
subyekti emas edi. Davlat idoralari va amaldorlar mustaqil faoliyat
yuritishga emas, balki Moskva ko‘rsatmalarini bajarishga moslashgan
edilar. Shu bois o‘zbek modeli davlat qurilishi masalalarini o‘z ichiga
olmasdan iloji yo‘q edi.
O‘zbekistonda iqtisodiy-ijtimoiy masalalar bilan bir vaqtda
85
mas’uliyatni zimmasiga olib, mustaqil qaror qabul qila oladigan,
xalqaro munosabatlarda mustaqil ishtirok etib, mamlakatimiz
manfaatlarini himoya qila oladigan davlat idoralari shakllantirila
boshlandi. Bu jarayon ham, tabiiyki, bosqichma-bosqich rivojlan-
tirildi. Davlat qurilishi bilan bog‘liq kadrlar masalasini hal qilish
uchun O‘zbekiston Prezidenti huzurida Davlat va jamiyat qurilishi
akademiyasi, Jahon iqtisodiyoti va diplomatiya universiteti, qator
yangi oliy o‘quv yurtlari, harbiy akademiyalar ochildi. Ko‘plab kadr-
lar chet ellarga malaka oshirishga va o‘qishga yuborildi.
Davlat qurilishi ilgari mavjud qonunlarni, boshqaruv tizimini
shunchaki takomillashtirishga emas, balki tubdan yangi milliy
davlatni barpo etishga qaratilgan. Aynan milliy davlat «o‘zbek
modeli» samarali faoliyat ko‘rsatishini har tomonlama ta’minlovchi
(huquqiy jihatdan ham, tashkilotchilik jihatdan ham va h. k.) omildir.
O‘zbek modelida ijtimoiy, siyosiy, ma’naviy jihatlar juda katta
ahamiyatga ega bo‘lsada, iqtisodiy soha asos va yetakchi hisoblanadi.
Modelning iqtisodiy qismi o‘tish davrida quyidagi strategik
yo‘nalishlarni qamrab oldi:
–
mulkchilikning turli shakllarini qaror toptirish; ularning teng
huquqliligini va o‘zaro muvozanatini ta’minlash;
–
xalq xo‘jaligida tuzilmaviy o‘zgarishlar qilish; uni xomashyo
yetkazib berishdan ko‘proq tayyor mahsulot chiqaruvchi tuzilmaga
aylantirish;
–
milliy valyutani barqarorlashtirish va oqibatda uning to‘liq
konvertatsiyasini ta’minlash;
–
bozor infratuzilmasini va munosabatlarini to‘liq vujudga
keltirish;
–
tashkiliy va bunyodkorlik vazifalarini amalga oshirish uchun
oqilona miqyosda chet el investitsiyalarini jalb etish;
–
xususiy mulkchilik rivojlanishi jarayonida investitsiyalarning
asosiy qismi davlat zimmasidan korxonalar va xususiy kapital
zimmasiga o‘tishi uchun shart-sharoit yaratish;
–
jahon iqtisodiyotiga to‘la huquqli integratsiya bo‘lish; buning
uchun transport va kommunikatsiya masalalarini hal qilish.
O‘zbek modelining ustuvor yo‘nalishlaridan biri iqtisodiy
islohotlarga muvofiq ravishda jamiyatning ijtimoiy-sinfiy tuzilmasini
rivojlantirish va kadrlar tayyorlash masalasidir.
86
Respublikada ishlab chiqarishning biz uchun butunlay yangi
tarmoqlari vujudga kelyapti, mavjudlari kengayib, qayta jihozlanib,
zamonaviy texnologiyalarga ko‘chirilmoqda. Bu korxonalar uchun
yuksak malakali ishchilar, injenerlar, menejerlar zarur. Sobiq Ittifoq
davrida O‘zbekistonga yangi qurilayotgan zavod va fabrikalar uchun
ko‘plab ishchi va mutaxassislar ko‘chirib kelinar edi. O‘zbeklar
orasida zamonaviy sanoat bilan bog‘liq ishchilar va mutaxassislar
salmog‘i aholi tarkibidagi o‘zbeklar ulushiga nisbatan kam edi.
Mustaqillik sharoitida yuksak texnologik ishlab chiqarishga mahalliy
aholini maksimal darajada jalb qilish, mamlakatimizning ilmiy-
texnikaviy saviyasini ko‘tarish boshlandi. Bu borada puxta o‘ylangan
siyosat amalga oshirilmoqda. Misol uchun, mamlakatimizda barpo
etilgan avtomobilsozlik zavodlarida, «Sho‘rtangazkimyo» majmua-
sida va boshqa zamonaviy korxonalarda ishlaydiganlar zarur malaka
olishlari uchun chet ellarga amaliy stajyorlikka va o‘qishga borib kel-
dilar. Bugun bu korxonalarda deyarli to‘liq mahalliy aholi ishla-
moqda.
Kadrlar tayyorlash milliy dasturiga ko‘ra, yangi tipdagi kasb-
hunar kollejlari tizimi paydo bo‘lgani masalani strategik jihatdan hal
qilish namunasidir. Ishchilar sifat jihatdan o‘smoqda, chunki tarkibida
yuksak malakali mutaxassislar qatlami kengaymoqda. Aynan shu
qatlam mamlakatimiz xalq xo‘jaligiga ilmiy-texnika taraqqiyoti
yutuqlarini olib kirishni ta’minlaydi. Bu - birinchidan. Ikkinchidan,
jamiyatda ko‘pmulkchilik rivojlanmoqda. Demak, mulk shakllariga
muvofiq, mulkdorlar sinfi shakllanadi. Mamlakatimizda mulkdorlar
sinfi vujudga kelishi ko‘plab avlodlarning tadbirkorlik tufayli
sarmoyasining tabiiy-tarixiy to‘planishi negizida emas, balki bir avlod
umri davomida davlat mulkining taqsimlanishi va shaxsiy tadbirkorlik
rivojlanishi negizida yuz bermoqda. Mulkdorlar sinfi mamlakatimizda
bir avlod umri davomida asosan shakllanib bo‘lishi lozim. Chunki biz
o‘tish davrini 50-60-yil davomida o‘tkaza olmaymiz. Shu bois mulk-
dorlar sinfi vujudga kelishi va rivojlanishi jarayoniga ta’sir ko‘rsatish
o‘zbek modelining asosiy xususiyatlaridan va vazifalaridan biridir.
Davlat o‘ziga qarashli korxonalarni xususiylashtirish, yiriklarini
aksiyalashtirish, tadbirkorlikning, ayniqsa, kichik biznes va xususiy
tadbirkorlikning oyoqqa turishi uchun turli imtiyozlar tizimini
yaratish orqali mulkdorlar sinfi, xususan o‘rta sinf vujudga kelishini
tezlashtirmoqda.
Nafaqat kichik tadbirkorlik va tijorat bilan shug‘ullanuvchilar,
87
fermerlar, dehqonlar, shuningdek, turli korxonalarning aksiyalarini
sotib olgan kishilar, yuksak malakali ishchilar, ziyolilar daromadlari
va jamiyatdagi mavqelariga ko‘ra o‘rta sinfga mansub bo‘lishlari lo-
zim. Rivojlangan mamlakatlarda o‘rta sinf son jihatdan eng katta
qatlamdir. Bizda ham shunday bo‘lishi kerak.
Rivojlangan mamlakatlar tajribasi shuni ko‘rsatmoqdaki, aynan
o‘rta sinf jamiyat barqarorligining, demokratiya va fuqarolik
jamiyatining asosiy tayanchidir.
Milliy davlatchilikni tiklash, ko‘pmulkchilikka asoslangan va
ijtimoiy yo‘naltirilgan bozor iqtisodiyotini qaror toptirish, kadrlar
tayyorlash, jamiyatning ijtimoiy-sinfiy tuzilmasini rivojlantirish,
o‘tish davrida aholining nochor qatlamlari ijtimoiy muhofazasini
ta’minlash zarurati o‘zbek modelida davlatning yetakchi o‘rin tutishi-
ni taqozo etadi. Bu ham uning boshqa modellardan farq qiladigan
xususiyatlaridan biridir.
O‘zbek modelining ma’naviy jihatlari shundaki, agar xalqning
ongi qoloq bo‘lsa, u o‘z milliy manfaatlarini yaxshi anglay olmasa,
siyosiy guruhbozlik va urug‘-aymoqchilik tufayli bo‘linib yotgan
bo‘lsa, turli-tuman iqtisodiy va ijtimoiy, huquqiy chora-tadbirlar
kutilgan samara bermaydi.
Shunday ekan, o‘zbek modelining ma’naviy jihati, eng avvalo,
jamiyatda yangicha ong, tafakkur, yangicha dunyoqarash va ijtimoiy
psixologiya shakllanishini taqozo etadi. Chunki yangicha ijtimoiy
ongni shakllantirish jarayonida mehnatga munosabat, eng avvalo,
industrial mehnatga munosabat takomillashadi. Yangi avlodda
muttasil malakasini oshirishga ehtiyoj, agar zarurat tug‘ilsa, kasb-
korini almashtirishga, mehnat bozori talablariga moslashishga tayyor
turish psixologiyasi qaror topadi. Xalqimiz asta-sekin raqobat
sharoitida mehnat qilish va yashashni o‘rganadi, uning ijtimoiy
safarbarligi va siyosiy faolligi yuksaladi.
O‘zbek modelining ma’naviy jihati, shuningdek, madaniy
merosni, jumladan, diniy merosni qayta baholashni va ayrim soxta
qadriyatlardan voz kechib, aholi keng qatlamlarini o‘tmish madaniyati
asl durdonalaridan bahramand etishni, vatanparvarlikni, milliy
g‘oyaga, milliy mafkuraga sodiqlikni, har bir fuqaroda milliy
mushtaraklik tuyg‘usini tarbiyalashni qamrab oladi. Umumtaraqqiyot
barchaning va har bir shaxsning manfaatini ko‘zlashi va buni
fuqarolar yaxshi tushunishlari kerak. Qolaversa, aholi Yevroosiyo
konfederatsiyasi, Buyuk Turon, Buyuk Xuroson, Islom xalifaligi kabi
88
sun’iy yoki anaxronik (tarixan o‘z umrini o‘tab bo‘lgan) g‘oyalarga,
inson huquqlarini va soxta demokratiyani niqob qilib olgan, aslida
buyuk davlatlarning geostrategik maqsadlariga xizmat qiladigan
aldovlarga chalg‘imasligi, uchmasligi zarur. Taraqqiyot modelining
samaradorligi bevosita milliy mushtaraklik tuyg‘usi, milliy iroda,
milliy ongning yetukligi, sog‘lom milliy g‘ururning mavjudligi bilan
bog‘liq.
Mustaqillik har bir shaxsdan va butun millatdan o‘zidagi mutelik
va loqaydlik psixologiyasini engishni talab qiladi. «Bersang – yey-
man, ursang - o‘laman» qabilida ijtimoiy jarayonning befarq kuzatuv-
chisi bo‘lib turishi bilan yoki o‘z kuchiga, aql-zakovatiga ishon-
masdan, chetdan «katta og‘a» axtarib, uning moddiy, ilmiy-texnikaviy
himmati, harbiy-siyosiy otalig‘i yordamida o‘zining muammolarini
yechishga urinadigan xalqning milliy taraqqiyot modeli bo‘lmaydi.
«Katta og‘a», «homiy» millat topishga intilgan xalq o‘z milliy
manfaatlarini, haq-huquqini qisman cheklaydi, ichki va tashqi siyosat
yuritishda «katta og‘a»ning xohish-irodasini, yo‘rig‘ini hisobga oladi.
Shu boisdan mustaqillikka erishgan xalq, millat o‘zligini anglay
olmasa, o‘z oldiga buyuk maqsadlar qo‘ya bilmasa, milliy g‘oyasini
ishlab chiqa olmaydi.
Siyosiy mustaqilligini yo‘qotmagan yoki mustaqillikka erish-
ganiga 20-25-yil bo‘lgandan keyin milliy modelini yaratgan xalqlar
bundan qisman istisno bo‘lishi, ya’ni milliy g‘oyasini aniq ifodala-
masdan, iqtisodiy taraqqiyot modelini yaratishi mumkindir. Lekin,
bizning sharoitimizda milliy g‘oya va taraqqiyotning milliy modeli yo
birgalikda shakllanadi yo umuman shakllanmaydi. Shunday qilib,
«o‘zbek modeli»ning ma’naviy tomoni juda muhim rol o‘ynaydi.
O‘zbekiston - ko‘p millatli davlat. Ba’zi kishilarda o‘zbek
modeli yurtimizda yashovchi boshqa xalqlarga qay darajada aloqador,
degan savol paydo bo‘lishi mumkin. Chunki milliylikni aksariyat
kishilar an’anaviy tor tushunishga, ya’ni biror-bir etnosga mansublik
deb hisoblashga o‘rganib qolishgan. Aslida «millat» va «milliy»
tushunchalari ikki mazmunda ishlatiladi. Birinchisi tarixan odatiy
tushunish bo‘lgan etnik mansublik. Bunda bir tilda so‘zlovchi, bir
hududda yashovchi, umumiy iqtisodiy hayot orqali birlashgan,
madaniyati va urf-odatlari, psixologiyasi mushtarak yoki yaqin
bo‘lgan kishilarning tarixiy birligi (millat), unga taalluqli hodisalar
nazarda tutiladi. Masalan, milliy til, milliy raqs, milliy san’at, milliy
89
taomlar, milliy kurash, milliy adabiyot kabi atamalar muayyan xalqqa
mansublikni bildiradi.
Ikkinchisi, «millat» tushunchasi etnik kelib chiqishidan qat’iy
nazar, muayyan mamlakatning barcha fuqarolarini (Amerika millati)
yoki davlatning o‘zini bildiradi (BMT-Birlashgan Millatlar Tashkiloti
aslida xalqlarning emas, balki davlatlarning tashkilotidir). Keng
ma’noda «milliy» tushunchasi muayyan etnosga emas, muayyan
mamlakatga, davlatga mansublikni anglatadi. Bizda ham atamani
shunday keng ma’noda qo‘llash tobora izchil tus olib bormoqda:
milliy daromad, milliy byudjet, milliy yalpi mahsulot, milliy bayroq,
milliy xavfsizlik, milliy taraqqiyot va hokazolar. Bu tushunchalarning
barchasida aniqlovchi so‘z «milliy» mamlakatga oidlikni ifodalaydi.
Milliy mustaqillik deganda faqat etnik mustaqillik emas, ya’ni
O‘zbekistonda faqat o‘zbeklarning, Qozog‘istonda faqat qozoqlar-
ning, Ukrainada faqat ukrainlarning mustaqilligi emas, balki muayyan
davlatning, unda yashovchi barcha xalqlarning umumiy mustaqilligi,
o‘z taraqqiyot yo‘lini o‘zi belgilashi tushuniladi.
O‘zbekistonning milliy istiqlol mafkurasi ham yurtimizda
yashovchi barcha xalqlarni, millatidan, dinidan, tilidan, ijtimoiy
holatidan qat’iy nazar, umumiy maqsad, umumiy ravnaq va mustaqil
taraqqiyot yo‘lida jipslashtiruvchi, uyushtiruvchi, safarbar etuvchi
umumiy g‘oyalar, me’yorlar, ideallarni (omillarni) ifodalaydi. Milliy
g‘oya, milliy mafkura tushunchasi barcha xalq uchun umumiy bir
qadriyat ekanligini Islom Karimov «Tafakkur» jurnali bosh muharriri
savollariga javobida va keyingi ma’ruzalarida, chiqishlarida teran va
har tomonlama ochib bergan. Milliy g‘oya va milliy mafkura
O‘zbekistonning buyuk maqsadini ifodalab, ozod va obod kelajakka
olib boruvchi yo‘lni asoslashga, yoritishga, xalqning bu yo‘ldan
adashmay borishiga undashga qaratilgan. Taraqqiyot modeli esa o‘sha
buyuk maqsadga borish mexanizmidir.
Do'stlaringiz bilan baham: |