Ma’mur qahhorov

Umrlar bor, tiriklikda o‘likdir, 
Umrlar bor, mangulikda tirikdir.
Ayrimlar tom ma’noda yashamaydilar, yashamoqqa urinadilar, 
holos. Bundaylar umri samarasiz, hayoti izsiz kechadi, nomu-nishon 
qolmaydi. Vaholanki, har daqiqa g‘animat: hayot gashtini surish, 
yangiliklar qilish, jamiyatda o‘z o‘rningni topish, hamma-hammasiga 
ulgurish kerak. Buning uchun umrni mazmun bilan to‘ldirish 
yashashga ishtiyoq aslo so‘nmasligi kerak. Har bir tongni o‘z hayoting 
ibtidosi deb bil va quyoshning har botishini o‘z hayoting intihosi deb 
tushun,-deydi donishmandlardan biri. Har bir kuning qandaydir hayrli 

---

ish bilan, o‘z ustingdan biron-bir g‘alaba qozonish yoki nimanidir 
o‘rganish bilan nishonlansin. 
Shu ma’noda hayot, AQSHlik taniqli faylasuf J.Santayana iborasi 
bilan aytganda, tomosha ham, bayram ham emas, mashaqqatli 
ishdir, 
katta 
san’atdir. 
Hayotning 
ma’nosi 
arshi-a’loda 
emas,hayotning 
o‘zida—mehnatda, 
tarbiyada, 
turmushda, 
adabiyot, ilm-fan, ijtimoiy-siyosiy faoliyatdadir. Bu faoliyat yuksak 
umuminsoniy ahloq, ijtimoiy ideallar va manfaatlar bilan sug‘orilmas 
ekan, hayotga ma’no bag‘ishlay olmaydi.