6.3-расм. Ёғоч қовурғали елимланган фанера деворли тўсин.
Тўлқинсимон фанера деворли тўсинлар кичик равоқ оралиғидаги иморатларни ёпишда кенг қўлланилади ва умумий кўриниши қуйидагича бўлади (6.4-расм).
Фанера деворлар устки ва пастки белбоғларга тўлқинсимон эгри чизиқ бўйлаб жойлаштирилади. Чуқурча понасимон кўринишда бўлади ва унга жойлаштирилган фанералар бирданига девор ва қовурғалар вазифасини бажаради.
Устки ва пастки белбоғлар II-тоифа яхлит ёғоч материаллардан тайёрланади.
Бу турдаги тўсинлар биринчи марта 1969 йилда Новосибирск қурилиш институтида В. Ю. Осипов томонидан яратилган, тажрибада синаб кўрилган ва ишлаб чиқаришга жорий қилинган [11]
Тўлқинсимон фанера деворли тўсинларни ҳисоблаш қуйидаги тартибда амалга оширилади.
4-расм. Тўлқинсимон фанера деворли тўсин ва унинг кесим юзаси.
Бу турдаги тўсинлар текис деворлиларга қараганда маълум ўзгарувчанликка эга бўлганлиги сабабли худди ўзгарувчан боғловчили ташкил этилган тўсинлардек ҳисобланади. Бу ҳолатда ўзгарувчан боғловчи вазифасини тўлқинсимон фанера девор бажаради.