Жисмоний маданият ва спортнинг

Олимпия рамзи – бир-бирига киритилган (уланган)беш халқа. Улар яшил, қора, қизил, сариқ ва кўк рангда тасвирланиб, беш қитъани билдиради. Бу 1913 йил Кубертен таклифи билан тасдиқланган.
Олимпия белгиси (эмблема) – беш халқа рамзи билан бирга қўшиб, йил, шаҳар ва мамлакатнинг олимпия ҳаракатидаги белгилари (нишон) ифодаланади.
Олимпия машъаласи – Олимпия шаҳрида қуёш нури тафтида (олов) факел ёқилади. Ёқилган машъала (факел) турли воситалар орқали олимпия ўйинлари ўтказиладиган жойга етказиб берилади. Бу анъана 1936 йил XI-Олимпия ўйинларидан буён давом этиб келади.
Олимпия шиори (девиз) – Тезроқ, баландроқ, кучлироқ! (“Цитиус, алтиус, фартиус!”)-олимпия ҳаракатини билдиради. Бу шиор 1895 йил Кубертеннинг сафдоши ва ўртоғи Роминикан ирдени сохиби, дин ходими Мартин Хидон томонидан таклиф этилган ва 1913 йил бу ишор ХОҚ томонидан тасдиқланган. 1920 йил VII Олимпиадада биринчи маротаба бу ишор ўқилади.
Олимпия қасамёди – Олимпиада спортчилар қасамёди Кубертен томонидан ишлаб чиқилади ва VII Олимпия ўйинларида (1920) амалга оширилади. Шу ўринда айтиш лозимки, олимпия ўйинлари ҳакамлари ҳам қасамёд қилади. Бу эса 1968 йилдан буён амалда қўлланиб келинмоқда.
Олимпия гулхани – Гимн 1896 йилда яратилган. Костас Паламос сўзи ва Спирос Самар мусиқаси билан яратилган олимпия гимни расмий равишда 1957 йилда ХОҚ томонидан тасдиқланади.
Олимпия медаллари ва ёрлиқлари – олтин медаль-кумушдан ясалиб, унинг усти 6 г. олтин билан қопланган. Кумуш медаль эса-925 сифатидаги (проба) кумушдан таркиб топган ва бронза медали. Улар 1.2.3 ўринлар учун мўлжалланган. Дипломлар (ёрлиқ) 1-6 ўринлардаги спортчилар ва жамоаларга тақдим этилади.
Олимпия мукофотлари – орден ва кубан. Орденлар олтин, кумуш ва бронзалардан иборат бўлиб, олимпия ҳаракатига қўшган улкан ҳиссалари ва спорт натижаларига эга бўлганни учун раҳбар шахсларга, спортчиларга берилади. Бу 1975 йилда тасдиқланган. Олимпия кубоги 1906 йилда тасдиқланиб, олимпия спорт турларида катта ютуқларга эришган жамоаларга берилади.