Konrad fon Adenauer – 1876-1967 –GFR federal kansleri(1949-63).1946-66 yillarda XDI partiyasini boshqardi. Uning davrida GFR iqtisodi va harbiy qudrati tiklandi. NATOga qabul qilindi. G’arb mamlakatlari boshdanoq Germaniyaning g’arbiy qismida alohida davlat tashkil etish bo’yicha kelishilgan siyosatni olib borishdi. Rejaga ko’ra u g’arb dunyosining bir qismi va Yevropada Amerika siyosatining avangardi bo’lishi kerak edi. Germaniya bo’yicha Nazorat kengashining maslahatisiz 1946-yil dekabrda AQSH va Angliya o’z okkupatsiya zonalarini birlashtirdi. Bu paytda Nazorat kengashi amalda hech bir kuchga ega bo’lmay qoldi va Germaniyaning ikkiga bo’lingan hududiy qismlari turli yo’llar bilan rivojlana boshladi. 1948-yil iyundagi separat pul islohoti bu yo’ldagi hal qiluvchi qadam bo’ldi. Qadrsizlangan reyxsmarka o’rniga doychmarka joriy etildi, so’ngra narx-navo va ish haqi erkin qo’yib berildi. Islohot tez orada ijobiy natijalar bera boshladi: do’konlar peshtaxtasi tovarlarga to’la borib "qora bozor" yo’q bo’ldi. Ishlab chiqarish va qurilish jadal rivojlana boshladi, bozor iqtisodi shakllandi. Islohotning keyingi bosqichida Germaniya Federativ Respublikasideb nomlangan bo’lajak davlat konstitutsiyasini ishlab chiqish edi. 1949-yil 8-mayda Ta’sis majlisi vazifasini o’ziga olgan parlament kengashi G’arbiy Germaniya konstitutsiyasini ma’qulladi va u hozirgacha amalda qo’llanilib kelinmoqda. Mamlakatda qonuniy hukumat 2 palatali parlamentga o’tdi. Bundestag umumxalq ovozi bilan 4 yilga saylanadi, ikkinchipalata - Bundesrat mahalliy parlament tomonidan tayinlangan yer egalari (landtag)dan iborat. Har bir yer (land) keng avtonomiyadan foydalanadi, o’z parlament va hukumatiga ega. Bundestag va landtaglar vakillarining qo’shma majlisida (Federal majlis) respublika prezidenti cheklangan vakolat bilan saylanadi. Saylovda g’alaba qozongan partiya yetakchisi federal kansler etib tayinlanadi va butun ijro hukumatini uyg’unlashtirib turadi. Aynan u hukumatni tashkil etadi va bundestag vakolati tugaguncha vazifasida qoladi. Konstitutsion sud agar konstitutsiyaga zid deb topsa, har qanday qonunni bekor qilishi mumkin. Bonn GFR poytaxti etib e’lon qilindi. 1949-yil avgustida bundestag saylovida XDI / XSI bloki g’olib chiqdi. K.Adenauer kansler etib saylandi va shu vazifada 1963-yilgacha ishladi. Bu yillar tarixga "Adenauer davri" degan nom bilan kirdi. Germaniya Federativ Respublikasi rasmiy ravishda 1949-yil 21 sentyabrda e’lon qilindi. Sovet zonasi hududida 1949-yil 7 -oktyabrda Germaniya Demokratik Respublikasi (GDR)e’lon qilindi, G’arbiy Berlin uning poytaxti deb belgilandi. Germaniyaning bunday parchalangan ko’rinishi 40 yil davom etdi.
G’arbiy Germaniya "sovuq urush" siyosatini yuritishda markaziy o’rinni egalladi. U juda ko’plab Yevropa mamlakatlari bilan chegaradosh bo’lib, Polsha, Chexoslovakiyaga nisbatan hududiy noroziligini bildirdi. Bunday siyosat uni g’arbiy strateglar uchun "yaqin hamkor" sifatida ko’rsatib qo’ydi.
AQSHning barcha tashqi siyosat tadbirlarida - yagona Yevropani tashkil etish, "Marshall rejasi"ni amalga oshirish, atlantik jamiyatni barpo etish va Yevropa markazida mavjud tizimni saqlab qolish masalalarini hal etishda GFR markaziy o’rinni egallab keldi. AQSHning germaniyalik sanoatchilar va moliyachilar bilan eski aloqalari mavjud edi. Shuning uchun yirik german monopoliyachilari hamda konsernlarini tugatish bo’yicha Yalta va Potsdamda qabul qilingan majburiyatlar bajarilmay qoldi. Bir-ikki yildan keyin ular iqtisodda va AQSHning katta ko’magida yana yuzaga keldi. Istilochi hukumat Germaniya iqtisodini va o’z pozitsiyasini tiklashga kirishdi. Adenauer hukumati siyosatining asosiy yo’nalishi G’arbiy Germaniyani g’arbiy hamjamiyat siyosiy va g’arbiy strukturasi bilan to’liq va teng huquqli integratsiyalash, nemis iqtisodini tiklash va Germaniya monopoliyasi qudratini ko’rsatishdan iborat bo’ldi. Doimiy "sovuq urush" sharoitida ushbu siyosatni amalga oshirish GFRning GDRni o’ziga jalb etish, mamlakatni g’arb mudofaa tizimining bosh tayanchiga aylantirish, Germaniyani qayta qurollantirish va oxir-oqibat uni qudratli davlatga aylantirish yuqori boshqaruv organlarining uzoq yillarga mo’ljallangan rejasi edi. Shu bois GFR hukumati g’arbiy davlatlarning mamlakatni G’arbiy Yevropa mudofaa tizimiga kiritishga qaratilgan barcha tashabbuslarini qo’llab-quvvatladi. 1954-yil oktyabrda imzolangan Parij bitimiga ko’ra GFR NATO a’zoligiga kirdi va mamlakatda 500 ming kishidan iborat armiya tashkil etildi. Harbiy sanoat qayta tiklandi. GFR tank, bronetransporter, suv osti kemalari va raketalar ishlab chiqara boshladi. Ushbu davr mobaynida amalda AQSH va G’arb mamlakatlarining harbiy-siyosiy ittifoqchisi sifatidagi GFRning huquqiy shakllanishi bo’ldi. U Atlantika ittifoqining poydevori bo’lib qoldi va g’arb davlatlarining butun siyosatiga hal etuvchi ta’sir ko’rsata boshladi. Shu bilan bir qatorda mamlakat iqtisodi rivojlana bordi. GFRning "iqtisodiy mo’jizasi"da Marshall rejasi asosiy ahamiyatga ega bo’ldi. Bu reja tizimiga G’arbiy Germaniya 1948-1949-yillarda kiritilgan edi. Ushbu davr mobaynida GFR AQSHdan 1,4 milliard dollar miqdorida yordam oldi. Aynan shu mablag’ Germaniya sanoatining tezlik bilan tiklanishida boshlang’ich mablag’ bo’lib xizmat qildi.
