Jahon adabiyoti” fanidan yakuniy nazorat savollari “Belgamish” dostoni

. Romantik obraz va uning badiiy xususiyatlari.

. “Kapitan qizi” asari obrazlar sistemasi.

Javobi/ Romanning bosh qahramonlari - Pyotr Grinev, Mariya Mironova, Emelyan Pugachev, Arxip Savelyev, Alesya Shvabrin va Ekaterina Vtoraya:- Pyotr Grinev zodagon, ofitser, qahramon.U kam ma'lumotli, hech narsaga intilmaydi. Ishonuvchan, xushmomila. U kartalarda katta miqdorda pul yutqazadi. U pulning narxini bilmaydi. Kapitaning qizini sevib qoladi va o'sha paytdan ósishni boshlaydi. M: Shvabrin bilan duelda raqibidan farqli halol va mardonavor jang qilgan. Bundan tashqari, biz uning yuzida qizg'in va ishtiyoqli sevgini ko'ramiz. -Marya Mironova- kapitan qizi, bosh qahramon. U 18 yoshda. Mashaning tashqi qiyofasi tasviri: "o'n sakkiz yoshli, bo'rtiq, qo'pol, och sariq sochli, quloqlari orqasida silliq taralgan qiz kirdi". Bundan tashqari, u "farishta" ovozi va mehribon yurakning egasi ekanligi qayd etilgan. Uning oilasi kambag'al, faqat bitta serfiga egalik qiladi. Ehtiyotkorlik, sezgirlik va saxiylik bilan ajralib turadi. U shuningdek sodiqlik va jasorat bilan ajralib turadi. -Pugachev "Kapitanning qizi" romanida o'quvchilar oldida ikki qiyofada paydo bo'ladi: jasur va olijanob, sadoqat va sharafni qadrlay oladigan odam va qatag'on va qatag'onlarni tinimsiz tartibga soluvchi shafqatsiz zolim

154. 
     . “Begona” asarida Merso obrazi.
     

Asar qahramoni Merso oʻta rostgoʻy, munofiqlikni bilmaydigan oʻzgalar u haqda nima oʻylashlari bilan qiziqmaydigan shaxs. Asar voqeasi Mersoning onasi oʻlimi haqidagi telegrammani olishidan boshlanadi. Merso xatning rasmiy mazmunini uncha anglamaydi, chunki onasi uning uchun ilgariroq, qariyalar uyiga joylaganda oʻlgan edi. U dafn marosimida koʻproq jismoniy noqulaylikni his qiladi: tuni bilan uxlamagan, buning ustiga kun issiq. Mersoni mansab, obroʻ, boylik ham uncha qiziqtirmaydi. Boshligʻi Parijda yaxshi lavozimni taklif qiladi, Merso esa unga baribir ekanini aytadi. Birga ishlagan kasbdoshi Marini yoqtirardi. Uning hayotida kutilmagan hodisa yuz berib qotilga aylanadi. Qumloqda yolgʻiz kezib yurgan yigit Raymonni taʼqib qilib yurgan arabni otib qoʻyadi. U ruhiy hissiyotlarga befarq, ammo jismoniy hodisalarga sezuvchanlik yuqori. Ramziy maʼnoda uni quyosh qotillikka undaydi. Qissaning ikkinchi qismi Mersoning erkinlikdan mahrum qilgan va sud jarayoni tasviridan iborat. Sud jarayoni lavhasi Merso tabiati, shaxsining oʻziga xosligini, uning fojeasini yorqin namoyon qiladi. Mersoning Mari bilan qamoqxonadagi uchrashuvi, Marining tabassumi, ularning atrofidagi holatlar, ona va jinoyatchi oʻgʻilning bir-biriga unsiz termulishi, odamlarning tasvirlari qissaning eng taʼsirli epizodlaridandir. Prokuror uni ayblaydi. Aslida insonning qalb dunyosi daxlsizdir, uni oʻy-fikri, xayolllari, tuygʻulari uchun ayblashga boshqa insonning haqqi yoʻq. Uni sudda xudoga ishonmagani uchun ham ayblaydilar. Jamiyat Mersoni qotilligi uchun emas, barchaga oʻxshamagani uchun kechirmaydi va oʻlimga mahkum etadi. Oxirida u tavba-tazarrudan emas, oʻzligiga, koʻngil haqiqatiga sodiq qolib bu dunyodan ketayotganidan koʻngli taskin topadi. (Mersoning onasi ham "Odamzod butkul bebaxt boʻlmaydi" derdi). Asarda Mari, Raymond, Mason, Toma Perez, Salamanko chol, Emmaniul, Selest kabi obrazlar orqali voqealarni bir-biriga ulaydi. Albert Kamyu yaratgan bu qahramon ustida bahslar hali uzoq davom etadi. Asar kitobxonni hayot va inson haqida oʻylashga, mushohada yuritishga chorlayveradi.

155.