Ибрайым юсупов ойлар қосықлар ҳамь поэмалар

БУДРЫС ҲАМЬ ОНЫНГ БАЛАЛАРЫ 
(Адам Мицкевичтен) 
Будрыстынг ушь улы бар, литвалы ушь сунгқар,
Атасынан тынглар олар блайынша насият:
"Атлар жолға болсын тайяр, қане, шаққан 
ер салынглар, 
Қлышларды шарланг дарьҳал, мылтықларда турсын 
тақ! 
Адил хабар: Вильнада, дуньянынг ушь жағына,
Ушь атланыс аньжамы бар деседи.
Паз атлансын полякқа, Ольгерд пруссакқа,
Кестут руслар жаққа тезден жолға туседи. 
Сенлер жас жгитлерсиз, даужурек палуан ерсиз,
(Пана болсын Литва қудайлары!)
Улларым ержеткенде мен кетсем уят енди,
Женгиске жоллайман сенлерди бул сапары. 
Сый аларсыз бул походта: брингиз Новоградта
Руслардан олжа аларсыз онгаша.
Ҳаяллар онда қатқан, жасауы қымбат заттан,
Уйлери бай, дасьтурлери тамаша. 
Ал, брингиз пруссаклардан, сумлықлы сақсақлардан,
Ҳасыл затқа ғарқ боларсыз, олар бай.
Путкил дуньянынг пулы, ушығанынг ҳарь тури,
Ҳинжи, маржан ол жерде тенгиз баханшағындай. 
Полякларға Паз батыр кушин танытсын батыл,
Польшада аз байлықпенен салтанат.

---

25 
Семсери жақсы ол жақтынг, тиымлысы брақта:
Келинликке акелсин бир перизат. 
Поляк қзындай қыз ҳеш елде-де болған емес,
Бала мшық ойыны бар мнезлеринде.
Жузи гул гул, кенг қушақ, денеси суттен-де ақ,
Коз жанары шамдай ысық жағылған тунде. 
Мен-де жгит болғанман, Польшаға коп барғанман,
Шешенгизди акелгенмен сол жақтан.
Қартайсам-да еле мен, оны ойлайман ҳарь дем,
Гурсинип Польша бетке гейде қараған уақта. 
Ушь ул хошласты шалға, кетти қауипли сапарға,
Кутер егилип ғарры оларды уйинде.
Кун артынан кун отти, ушь ул дарексиз кетти.
Ойлар Будрыс "олген ғой" деп барин-де. 
Қыс-та тусти қар жауып, келер бир улы шауып,
Қара шекпен астында томпаяр бир зат.
"Ҳе-ҳе! Не ол қолтықга?... Пул емеспе?" "Жоқ, 
ата, 
Алып келдим Польшадан бир перизат." 
Отти жане қар жауып, келер бир улы шауып,
Қара шекпен астында томпаяр бир зат.
"Не бар, улым, қолтығынгда? Ушыға-ма? "Жоқ, ата,
Алып келдим Польшадан бир перизат". 
Жауды тағы қырпық қар, ушып келер бир тулпар,
Қолтығында бир нарсе бар томлайған...
Сорамады "ол не" депте, Будрыс ғарры енди тек-те,
Миманларды шақыра берди ушь тойға. 
1956-жлы аударылды.