Ибрайым юсупов ойлар қосықлар ҳамь поэмалар

 

---

26 
НАРЦИСС 
Сақи табият жаратқән
Жан еди ол шрайлы.
Су ишпек болып суаттан,
Енгкейип колге қарайды. 
Ҳамь айна кол бетинен
Озь суретин корди ол.
Сойтип, озь келбетине
Ашық болып журди ол. 
Сол куннен баслап ол байғус
Умытты басқа омирди.
Озимшил қурт жазы-қыс
Алмадай иштен кемирди. 
Умитсиз ышқы аяусыз
Ортеди оны, қул етти.
Раҳатсиз, сораусыз,
Сойтип, солды-да кетти... 
Ҳеш ким-де озин кемситип,
Жек кормейди ғой, албетте.
Сонда да, корсем нарциссти,
Қиялым кетер сенбетке., 
Умитсиз ышқы гули ол,
Мунгайып турар газонда. 
Корсем оны, тусип жол,
Сени аяйман сонда. 
Ҳамь қорқаман: сонгында
Сени-де сондай болар деп;
Нарцисстей озь ышқында

---

27 
Пайдасыз бир кун солар деп. 
1959-жыл, Арқа Кавказ.
ПИЛЛАКЕШ ҚЫЗ ҚОСЫҒЫ 
Науқан туттым халқым жпек кийсин деп,
Дос қуанып, душпанларым куйсин деп.
Мангилик бахыттынг жпек байрағын
Танг самалы талуасланып суйсин деп. 
Шаққан, шаққан, шаққан қыз,
Науқан қуртын баққан қыз.
Халқына коп жпек берип, жпек берип,
Тоске орден таққан қыз. 
Қалынг тутка кирдим ерте оянып,
Жапырақ тердим ақ блегим сбанып.
Танг булбили тамылжытып сайраса,
Мен-де оған нама қостым қуанып. 
Жапырақ, жапырақ терген қыз,
Минет зауқын сурген қыз,
Дангқын жайып коргезбеде, коргезбеде,
Москваны корген қыз. 
Ессин, ессин жпек самал елпилдеп,
Екпе гуллер ырғалыссын желкилдеп.
Хасыл қуртлар, жапырақты коп салайын,
Алтын сабақ ииринглер булкилдеп. 
Пилла, пилла, пилла қыз,
Гулмен десенг гулле, қыз.
Елге молдан пилла бер, пилла бер,
Турмыс тағы гулленер, гултенер,
Мол жпек бер елге, қыз!

---

28 
1958-жыл.