Ибрайым юсупов ойлар қосықлар ҳамь поэмалар

ТАСҚЫН БОЛЫП АҒЫП ОТЬ 
Заманынг бар шалқып дауьран сурмеге,
Суман десенг, тасқын болып ағып оть.
Желмен десенг, дубелей бол дурлеген,

---

31 
Шоқпан десенг, журеклерди жағып оть. 
Гулмен десенг, аху-зар ет козлерди,
Тилмен десенг, дурь қлып шаш созлерди,
Ауьладларынг атынгды айтқан гезлерде
Танығандай тауир белги тағып оть. 
Шабар болсанг, арғымақтай арқыра,
Ушар болсанг, сунгқардай уш шарқ ура,
Жгерингди жумсап жаслай халқынга,
Елдинг мапин коз нурынгдай бағып оть. 
Уақыт қымбат, исрап етпе тегинге,
Қиынлықтаи қипалақлап шегинбе,
Гуркиреген еркин жаслық когинде
Таулар аса шақмақ болып шағып оть. 
Жаслық омиринг жазылмаған бир дасьтан,
Жаз жақсылап, бир созин-де бурмастан.
Мна созди яддан шғарма ҳаслан:
Жаслық саған бериледи бир рет. 
УРАЛ РЯБИНЯСЫ 
(М. Пилиппенкодан) 
Су бойында қалғыйды қосық айтқан дауыс,
Сғалайды заводтынг отлары алыс.
Узақлардан шауқым салып поездлар отер,
Рябиня астында мени жгитлер кутер. 
Ой, рябиня, қандай сулу
Гул ашқан буринг,
Ой, рябиня, рябинушка,
Қайғылы ғой туринг? 

---

32 
Гудок сести су бойында тоқтады бирден,
Жеттим мне рябиняға тар соқпақпенен.
Еки жгит бунда менинг жолыма қарар,
Бри—токарь, екиншиси—темирши бала. 
Кундиз цехта кориссек жай табар кеул,
Ақшамлары ушырассақ лал болады тил.
Кокте жанар жулдызлар жгитлерге қарап,
Қайсысы тауир екенин айтпайды брақ. 
Қрау тусти бир кунлери ағашка, дузге,
Тырна "тру" дегенше отип кетти гуз-де.
Брақ биз таудағы сол тар соқпақпенен
Ушеуимиз рябиняға қатнаймыз еле. 
Кайсысы ықласлырақ, қайсысын суйейин,
Бир шешимге келмедим елеге дейин.
Екеуи-де ержурек жгит, екеуи-де жағар,
Жаным рябинушка, кенгес бер маған. 
Ой, рябиня, рябинушка,
Екеуи-де жақсы.
Ой рябинушка, озинг енди
Бир ебин тапшы.