Ибрайым юсупов ойлар қосықлар ҳамь поэмалар

МИНЕТ ЗАУҚЫ 
Раҳатти ким излесе саядан,
Мудам кунге куйип, дарти қан болар.
Ыссыда тер тогип еккен паядан
Жиған пахтанг сая болар, нан болар. 
Пахтанынг ғуншасын кем билме гулден,
Жгерли минетти суй шын кеулден.
Хызметин аяса ким туған елден,
Халқ алдында жуйрик тли лал болар. 
Минет зауқын сурсенг омир саулаты,
Минеттен табылар мақсет-муратынг,
Сурсенг белли дауьран, ушсанг-қанатынг,
Минеттен корген ҳазь ширин-пал болар. 
Илгир зейин памлер истинг онерин,
Мақсетсиз ис етсенг, бос кетер теринг,
Минетке сарп еткен жаслық жгеринг,
Қартайғанда лаззет, ҳаль-дарьман болар. 
Қудиретли ел бахыт нуры тараған,
Онда еркин напес алар ҳарь адам.
Ол бзинг минеттен гулленген Уатан,
Суйсенг, омирингше мийрбан болар. 
1955-жыл. 
ОЙТКЕНИ СЕН… 
О суйиклим, сенсиз жасау—
Менинг ушын кунсиз жасау...
Мумкин емес айғабағарға

---

29 
Нурсыз осип, нурсыз жасау.
Кунге ашық айғабағар,
Ышқы отында жанын жағар.
Нурын токсе кун қай жақтан,
Айғабағар-да барлық уақта
Тек сол жаққа бурар бетин,
Куннен тауып муҳаббетин.
Кун ышқында куйгенликтен,
Кунли қатты суйгенликтен,
Айғабағардынг ай жузи-де,
Усар куннинг даль озине.
Кунсиз оған жоқ ерик, бахыт...
Мен-де сондай ҳамме уақыт
Мангги сенинг ышқынгдаман,
Сенсиз қуаныш жоқ маған.
Себеп: муҳаббетсыз адам
Шадлық таба алмас дуньядан.
Журсемдағы қайда, қашан,
Бахытым сен, мангги жасанг.
Ойткени сен, ойткени сен,
Ойткени сен... Москвасанг. 
1959-ж, Москва
 
КУТ МЕНИ 
(Константин Симоновтан) 
В.С.—ға. 
Кутебер мени, қайтаман мен,
Кут жалықпастан.
Қара жамғыр қуйса-да сел,
Мойыма ҳаслан.
Елестирме аяз, қарды,
Жаз ыссыларын.
Кутпесе-де басқаларды,
Кут менн, ярым.
Хат бармаса қамықпа-да,

---

30 
Шғарма естен.
Басқа адамлар жалықса-да,
Кут зерикпестен. 
Кут мени сен, мен қайтаман,
Сен журген бетке,
Кутпе деп ким айтса, оған
Жақсылық етпе.
Жоқлауымды асырар еле
Балам ҳамь анам.
Дослар жалығын кутуден-де,
Жаяр дастурхан.
Арьуағымды алып еске,
Ишер ащы арак.
Мейли ишсин, ал сен ишпе,
Ишпе сен, брақ. 
Сум ажелдинг қастына мен 
Олмеймен енди. 
Кутпегеннинг иши куйсин 
Корип тобемди. 
Мени оттан ышқынг сенинг 
Саклап калғанын 
Кутпегенлер қайдан билсин, 
Тусинбес, жаным. 
Буны билмес екеумизден 
Басқа адам ҳеш. 
Ҳеш ким сендей мартликпенен 
Кутуди билмес. 
1959-жлы аударылған.