Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

қуга кетишибди. Қоровулга чиққан йигит ошни ҳамма- 
дан кўп еган экан, ҳаммадан қаттиқроқ ухлабди. Ўзини 
ухлаганга солиб ётган сотқин сакраб туриб учқур бир 
отни миннб жазо отрядининг бошлигнга — Марифхўжа 
командирнинг ҳузурига қараб қушдек учиб борибди. Ўр- 
тоқ командир ака, топшириғингизии аъло бажардпм, энди 
мукофотнинг каттасини берасиз дебди. Марифхўжа амаки 
аскарларини бошлаб, қиличларини яланғочлаб, милтиқ- 
ларини ўқлаб етиб келибди. Қарашса ростдан ҳам қўр- 
воши амакилар тахтадек қотиб ухлаб ётган экан.
— Бас қил, ўглим, — дедибобом, ўрнидан туриб,—мен 
энди буёгига чидолмайман, ярамни 
тирнаб юбординг, 
Ғуломбойнинг ўгли.
Бобом оёғи оғриб турган бўлса ^ а м чўлоқланиб ҳов-
103
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

лига чиқиб кетди. Оғилхонага кирди шекилли, дайтмади. 
Менинг ҳам энди эшитгим келмай қолди. Ухлаб ётган 
амакиларни қилич билан чопиб ташлашса-я деб дўрда 
бошладим. Утирганлар бўлса айтинг, кейин нима бўпти 
дейишаверди... теейин... жуда ёмон бўпти. Ҳаммасини отиб 
ташлаб, битта Исломполвон амакини отга ўнгариб олиб 
кетишибди. Цўрғончамиздаги 
анча одамларниям 
дўр- 
бошига нега жой бердинг деб қамаб дўйишибди. Мен 
энди бутунлаи дўрциб кетдим. Ижродўмбобо бизни ҳам 
наша бериб ушлаб олса-я деб дўрқдим. Меҳмонлар чидиб 
кетгандан кейин ҳам қўрқавердим. 
Бобомдан кўнгил 
сўрагани Заҳро холам билан Боҳҳол ноччамлар кели- 
шувди, уларнинг ҳам гапларига қулоқ солгим теелмади. 
Холам, эркалаб, хайрият, отамнинг ҳимоячиси бор экан, 
ижроқўмнинг тиззасидан тишлаб