Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

— Ё ш болалар борадиган жой эмас, азаматим.
— Ҳозир катта йигит бўлиб қолдинг дедингиз-ку.
— Гапни кўпайтирма.
— Кўнайтиравераман.
Энам мени ҳеч ҳам урмайдию гапига кўндиролмаса 
йиғламсираб, мени ҳеч кпмим йўқ, мени ҳамма қийнай- 
веради, энди бошимни олиб чиқиб кетаман, Заҳробу қи- 
зимникига кетаман, ўшанинг болаларини ўғил қиламан, 
эркалатиб юраман, деб қўрқитади. Эпамшшг кетиб қо- 
лишидан ростдан ҳам қўрқамиз. Унда бизга овқатни ким 
пишириб беради, сигиримизни ким 
согади, тўгрими?.. 
Ҳозир ҳам шундай қилувди, остонадан пастга тушиб:
— Майли, бора қолинг бўлмаса,— дедим.
105
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

— Асалим-ей,— деди пешонамдан ўпиб.
— Барибир бораётган 
жойингизни 
биламан,— деб 
мақтандим.
Кейин ёзда отинбиби холамникига мушкулкушод ўқит- 
гани борганимизда энамнинг ёнида ўтириб ҳамма сўз- 
ларини ёдлаб олувдим, ўшани ўқий бошладим.
Лоилауа илло анта,—
Лоилауа илло анта 
Мушкулкушод пахши банд 
Сали ало саодат 
Ҳар ким айтса бир соат 
Дуо бўлгай ижобат,
ана шуларни ўқиб бўлганимдан кейин ҳайрон бўлиб қа- 
раб турган энажонимга, қўрқманг, ҳеч кимга айтмаймап, 
чўян соққа берса ҳам, йилтироқ тугма берса ҳам 
айтмай- 
ман, Эшон бобомни ҳеч кимга айтмадим-ку, дедим.Энам га- 
нимга ишониб чиқиб кетди. Уйда ўтиргим келмай ўзим 
ҳам ўйнагани жўнадим. Тағин Ҳайитвой ўртогиникига 
кираркан деб ўйламанг, йўқ, энди уларникига ҳеч ҳам 
кирмайман. Цачон кўришсак, ўла, энди ижроқўмни тиш-