Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

ди. Ҳалиги тугупчалардан бприда янги 
сўцнлган қора 
қўчқоршгпг гўшт-ёги бор эмиш... Опши ўзимпз дамлаб, 
Эркавой билан бир чақчақлашайлик, деб келшпгаи эмнш.
— Робиябиби,—деб чақирди ахийри Ю нус бобо.
Энам ҳовлндан турнб:
— Мел шу ерДаман,—деб овоз берди. 
^ 
-
— Ўрик ўтиндан бормн?
— Вой қўшпи, бнр ҳафтадан буён қаттиқ ўтин ь;олди 
дейсизми, ўртогингиз тппмай сандалга ўт бос, дендплар.
— Ҳеч бўлмаса куидасидан ҳам нўқмн, Эркавой ёзн 
бнлан инқиллаб кўчнрган эди-ку?
Ўрпкш ш г купдасиям, гўласиям се|юб, бог томоига бо- 
сиб.қўйганмпз. Б у хабарни эшитиб, Ю пус бобом энажо- 
шгмга, бизшшг ҳовлнмизга чиқа қолинг, ўртопшгиз ёл- 
гпз, иякнп някка тпраб олнб мириқнб ҳасратлашаспзлар, 
ошпи ўзнмнз дамлаймиз, ҳой, биз эркакларга ҳам, ҳар 
замонда озодлнк беринглар, деди. Мен қўрқиб кетдим, бор, 
сен ҳам чиқа қол дейишса, нпма қпламап? Кўй ёпг оёқ- 
дагн оғрнқпн қавдагк суғуриб 
олпшинп 
кўрмоқчи эдпм. 
Кпзиғи, оғриқ ўзн қанақа нарса, ннмага ўхшайдл, одам- 
нпнг оёғнга қандай кпрпб олади, чиқаётганда қаерндан 
чиқаркин, огзидацми... Ш улар ҳақнда 
ўйлаб турувдим, 
ўзпмннпг бобом:
— Раҳмонжон,—деб чақирци,— боболарингга ошппчоқ 
билан тахтакачни топиб бергни.
Иш буюргаиига хурсапд бўлдим. Эндн чпқмайман, ҳе- 
чам чпқмаймаи. Мазза қготб гапларшш эшнтиб, кейпн 
ўртоқларимга ҳаммасипи айтиб бераман... Бпр уйга кнра- 
ман, бир ҳовлига чонаман, арра топиб берсам, бо.тга қаер- 
да дейди, огнлхонадан болтани судраб чнқсам, тешанглар 
нўқми дейаи. Уйга кириб капгирни топиб берсам, ҳўв 
болам, тузлуқларинг қаерда деб сўраша;иг. Ҳечам яхши