Folklorshunoslikka

xiy-oriyentalistik metod” nomini oldi.
T.Benfey bilan deyarli bir vaqtda folklor an’anasining rivojlanishi 
va  taraqqiy  etishida  “sayyor  syujetlar”ning  bir  xalq  og‘zaki  badiiy 
ijodidan boshqasiga “ko'chib o‘tishi” jarayoni muhim rol o'ynashini 
rus olimi A.N.Pipin ham kashf etgan edi. Uning  1858-yilda nashr etil- 
gan  “Ko‘hna rus  qissalari  va ertaklarining adabiy tarixidan ocherk- 
lar”  nomli  asari  qadimgi  rus  adabiyotining  Sharq  va  G‘arb  adabiy 
an’analari bilan o‘zaro aloqalarini o‘rganishga bag‘ishlangan.
“Sayyor  syujetlar  nazariyasi”  XIX  asming  oxiridan  boshlab 
ko‘pgina  folklorshunoslarni  o‘ziga jalb  etdi.  Jahon  xalqlari  folklo- 
rining o‘zaro ta’siri va aloqalarini o‘rganishga R.Kyoler, M.Landau, 
N. Volte  (Germaniya),  G.Paris,  E.Kosken  (Fransiya),  A.Klouston 
(Angliya), A.de Ankona, D.Komparetti (Italiya), I.Polivka (Chexiya) 
kabi  olimlar “migratsion maktab”ning ilmiy-nazariy qarashlarini ri- 
vojlantirishga katta hissa qo‘shishdi.
Rus 
folklorshunosligida