Ёшларни тарбиялашда сўздан фойдаланиш

Иккинчи оиладаги таҳлилимизга кўра;
- она агарда, мактабгача ёшдаги фарзанди ёзиш, чизиш истагини билдирса, унга алоҳида эътибор қаратади;
- она мактабгача ёшдаги болага бир вароқ “оқ қоғоз”ни тутади;
- она мактабгача ёшдаги фарзанди китобнинг маънавий ва моддий жиҳатларини англамаса-да, “бу китоб акангники”, “бу китоб опангники”, “бунга тегма”, “бунга чизма” ,”буларни эҳтиёт қилиб, олиб қўямиз” каби сўзларни тил воситасида уқтиради;
- мактабгача ёшдаги бола ҳам кейинчалик бошқаларга шу гапларни такрорлайди;
- мактабгача ёшдаги болада китоб, газета ва журналларга ёзиш мумкин эмаслиги фикри шаклланади.
Сўзларнинг ўз вақтида ва тўғри ишлатилиши, оилавий тарбиянинг ижобий хусусиятларини намоён қилади. Юқоридаги иккита оилавий муҳитда бу ҳолга гувоҳ бўлдик. Кўриниб турибдики, ёшлар тарбиясида тил муҳим алоқа воситаси. Ҳаттоки, ўз қўли билан муомаладаги китоб, газета, расмли журналларга чизиб болага кўрсатаётган она(ота, бошқа яқинлар бўлиши мумкин)нинг маънавий қашшоқлиги келгусида катта-катта камчиликларга сабабчи бўлиши мумкин.
Онанинг ўз фарзандига таъсир кучи “сўз” орқали тез етиб боради. Оилавий нутқ маданиятининг илдизи ота-онанинг сўз бойлигига боғлиқ. Шунинг учун миллий тарбияда сўзларнинг ўз вақтида ва ўринли қўллашга эътиборни кучайтириш мақсадга мувофиқдир. Эътиборсизлик нафақат оила учун, балки бутун бир жамият учун катта зарар келтиради. Масалан, турли эҳтиёжларимиз учун сотиб олинган жиҳозлар, мебеллар бизнинг хизматимизда. Уларни албатта, эҳтиётлаб сақлаймиз.Чунки, ишлаб, пулга олганмиз. Билингки, маънавий қашшоқлик тўрига илинган фарзанд нон каби азиз китоб саҳифаларига ҳеч иккиланмай ёзиб, чизиб улғайяптими, кейинчалик сесканмай қиммат мебелларга, стол-стулларга, мактаб парталарига, бекатлар, жамоат транспортларининг ўриндиқларига ёзиш, турли расмлар чизиш билан зарар келтиришни давом эттираверади. Бу ҳол юқоридаги оилавий муҳитда фарзанд тарбиясига масъул ота-она ва барча яқинларнинг кичик эътиборсизликларининг катта оқибатларидир.
Маънавий қашшоқликнинг товони ҳам қимматга тушади. Жамиятимиз мулкини ота-она оиладаёқ “ўзимники”, “уни эҳтиёт қилиш керак”, “жамоат мулки” ,”халқники” каби сўзларни ифодалаши билан болаларни комиллик даражасида вояга етишларига пойдевор яратади ва бунда тил бойлиги катта аҳамиятга эгадир.