Эртактерапия олами 1-4 синфлар учун "Қаламлар" эртаги

ЭРТАКТЕРАПИЯ
ОЛАМИ


1-4 синфлар учун
"Қаламлар" эртаги


Йўналиши: синфда бағрикенглик, тенглик туйғусини ривожлантириш учун
Кичкина қутида олтита қалам бор эди. Ҳаммаси дўст бўлиб ёнма-ён ишлар эдилар. Улар ичида қора қалам энг кўп ишларди. Бошқа қизил, кўк, яшил, сариқ рангдаги қаламлар бироз камроқ ишлар эдилар. Уларнинг орасида оқ қалам бор эди ва у билан бир воқеа содир бўлди.
Уни бошқаларга нисбатан камроқ ишлатишар ва кўпинча қутидан умуман олишмас эди. Оқ қалам ҳар сафар хафа бўларди.
Мен ҳеч кимга керак эмасман ... Ҳеч ким мени севмайди, ёмон феъл-атворим бор, ҳеч ким менга эътибор бермайди. Дўстларим ҳар куни ишлайди, мен эса ўз навбатимни кутаман. Мен кераксиз қаламман, - деб йиғлаганидан қалам қутиси намланиб кетди.
Аммо бир кун қаламлар яшайдиган хонага қора қоғоз олиб келинди. Шу пайтгача улар оқ рангдаги қоғозга ёзишган ва чизишган, шунинг учун улар рангли қаламлардан фойдаланишган. Ўшандан бери Оқ қалам жуда зарур бўлиб қолди, чунки улар учун қора қоғозга фақату билан ёзишқулай эди. Дастлаб, Оқ қаламни топа олмаганликлари сабабли хонада шов-шув бўлди. Уни топгач, улар фақат ундан фойдаланишди.Оқ қалам хурсанд эди. У чизиқни тўғри чизишга ҳаракат қиларди, тез ва юмшоқ чизарди. Кечаю кундуз ишлашга доим тайёр эди. Дўстлари эса унинг учун хурсанд бўлишарди. Улар доимо уни қўллаб-қувватларэдилар ва айниқса ҳозир унинг бахтли эканлигини кўриб мамнун бўлишди. Оқ қаламнинг истеъдоди ва қобилиятлари очилиб ривожланиб борар эди.
Кунлар ўтди ва фақат Оқ қалам ишларди. Қолган қаламлар дам олиб, зерикиб кетишди. Оқ қалам жуда тез чарчай бошлади, шу сабабли у ҳатто кечқурун қутидаги дўстлари билан суҳбатлашиш учун етарли кучга эга эмас эди.Шу дақиқадан бошлаб барча қаламлар бирдан бир-бирларини тушуна бошлашди. Оқ қалам умидини йўқотишнинг ҳожати йўқлигини аниқ тушунди, чунки эртами-кечми унинг қобилияти ва истеъдодини исботлаш учун имконият бўлишини англади. Дўстлари эса у ҳеч нарса қилмасдан ўтиргандаОқ қалам учун қанчалик қийин бўлганлигини англадилар.
Ўшандан бери Қора, Оқ, Сариқ, Қизил, Кўк ва Яшил рангли қаламчалар янада дўстлашиб, қийин пайтларда бир-бирини қўллаб-қувватлайдиган бўлдилар. Улар бир-бирларига ёқимли сўзлар айтишни, яхши фазилатларини эслатишни ҳам унутишмади. Қандай биргаликда ишлаш ва дам олиш ҳақида ўйлай бошлашди. Уларнинг ҳар бирининг ўз ўрни борлигини ва алмаштириб бўлмаслигини, дўстларига ва ўзига ҳақиқатан ҳам кераклигини билар эдилар.