Буюк Дедактика

Иккала жаннат ҳам аралаш 4. Эвоҳ! Бахтсизлик юз берди! Танимиз лаззат Иккала жаннат-олиб турган жаннатдан жудо бўлдик шу би­лан бирга, биз рухий роҳатни ҳам (ўзимизни ҳам) йўқотиб қўйдик. Биз ер юзидаги сахрога бадарға қилиндик ва курўқ саҳро, ташландик бир жой, уятсиз ва нопок бўлиб қолдик Худо жаннатда танимиз ва рўқимизни ярлақаганининг қадрига етмадик шунинг учун уларнинг иккаласидан ҳам ўринли маҳрум этилдик ҳамда руҳимиз ва танимиз кулфатларга дучор қилинди.
Бунга худонинг қахри келди. 5. Бу тўғрида пайғамбарнинг сўзларига қулоқ солайлик у гердаийб кетиб, ўлим жазосига ҳукм этилган. Тир подшосига қарата бундай деган: «Сен тангрим ато қилган жаннатда хузур қилиб ётган эдинг, кийимларингни сарой, тоназ (жуда қаттиқ, ялтироқ ва турли рангдаги қимматбаҳо тош), аметист (бинафша рангли қимматбақо шаффоф тош), хризолит (олтиннамо яшил рангли қимматбақо тош), оникс (ҳақий хилидан бўлган тош), берилл (кўк зумрад), санфир (кўк ёқут) ва олтин билан зумрад каби қимматбаҳо нарсалар безаб турарди. Туғилган кунинг сенга атаб қўшноғара ва сурнайлар тайёрлаб кўйилган эди. Мен сени шоҳ либосига буркаганимдан бошлаб, сен олий фариштага айландинг. Мен сени бошқалардан илгарига қўйганимдан бери сен юқори мартабага эришдинг, доймо оловдек ловуллаб тўргал тошларга бурканиб юрдинг. Сен нохақлик йўлига киргунча туғилган кунингдан бошлаб, умр бўйи баркамол киши эдинг. Савдо-сотиқларнинг кучайиб кетганидан, сен ноҳақ ишлар қила бошладинг ва гуноҳкор, бўлдинг. Ниҳоят, мен сени мартабадан туширдим ва ҳалок қилдим. Сенинг қалбинг ҳуснижамолинг туфайли кўкларга кўтарилганда сен доноликдан юз ўгирдинг, мен сени ерга ағдариб ташладим» ва хоказо (Иезеқ, XXVIII, 13). . Қулатдим, эвоҳ! Тангрининг чинакам қаҳри келиб бизга барҳам берди; биз Эдем боғи сингари обод бўлсак хам, бамисоли ташландиқ сахрога айландик.