Book · September 005 citations 35 reads 4,397 author

gönderge çerçevesi
” ve 
“
anlıksal  sahneleme
”  terimleriyle  edimsel  olarak  tanımlanmıştır.  Buna 
göre  “
devingen  eşdeğerlik
”  çevirmenin  ekinler  arasındaki  elle  tutulur 
farklılıkları gözönünde bulundurarak farklı gönderge çerçevesinde anlık-
sal olarak derin yapıda benzer sahneler yaratması olarak değerlendirilmiş-
tir. Kussmaul, bununla da kalmayıp, başta dilbilimsel bağlamda ele aldığı 
edimsel çözümlemeyi çağdaş çeviribilim kuramları açısından da inceleye-
rek, Vermeer’in çevirinin amacını erek okurun belirlediği “Skopos kura-
mını"  ve  Gutt’un,  “açıklayıcı  bildirişim  kuramı”nın  dayandığı  iletişim 

---

 
122 
sağlamada çevirmenin kararlarını erek okura göre vermesi gerektiği şek-
lindeki "Bağıntı kuramını" kendine dayanak seçmiştir.  
Buradan da anlaşılacağı gibi, Kussmaul çeviri edincini geliştirmede ku-
ram ve uygulama arasında köprü kurmayı başarmıştır. Başka bir deyişle, 
öncelikle dilsel ve ekinsel farklılıkların ağır bastığı kullanmalık metinleri 
seçerek çeviri metnin erek ekinde işlevini yerine getirmesinde edimsel çö-
zümlemenin önemine dikkati çekmiş, ardından da sınıfta ekinsel farklılık-
lara dayalı olarak örnek olay incelemelerinden elde ettiği verileri kuramsal 
alana aktarmıştır.