1. Shoirlar obrazi;
2. Rassomlar obrazi;
3. Sozandalar obrazi.
Boburning hayotiy va ijodiy faoliyatida ma‘naviy ustoz, hamtariqat sifatida
Abdurahmon Jomiy va Alisher Navoiylarning ham alohida o‗rni bor. Bu ikki
siymo bilan garchi Bobur uchrashmagan, suhbatlashmagan bo‗lsa-da, ularning
ma‘naviy ko‗magidan doimo umidvor bo‗lib yashagan. Bobur ―Boburnoma‖ning
juda ko‗p o‗rinlarida bu siymolar haqida fikrlar yuritadi. Xususan, Abdurahmon
Jomiy to‗g‗risida
“Bu jumladin bir Mavlono Abdurahmon Jomiy edikim, zohir va
botin ulumida ul zamonda ul miqdor kishi yo„q edi. She‟ri xud ma‟lumdur.
Mulloning janobi andin oliyroqdurkim, ta‟rifqa ehtiyoji bo„lg„ay. G„oyatash
xotirg„a kechtikim, bu muhaqqar ajzoda tayammun va tabarruk jihatidin alarning
otlari mazkur va shammayi sifatlaridin mastur bo„lg„ay”. “Shu‟arodin bu
jam‟ning ham saromadu sardaftari Mavlono Abdurahmon Jomiy edi”
(“B1”. 300-
bet).
Bobur Abdurahmon Jomiyni ko‗p bor tilga oladi, uning ijodiga yuksak baho
beradi. O‗zi tarjima qilgan ―Volidiya‖ asarini Jomiyning ―Subha‖ risolasi vaznida
bitadi. Boburning bu zotga nisbatan alohida e‘tiborda bo‗lishining sababi ham
naqshbandiya tariqatiga e‘tiqodi natijasidandir.
―Boburnoma‖da adabiyot – san‘at ahllariga, jumladan
Alisher Navoiyga
ham katta o‗rin berilgan. Bobur yigirmaga yaqin o‗rinda Alisher Navoiyni tilga
oladi, unga bo‗lgan munosabatini bildiradi.
Bobur o‗z otasi Umarshayx haqida
gapirar ekan, boshqa shoirlar qatori Alisher Navoiyning ―Xamsa‖sini o‗qiganligini
eslaydi. Keyinchalik, Bobur Samarqandni olganda Alisher Navoiy unga maktub
yo‗llaganligini va Bobur ham unga javob xati yozib, maktub orqasida turkiy bayt
bitib yuborganligini aytadi. Boburning Alisher Navoiy haqidagi qator fikrlari
bugungi kun adabiyotshunoslik fani nuqtai nazaridan ham ahamiyatlidir.
Hazrat
Alisher Navoiyning shaxsiy fazilatlari, ulug‗ shoir hayotiga va ijodi haqida ko‗plab
fikrlar, mulohazalar bildirilgan. Alisher Navoiy hayoti sahifalari, ijodi haqida
muayyan tasavvur beruvchi asarlardan biri –―Boburnoma‖ asaridir. Zero, asarda
Navoiyga, uning asarlariga oid batafsil va aniq ma‘lumotlarni ko‗plab
uchratishimiz mumkin. Jumladan, Alisher Navoiyning Sulton Husayn Boyqaro
bilan munosabatlari, ulug‗ mutafakkirning Xuroson davlati tizimida tutgan
mavqeyi, u kishining tabiati, san‘at ahliga qilgan g‗amxo‗rligi, oilaviy hayoti va
vafoti singari masalalar aniq bayon etilgan. Albatta, bunga Boburning Navoiy bilan
nisbatan bir makonda bo‗lganidan tashqari, uning ijodi davr adabiyoti bilan uzviy
bog‗liqligi, Navoiyning davr shoirlariga yo‗lboshchiligi ham sabab bo‗lgan.
Asardagi voqealar bayonidan Bobur o‗z ijodida Alisher Navoiyni o‗zi uchun ustoz
bilib, u kishining hayot yo‗lini ham o‗zi uchun ibrat maktabi sanaganligi yaqqol
sezilib turadi.
Bobur asarida Alisher Navoiyni o‗zgacha bir g‗urur va mehr bilan tilga
oladi. ―Boburnoma‖da Alisher Navoiy haqida ―ko‗p va xo‗b‖ ma‘lumotlar beriladi.
Bobur Navoiyning shaxsiy hayoti, ijodi, ijtimoiy va siyosiy faoliyati, yaqinlari,
atrofidagi kishilari, xullas, u haqdagi barcha ma‘lumotlarni berishga harakat qiladi.
Boburning unga nisbatan hurmati va ehtiromi baland ekanini ―Boburnoma‖da
keltirilgan fikrlardan ham anglash mumkin.
―Boburnoma‖da muallif Alisher Navoiy haqidagi tasavvur va taassurotlari
bilan o‗rtoqlashish chog‗ida shoir nomini faxr-u g‗urur ila xotirlaydi. Zahiriddin
Muhammad Bobur ushbu asarida Navoiy bilan uchrashish uning uchun armonga
aylangani, ammo shunday bo‗lsa-da, Bobur qalbiga quvonch va g‗urur baxshida
etuvchi Navoiydan yodgorlik sifatida 1500-yilda shoirning yozgan qadrli
maktubini asrab-avaylashini qayd etadi.
―Boburnoma‖dagi Alisher Navoiy haqidagi ma‘lumotlar o‗ta muhim, keng
qamrovli, mufassalligi bilan ahamiyatli. O‗rta asrlarda Alisher Navoiy haqida
yozilgan ma‘lumotlarning birortasi ma‘lumotlarning boyligi, muhimligi, aniqligi
va jozibaliligi jihatidan ―Boburnoma‖dagi bitiklar bilan bellasha olmaydi, desak
mubolag‗a bo‗lmaydi. Alisher Navoiy va Boburning shaxsiy munosabatlari 1500
yillar – Boburning Samarqandni ikkinchi marotaba qo‗lga kiritganidan boshlanadi.
Bobur hayoti davomida Alisher Navoiy asarlaridagi durdona hikmatlardan,
betakror ifodalardan hamisha ilhomlanib yashaganini qayd etadi. Xususan,
―Boburnoma‖ muallifi Navoiyning barcha asarlarini o‗qib chiqqani to‗g‗risida
ma‘lumotlarni keltirib o‗tadi. Shuningdek, Navoiyning ―Xazoyin ul-maoniy‖ asari
hamda masnaviy dostonlariga mehri bo‗lakchaligini yuksak ta‘riflari bilan bildirib
o‗tadi.
“Turkiy til bila to she‟r aytyubturlar, hech kim oncha ko„p va xo„p aytqon
emas” (“B1”. 287-bet),
- deya bir gap bilan Navoiy ijodi beqiyos va bebaho
ekanligini ifodalaydi.
Asarda Alisher Navoiyni Hirot adabiy muhitining piri murshidi va homiysi
siymosida ko‗ramiz. Uning bu yo‗nalishdagi faoliyatiga ham Bobur yuqori baho
beradi. Qulmuhammad, Shayx Noyi, Udiy kabi musiqachilar, Behzod, Shoh
muzaffar kabi musavvirlar, shoirlar, xattotlar va hunarmandlarga rahnamoligi ular
kamolida muhimligini ko‗rsatadi:
“Ahli fazl va ahli hunarg„a Alisherbekcha
murabbiy va muqavviy ma‟lum emaskim, hargiz paydo bo„lmish bo„lg„ay
‖
(“B1”.
288-bet)
.
―Boburnoma‖da Husayn Boyqaro beklari birma-bir sanalib, navbat Alisher
Navoiyga kelganda, muallif quyidagi ta‘rifni keltiradi:
“Yana Alisherbek Navoiy
edi, begi emas, balki suhbatdoshi edi. Yoshligida Husayn mirzo bilan maktabdosh
ekandirlar. Xislatlari ko„p ekan”.
Bobur asarda Alisher Navoiyning olti masnaviy
kitob yozganini alohida ta‘kidlab, bunday yozadi:
“Olti masnaviy (doston) kitob
nazm qilgan: beshi “Xamsa” javobida, yana biri “Mantiq ut-tayr” vaznida “Lison
ut-tayr” nomli. To„rt g„azaliyot devonini tuzgan: “G„aroyib ussig„ar”, “Navodir
ush-shabob”, “Badoye‟ ul-vasat”, “Favoid ul-kibar”. Yaxshi ruboiylari ham bor”
(“B1”. 287-288-bet).
Bobur Mirzo Alisher Navoiyning adabiy faoliyati xususidagi gaplarni
davom ettirib, uning ―Mezon ul-avzon‖ asari haqida ham alohida to‗xtalib o‗tadi.
Bobur Alisher Navoiyning zullisonayn ijodkor ekanligini inobatga olib, uning fors-
tojik tilidagi merosi haqida ham ma‘lumotlar keltiradi va bunday yozadi: ―
Forsiy
devon ham tartib qilibtur. Forsiy nazmda “Foniy” taxallus qilibtur, ba‟zi abyoti
yamon emastur, vale aksar sust va furudtur” (“B1”. 288-bet)
.
Fors-tojik adabiyotining bilimdoni A.Mirzayev Alisher Navoiyning fors-
tojik tilidagi merosi bilan uzoq shug‗ullanib, o‗z tadqiqotlarida qimmatli ilmiy
xulosalarga kelgan. Olim Alisher Navoiyning fors-tojik tilidagi merosiga tayanib,
XV asr adabiyotining Abdurahmon Jomiydan keyingi buyuk siymosi tarzida
ta‘kidlab o‗tadi. Asarda Abdurahmon Jomiy singari Alisher Navoiy ham o‗z
maktublarini yig‗ib, to‗plam (―Munshaot‖) tuzganligi haqida mulohazalar mavjud.
Bobur bu haqda quyidagicha yozadi:
“Ul jumladin, insholarini Mavlono
Abdurahmon Jomiyg„a taqlid qilib jam‟ qilibtur. Hosila kalom, har kimga har ish
uchun har hatkim bitibdur, yig„ishtirubdur” (“B1”. 288-bet)
.
―Boburnoma‖dan ma‘lum bo‗lishicha, muallif ayrim o‗rinlarda Alisher
Navoiyga juz‘iy tanqidiy munosabatda bo‗lgani kuzatiladi. Boburning bunday
bergan baholari bizni diqqatimizni tortadi. Mumtoz adabiyotimizda xoh u forsiy
tilda, xoh turkiy tilda bo‗lsin – Navoiy ijodiga tanqidiy yondashgan munaqqidni
qariyb uchratmaymiz. Bu shijoatni faqat Bobur o‗z bo‗yniga olgan. ―Boburnoma‖
asarini o‗qir ekanmiz, bu mutolaa orqali hazrat Alisher Navoiyga zamondosh
bo‗lgan Bobur Mirzoning ulug‗ mutafakkir haqidagi qimmatli fikrlarini yana bir
bor yodga olamiz. Buyuk Alisher Navoiyning ibratli hayot yo‗li, u kishining
bebaho adabiy, ilmiy merosi, yuzlab shogirdlar qoldirgani bugungi kun uchun
chinakam ibrat maktabidir.
Bobur o‗z asarida
Do'stlaringiz bilan baham: |