Bilib qo’yki, seni vatan kutadi…

Menga dushvor erur sensiz tirilmoq, Senga men bo’lmasam, ey jon, ne g’amdur. (Atoyi)
Ko’zung ne balo qaro bo’lubtur Kim, jong’a qaro balo bo’lubtur. (A. Navoiy)
Uyidagi baytda tardi aks <<davo>> hamda <<dard>> so’zlari vositaida yaratilga:
Majmu’i davoni dard qildi, Dardingki, menga davo bo’lubtur.
Ishq ichra oning fidosi yuz jon, Har jonki, sango fido bo’lubtur.
Begona bo’lubtur oshnodin, Begonag’a oshno bo’lubtur
Nido
Nido boshqa sh’riy san’atlardan bevosita inson qalbidagi his va hayajonlarni ochiq va kuchli tasvirlab bera olish imkoniyati bilan ajralib turadi. Insonning ichki tuyg’ulari po’rtana misoli junbushga kelgandaa lirik qahramon olamdagi har qanday narsa-hodisalarga, tabiatdagi istalgan narsaga, o’zining qalbiga, suhbatdoshiga murojaat etishi mumkin. Masalan, <> dostonida Sultonxon Rustamga <<qo’zim>> deb murojaat etadi:
Necha kun, necha tun orada o’tdi, Rustamga Sultonxon u so’zni aytdi: - Quloq solgin xon otangning tiliga, Qo’zim, ketaylik-da Oqtosh eliga.
Boshqa bir g’azalda esa lirik qahramon yorga: <<Ey Yusufi husn>>,- deya murojaat etadi.
Atoyining <> deb boshlanadigan g’azali oshiqona bo’lib, unda suyuklisiga muhabbatni olamdagi hamma narsadan ortiq ko’radigan oshiq holati ifoda etilgan. Shoir o’z dil izhorlarini, hurmat va ehtiromini <> so’zida mujassamlashtira olgan.
Sensiz u jahon ayshi alamdur manga, ey do’st, Shodlig’i ham mehnat-u g’amdur manga, ey do’st.
Ey sabo, holim borib sarvi xiromonimg’a ayt, Yig’larimning shiddatin gulbargi xandonimg’a ayt.
Tuzuvchi: Kushatov Shokhrukh. (Qalban birgamiz).