Ҳар бир сўзда яширин тарих барча тарихий исмлар ва жойларнинг номлари

Ҳофиз Куйкий (Ҳофиз Кўҳакий) – Кўкча даҳасининг қадимий маҳаллаларидан. Шу маҳаллада ХVI асрда яшаб ижод қилган буюк олим, ўз даврида алломаи Ҳофиз Тошкандий деган шарафли унвонга сазовор бўлган.
У Мирзо Улуғбекнинг шогирди Али Қушчининг набираси. Олим араб ва бошқа шарқ мамлакатларига. Шунингдек, Бобурийлар ҳукмронлиги даврида Ҳиндистонга икки марта сафар қилган. 1528 йилда Заҳириддин Муҳаммад Бобур томонидан, 1569 йилда Акбаршоҳ томонидан иззат-икром билан кутиб олинган. Унинг «Чингиз авлодлари тарихи», «Тарихи Тошканд» номли асарлари ва бошқа таржималари олим номини абадийлаштирган. Кўҳокий - унинг тахаллуси. У ўзи яшаган маҳаллада мадраса қурдириб, тарих, фиқх ва бошқа дунёвий илмлардан талабаларга сабоқ берган. Мадраса ҳозир ҳам сақланган. Ҳозирги кунда бинодан маҳалла масжиди сифатида фойдаланилмоқда. Ёдгорликнинг меъморий ечими, ташқи кўриниши ва қyрилиш материаллари унинг XVI асрда қурилганлигидан гувоҳлик беради. 2008 йилда тўлиқ таъмирдан чиқарилди. Маълумотларга қараганда, унинг қабри Қаффол Шоший мақбарасига кираверишда ўнг томонда. Айрим маълумотларга қараганда, у Самарқанд яқинидаги Кўҳак (ҳозирги номи Чўпон ота) деган жойдан келган. Тахаллуси шундан бўлса керак, деган фикрлар бор.
Қўшчи маҳалласи даҳанинг қадимий маҳаллаларидан бири бўлиб Чиғатой, Ачавот, Сағбон каби маҳаллалар билан чегарадош бўлган. Маҳалла яқинидаги қабристон ҳам Қўшчи номи билан аталган. Қўшчи қабристони ҳудудида Шайх Баҳлул мақбараси мавжуд. Ўзбекистон халқ рассоми Жалил Ҳакимов, рассом Т.Тўхтахўжаевлар шу қабристонга қўйилганлар.
Қўшчи ўзбек қабилаларидан бирининг номи. XIV-XV асрлар давомида Даштиқипчоқда яшаб, чорвачилик билан шуғулланганлар. XVI- XVII асрларда ўзбек қабилалари таркибида Моворауннаҳрга келиб ўрнашганлар ва тез орада ўтроқ ўзбеклар таркибига сингиб кетганлар. Қабиланинг бир уруғи шу маҳалла ҳудудуда яшаган. Маҳалланинг номи шундан.
Шоҳнишин тепа маҳалласи Чақар, Тўқли жаллоб, Чиғатой маҳаллалари билан чегарадош бўлган. Захариқ, Оқтепа, Дамариқ каби мавзеларда деҳқончилик билан шуғулланганлар. Маҳалла VII-XIII бошларига оид Шоҳнишинтепа археологик ёдгорлиги билан туташиб кетган. Номи шундан.
Шоҳнишин- шоҳ ўтирадиган жой маъносини билдиради. Ривоятларга кўра, Турон подшоси Афросиёб (Алп Эр Тўнга) ўзига тобе бўлган халқни шу ерда қабул қилар экан.