Айтматов Ш. боранлы бандирги

бул жерде жаца туўған байталлар қамап қойылып жүр-
дп. Совет хүкимети орнағаннан кейин, бай бир жақлар-
ға көшип кетти де, атқора усылай қала берди. Ҳешким
бул жерге келмегеннен 
кейин 
дөгерекке 
тикенекли
шөплер өсяп кеткен едн. Еиди сол шөплер түбннен ша-
былып, бир жерге үйип қойылыпты. 
Атқоранын алды
жақсылап тазаланып, гөне дийўалдағы 
жаўын ағып
үлкейип кеткен жарықлар жақсылап сыбалған. Ал күн-
ге қуўрап, топсасы шыққан қыйсық қапы 
жамалып,
орнына қайга салыныпты.
Бизлер атқораныц алдында дем алмақшы 
болып,
19
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

қапшығымызды жерге қойғанымызда есик ашылып, иш-
кериден үсти-басы ылай-ылай болған Дүйшен шықты.
Ол бизлерди көрип дәслеп танланды. Сонынан жүзпн-
деги терди сүртип, күлимсиреп қарады:
— Қайдан келдиниз қызлар?
Тезек толы қапшығымызга сүйен^п, жепте отырған
бизлер уялып, бир-биримизге қарадық. Қысынып, үн-
демей отырғанымызды түсинген Дүйшен күле 
шырай
берип, ийек қақты:
— Қапшықларыныз өзлеринизден үлкен ғой... 
Бул
жерге келгениниз жүдә жақсы болды, қызлар. Бунда
еле сизлердин өзлериниз оқыйсызлар. Ал, мектебициз
болса питип қалды деўге болады. Ҳәзнр, минекей, мү-
йешке печь сыяқлы бир нәрсе салып, төбеден 
моржа
шығардым. Енди қалып турғаны— қыс отын таярлаў.
Бул да ҳеш нәрсе емес—дөгеректе шашылып жат-
қан қуўрайлар көп. Ж.айдын ишине қалын етип сабан
төсеймиз де, окыўды баслап жиберемиз. Қалай, оқығы-
ныз келеме? Мектепке, қатнайсызлар ма?.